“Then they belong to me, because I was the first person to think of it.”

“എങ്കിൽ അവ എേന്റതാണു്, കാരണം, നക്ഷത്രങ്ങൾ ക്കുടമയാവുന്നതിെനക്കുറിച്ചു് ആദ്യം ആേലാചിച്ചതു ഞാ നാണേല്ലാ.”

“Is that all that is necessary?”

“അതു മാത്രം മതിേയാ?”

“Certainly. When you find a diamond that belongs to nobody, it is yours. When you discover an island that belongs to nobody, it is yours. When you get an idea before any one else, you take out a patent on it: it is yours. So with me: I own the stars, because nobody else before me ever thought of owning them.”

“പിെന്നന്താ? ഉടമസ്ഥരില്ലാത്ത ഒരു വജ്രം നിങ്ങൾ കണ്ടുെവന്നിരിക്കെട്ട, അതു നിങ്ങളുേടതാണു്. ആരുെട യുമല്ലാത്ത ഒരു ദ്വീപു് നിങ്ങൾ കണ്ടുപിടിച്ചാൽ അതു നിങ്ങളുെട സ്വന്തമായി. ഒരു നൂതനാശയം നിങ്ങളുെട മനസ്സിൽ വന്നാൽ നിങ്ങൾ േപായി േപെറ്റെന്റടുക്കുന്നു: അതു പിെന്ന നിങ്ങളുെട സ്വന്തമാണു്. എെന്റ കാര്യവും അതു തെന്ന: നക്ഷത്രങ്ങൾ എെന്റ സ്വന്തമാണു്, എെന്ത ന്നാൽ അവ സ്വന്തമാക്കുന്നതിെനക്കുറിച്ചു് എനിക്കു മുമ്പു് ആരും ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല.”

“Yes, that is true,” said the little prince. “And what do you do with them?”

“അെത, അതു ഞാൻ സമ്മതിച്ചു,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറ ഞ്ഞു. “അതിരിക്കെട്ട, നക്ഷത്രങ്ങൾ െകാണ്ടു് നിങ്ങൾ എന്തു െചയ്യുന്നു?”

“I administer them,” replied the businessman. “I count them and recount them. It is difficult. But I am a man who is naturally interested in matters of consequence.”

“ഞാനവ മാേനജു െചയ്യുന്നു,” ബിസിനസ്സുകാരൻ പറ ഞ്ഞു. “ഞാനവ കൃത്യമായി എണ്ണിത്തിട്ടെപ്പടുത്തുന്നു. നല്ല േജാലിയാണതു്. പേക്ഷ, ഞാൻ ഗൗരവമുള്ള കാ ര്യങ്ങൾ െചയ്യുന്ന ഒരാളാണേല്ലാ!”

The little prince was still not satisfied.

ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിനു പേക്ഷ, അയാളുെട ഉത്തരം തൃപ്തിയാ യില്ല.

“If I owned a silk scarf,” he said, “I could put it around my neck and take it away with me. If I owned a flower, I could pluck that flower and take it away with me. But you cannot pluck the stars from heaven…”

“എനിെക്കാരു മഫ്ലർ സ്വന്തമായിട്ടുെണ്ടങ്കിൽ,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു, “എനിക്കതു കഴുത്തിൽ ചുറ്റി കൂെട െക്കാണ്ടുേപാകാം. എനിെക്കാരു പൂവു് സ്വന്തമായിട്ടുെണ്ട ങ്കിൽ എനിക്കതു് ഇറുെത്തടുത്തുെകാണ്ടു േപാകാം. അതു േപാെല പേക്ഷ, നിങ്ങൾക്കു് നക്ഷത്രങ്ങൾ ഇറുെത്തടു ക്കാൻ പറ്റില്ലേല്ലാ!”

“No. But I can put them in the bank.”

“ഇല്ല, എന്നാൽ എനിക്കവ ബാങ്കിൽ നിേക്ഷപിക്കാമേല്ലാ.”

“Whatever does that mean?”

“എന്നു പറഞ്ഞാൽ?”

“That means that I write the number of my stars on a little paper. And then I put this paper in a drawer and lock it with a key.”

“എന്നു പറഞ്ഞാൽ എെന്റ നക്ഷത്രങ്ങളുെട ആെക െയണ്ണം ഒരു കടലാസുകഷണത്തിൽ ഞാെനഴുതുന്നു. അെതാരലമാരയുെട വലിപ്പിൽ വച്ചു പൂട്ടുന്നു.”

“And that is all?”

“അേത്രയുള്ളു?”

“That is enough,” said the businessman.

“അതു മതി.”

“It is entertaining,” thought the little prince. “It is rather poetic. But it is of no great consequence.”

“ഇയാൾ പറയുന്നതിൽ ഒരു രസമുണ്ടു്,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻ സ്. “അതിൽ കവിതയുമുണ്ടു്. പേക്ഷ, അതിെലാരു ഗൗരവമില്ല.”

On matters of consequence, the little prince had ideas which were very different from those of the grown-ups.

എന്താണു് ഗൗരവമുള്ള കാര്യം എന്നതിൽ ലിറ്റിൽ പ്രിൻ സിെന്റ ധാരണ മുതിർന്നവരുേടതിൽ നിന്നു വളെര വ്യ ത്യസ്തമായിരുന്നു.

“I myself own a flower,” he continued his conversation with the businessman, “which I water every day. I own three volcanoes, which I clean out every week (for I also clean out the one that is extinct; one never knows). It is of some use to my volcanoes, and it is of some use to my flower, that I own them. But you are of no use to the stars…”

“എനിക്കു സ്വന്തമായി ഒരു പൂവുണ്ടു്,” അവൻ ബിസി നസ്സുകാരനുമായുള്ള സംഭാഷണം തുടർന്നു, “അതിനു ഞാൻ എന്നും െവള്ളെമാഴിച്ചുെകാടുക്കുന്നുണ്ടു്. എനിക്കു മൂന്നു് അഗ്നിപർവതങ്ങളുമുണ്ടു്; എല്ലാ ആഴ്ചയും ഞാനവ ചുരണ്ടി വൃത്തിയാക്കി വയ്ക്കും (െകട്ടുേപായെതാന്നുകൂടി; നമ്മൾ കരുതിയിരിക്കണമേല്ലാ.) അങ്ങെന ഞാനവയു െട ഉടമസ്ഥനായതുെകാണ്ടു് എെന്റ പൂവിെനെന്തങ്കിലും ഗുണമുണ്ടു്, എെന്റ അഗ്നിപർവതങ്ങൾക്കും എെന്തങ്കിലും ഗുണമുണ്ടു്. പേക്ഷ, നക്ഷത്രങ്ങൾക്കു് നിങ്ങെളെക്കാണ്ടു് എന്തു ഗുണമാണുള്ളതു്?”

The businessman opened his mouth, but he found nothing to say in answer. And the little prince went away.

ബിസിനസ്സുകാരൻ വായ തുറെന്നങ്കിലും അയാൾക്കു മറു പടി പറയാൻ ഒന്നുമുണ്ടായില്ല. ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് തെന്റ വഴിക്കു േപാവുകയും െചയ്തു.

“The grown-ups are certainly altogether extraordinary,” he said simply, talking to himself as he continued on his journey.

“ഈ മുതിർന്നവർ തികച്ചും വിചിത്രസ്വഭാവക്കാർ തെന്ന!” യാത്ര തുടരുന്നതിനിടയിൽ അവൻ സ്വയം പറഞ്ഞു.

XIV

പതിനാലു്

The fifth planet was very strange. It was the smallest of all. There was just enough room on it for a street lamp and a lamplighter.

അഞ്ചാമെത്ത ഗ്രഹം ഇതുവെര കണ്ടതിൽ നിെന്നാെക്ക വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു. ഏറ്റവും വലിപ്പം കുറഞ്ഞ ഗ്രഹമാ ണതു്. ഒരു െതരുവുവിളക്കിനും അതു െകാളുത്തുന്നയാൾ ക്കുമുള്ള ഇടേമ അതിലുള്ളു.

The little prince was not able to reach any explanation of the use of a street lamp and a lamplighter, somewhere in the heavens, on a planet which had no people, and not one house. But he said to himself, nevertheless:

ആകാശെത്താരിടത്തു്, ഒരു മനുഷ്യൻ േപാലുമില്ലാത്ത, ഒറ്റ വീടു േപാലുമില്ലാത്ത ഒരു ഗ്രഹത്തിൽ ഒരു െതരുവുവിളക്കും അതു െകാളുത്താൻ ഒരാളുമുണ്ടായതു െകാെണ്ടന്താ പ്രേയാജനം എന്നതി നു് മതിയാെയാരു വിശദീകരണം കെണ്ടത്താൻ ലി റ്റിൽ പ്രിൻസിനു കഴിഞ്ഞില്ല. എന്നാല്ക്കൂടി അവൻ സ്വ യം ഇങ്ങെന പറഞ്ഞു:

“It may well be that this man is absurd. But he is not so absurd as the king, the conceited man, the businessman, and the tippler. For at least his work has some meaning. When he lights his street lamp, it is as if he brought one more star to life, or one flower. When he puts out his lamp, he sends the flower, or the star, to sleep. That is a beautiful occupation. And since it is beautiful, it is truly useful.”

“ഈ മനുഷ്യൻ വിഡ്ഢിയാെണന്നു വരാം. എന്നാൽ ഇേദ്ദഹെത്തക്കാൾ വിഡ്ഢികളേല്ല, ആ രാജാവും ആ ബിസിനസ്സുകാരനും ആ െപാങ്ങച്ചക്കാ രനും ആ കുടിയനും. ഇേദ്ദഹം െചയ്യുന്ന പ്രവൃത്തിയിൽ എെന്തങ്കിലും അർത്ഥെമങ്കിലും ഉണ്ടേല്ലാ. അയാൾ വിളക്കു െകാളുത്തുേമ്പാൾ ഒരു നക്ഷത്രത്തിനു്, ഒരു പൂ വിനു ജീവൻ വീഴുന്ന േപാെലയാണതു്. വിളക്കു െകടു ത്തുേമ്പാൾ ഒരു നക്ഷത്രെത്തേയാ ഒരു പൂവിെനേയാ അയാൾ ഉറക്കാൻ കിടത്തുകയുമാണു്. മേനാഹരമായ ഒരു െതാഴിലാണതു്. മേനാഹരമാെണന്നതിനാൽ പ്ര േയാജനപ്രദവുമാണതു്.”

When he arrived on the planet he respectfully saluted the lamplighter.

ആ ഗ്രഹത്തിെലത്തിയേപ്പാൾ വിളക്കു െകാളുത്തുന്നയാ െള അവൻ ബഹുമാനേത്താെട വണങ്ങി.

“Good morning. Why have you just put out your lamp?”

“ഗുഡ് േമാണിംഗ്, എന്താ ഇേപ്പാത്തെന്ന വിളക്കു െകടു ത്തിക്കളഞ്ഞതു്?”

“Those are the orders,” replied the lamplighter. “Good morning.”

“അങ്ങെനയാണു് കല്പന,” അയാൾ പറഞ്ഞു, “ഗുഡ് േമാ ണിംഗ്.”

“What are the orders?”

“എന്താണു് കല്പന?”

“The orders are that I put out my lamp. Good evening.”

“വിളക്കു െകടുത്തണെമന്നു്. ഗുഡ് ഈവനിംഗ്.”

And he lighted his lamp again.

അയാൾ വിളക്കു പിെന്നയും െകാളുത്തി.

“But why have you just lighted it again?”

“നിങ്ങെളന്തിനാണു് പിെന്നയും അതു െകാളുത്തിയതു്?”

“Those are the orders,” replied the lamplighter.

“അതാണു് കല്പന.”

“I do not understand,” said the little prince.

“എനിെക്കാന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു.

“There is nothing to understand,” said the lamplighter. “Orders are orders. Good morning.”

“മനസ്സിലാക്കാൻ േവണ്ടി ഒന്നുമില്ല,” വിളക്കു െകാളുത്തു ന്നയാൾ പറഞ്ഞു. “കല്പന കല്പനയാണു്. ഗുഡ് േമാണിംഗ്.”

And he put out his lamp.

അയാൾ പിെന്നയും വിളക്കു െകടുത്തി.

Then he mopped his forehead with a handkerchief decorated with red squares.

എന്നിട്ടയാൾ ചുവന്ന ചതുരക്കള്ളികളുള്ള ഒരു തൂവാല െയടുത്തു് െനറ്റിയിെല വിയർപ്പു തുടച്ചു.

“I follow a terrible profession. In the old days it was reasonable. I put the lamp out in the morning, and in the evening I lighted it again. I had the rest of the day for relaxation and the rest of the night for sleep.”

“ഹൗ, ക്ഷീണിപ്പിക്കുെന്നാരു പണിയാെണേന്റതു്. മുമ്പി തിങ്ങെനയായിരുന്നില്ല. കാലത്തു ഞാൻ വിളക്കു െകടു ത്തിവയ്ക്കും, സന്ധ്യക്കു് പിെന്നയും െചന്നു് െകാളുത്തുകയും െചയ്യും. പകൽ ബാക്കിയുള്ള സമയം എനിക്കു് എെന്റ കാര്യം േനാക്കാമായിരുന്നു, രാത്രിയിൽ ബാക്കിസമയം ഉറങ്ങുകയും െചയ്യാമായിരുന്നു.”

“And the orders have been changed since that time?”

“അതിനു േശഷം പുതിയ കല്പന വന്നുെവന്നാേണാ?”

“The orders have not been changed,” said the lamplighter. “That is the tragedy! From year to year the planet has turned more rapidly and the orders have not been changed!”

“കല്പന മാറിയിെട്ടാന്നുമില്ല,” അയാൾ പറഞ്ഞു. “അത േല്ല അതിെന്റ കഷ്ടം! ഓേരാ െകാല്ലം െചല്ലുേന്താറും ഗ്ര ഹത്തിെന്റ ഭ്രമണേവഗം കൂടിവരികയാണു്, കല്പനയിൽ മാറ്റം വരുത്തിയിട്ടുമില്ല!”

“Then what?” asked the little prince.

“എന്നിെട്ടന്തുണ്ടായി?”

“Then — the planet now makes a complete turn every minute, and I no longer have a single second for repose. Once every minute I have to light my lamp and put it out!”

“എന്നിെട്ടന്തുണ്ടാവാൻ—ഗ്രഹം ഇേപ്പാൾ ഒരു മിനുട്ടു െകാണ്ടു് ഒരു ഭ്രമണം പൂർത്തിയാക്കും. എനിക്കു് ഒരു നി മിഷെത്ത വിശ്രമം കിട്ടുന്നുമില്ല. ഓേരാ മിനുട്ടിലും എനി ക്കു് വിളക്കു െകാളുത്തുകയും െകടുത്തുകയും േവണം!”

“That is very funny! A day lasts only one minute, here where you live!”

“അതു നല്ല തമാശയായിട്ടുണ്ടേല്ലാ! ഇവിെട ഒരു ദിവസ ത്തിനു് ഒരു മിനുട്ടിെന്റ ൈദർഘ്യേമയുള്ളു!”

“It is not funny at all!” said the lamplighter. “While we have been talking together a month has gone by.”

“ഇതിൽ ഒരു തമാശയുമില്ല!” വിളക്കു െകാളുത്തുന്നയാൾ പറഞ്ഞു. “നാം സംസാരിച്ചു നില്ക്കുന്നതിനിെട ഒരു മാസം െപായ്ക്കഴിഞ്ഞു.”

“A month?”

“ഒരു മാസം?”

“Yes, a month. Thirty minutes. Thirty days. Good evening.”

“അെത ഒരു മാസം. മുപ്പതു മിനുട്ട്. മുപ്പതു ദിവസം. ഗുഡ് ഈവനിംഗ്.”

And he lighted his lamp again.

അയാൾ വിളക്കു പിെന്നയും െകാളുത്തി.

As the little prince watched him, he felt that he loved this lamplighter who was so faithful to his orders.

തനിക്കു തന്നിരിക്കുന്ന ഉത്തരവു് അക്ഷരം പ്രതി അനു സരിക്കുന്ന ഈ േജാലിക്കാരേനാടു് ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിനു േസ്നഹം കൂടിക്കൂടി വന്നു.

He remembered the sunsets which he himself had gone to seek, in other days, merely by pulling up his chair; and he wanted to help his friend.

മുെമ്പാരു കാലത്തു് പിന്നിേല ക്കു കേസര നീക്കിയിട്ടിരുന്നു തനിക്കു കിട്ടിയ അസ്തമയ ങ്ങൾ അവൻ ഓർത്തു. ഈ ചങ്ങാതിെയ സഹായിക്ക ണെമന്നു് അവനു േതാന്നി.

“You know,” he said, “I can tell you a way you can rest whenever you want to…”

“േനാക്കൂ… േവണ്ടേപ്പാൾ വിശ്രമിക്കാൻ ഒരു വഴി പറ ഞ്ഞുതരെട്ട?”

“I always want to rest,” said the lamplighter.

“പറയൂ, ഒന്നു വിശ്രമിച്ചാൽ െകാള്ളാെമന്നാണു് എേപ്പാ ഴും എെന്റ ആഗ്രഹം,” അയാൾ പറഞ്ഞു.

For it is possible for a man to be faithful and lazy at the same time. The little prince went on with his explanation:

േജാലിയിൽ കള്ളം കാണിക്കാതിരിക്കുേമ്പാൾത്തെന്ന മടി പിടിച്ചിരിക്കാൻ െകാതിക്കുന്നതിൽ അസ്വാഭാവിക തെയാന്നുമില്ല.

The little prince went on with his explanation:
“Your planet is so small that three strides will take you all the way around it. To be always in the sunshine, you need only walk along rather slowly. When you want to rest, you will walk — and the day will last as long as you like.”

ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് ഇങ്ങെന വിശദീകരിച്ചു:
“മൂന്നടി വച്ചാൽ ചുറ്റിവരാവുന്നത്ര െചറുതാണേല്ലാ നിങ്ങ ളുെട ഗ്രഹം. അല്പം കൂടി പതുെക്ക നടന്നാൽ നിങ്ങൾ െക്കേപ്പാഴും പകൽെവളിച്ചത്തായിരിക്കാം. വിശ്രമിക്ക ണെമന്നു േതാന്നുേമ്പാൾ നടക്കുക… നിങ്ങൾക്കിഷ്ടമുള്ള ത്ര േനരം പകൽ നീണ്ടുനില്ക്കും.”

“That doesn’t do me much good,” said the lamplighter. “The one thing I love in life is to sleep.”

“എനിക്കതുെകാണ്ടു് വലിയ ഗുണമില്ല,” അയാൾ പറ ഞ്ഞു. “നെല്ലാരുറക്കമാണു് എെന്റ ജീവിതാഭിലാഷം.”

“Then you’re unlucky,” said the little prince.

“എങ്കിൽ നിങ്ങൾ ഭാഗ്യേദാഷിയാണു്,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു.

“I am unlucky,” said the lamplighter. “Good morning.”

“ഭാഗ്യേദാഷി തെന്ന,” വിളക്കു െകാളുത്തുന്നയാൾ പറ ഞ്ഞു. “ഗുഡ് േമാണിംഗ്.”

And he put out his lamp.

അയാൾ വിളക്കു െകടുത്തി.

“That man,” said the little prince to himself, as he continued farther on his journey, “that man would be scorned by all the others: by the king, by the conceited man, by the tippler, by the businessman. Nevertheless he is the only one of them all who does not seem to me ridiculous. Perhaps that is because he is thinking of something else besides himself.”

“മറ്റുള്ളവർെക്കാെക്ക,” യാത്ര തുടരുേമ്പാൾ ലിറ്റിൽ പ്രിൻ സ് സ്വയം പറഞ്ഞു, “ആ മനുഷ്യെന പുച്ഛമായിരിക്കും, ആ രാജാവിനു്, ആ െപാങ്ങച്ചക്കാരനു്, ആ ബിസിനസ്സു കാരനു്, ആ കുടിയനു്. പേക്ഷ, പരിഹാസ്യനായി എനി ക്കു േതാന്നാത്തതു് അയാൾ മാത്രമാണു്. തെന്നക്കുറിച്ചു മാത്രമല്ലാെത മറ്റു ചിലതിെനക്കുറിച്ചു കൂടി അയാൾക്കു ചിന്തയുള്ളതു െകാണ്ടാവാം അങ്ങെനയായതു്.”

He breathed a sigh of regret, and said to himself, again:

കുറ്റേബാധേത്താെട ഒരു െനടുവീർപ്പയച്ചുെകാണ്ടു് അവൻ ആത്മഗതം തുടർന്നു:

“That man is the only one of them all whom I could have made my friend. But his planet is indeed too small. There is no room on it for two people…”

“എനിക്കു സുഹൃത്താക്കാൻ േതാന്നുക അയാെള മാത്ര മാണു്. പേക്ഷ, അയാളുെട ഗ്രഹം തീെരെച്ചറുതായിേപ്പാ യി. അതിൽ രണ്ടു േപർക്കുള്ള ഇടമില്ല…”

What the little prince did not dare confess was that he was sorry most of all to leave this planet, because it was blest every day with 1440 sunsets!

വാസ്തവത്തിൽ ആ ഗ്രഹം ഉേപക്ഷിച്ചു േപാരുന്നതിൽ തനിക്കിത്രയ്ക്കു ദുഃഖം േതാന്നാനുള്ള കാരണം മെറ്റാന്നാ െണന്നു സമ്മതിക്കാൻ െകാച്ചുരാജകുമാരനു മടിയായിരു ന്നു: ദിവസം ആയിരത്തി നാനൂറ്റി നാല്പതു് സൂര്യാസ്തമയ ങ്ങൾ െകാണ്ടനുഗൃഹീതമാണെതന്നതു്!

XV

പതിനഞ്ചു്

The sixth planet was ten times larger than the last one. It was inhabited by an old gentleman who wrote voluminous books.

ആറാമെത്ത ഗ്രഹം ഒടുവിൽ കണ്ടതിെനക്കാൾ പത്തു മടങ്ങു് വലുതായിരുന്നു. തടിയൻ പുസ്തകങ്ങൾ എഴുതി ക്കൂട്ടുന്ന വൃദ്ധനായ ഒരു മാന്യേദഹമാണു് അവിടെത്ത അേന്തവാസി.

“Oh, look! Here is an explorer!” he exclaimed to himself when he saw the little prince coming.

“ആഹാ, അതാ, ഒരു പര്യേവക്ഷകൻ വരുന്നു!” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് വരുന്നതു കണ്ടേപ്പാൾ അയാൾ സ്വയം ഉറെക്ക പ്പറഞ്ഞു.

The little prince sat down on the table and panted a little. He had already traveled so much and so far!

ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് കിതച്ചുെകാണ്ടു് േമശയ്ക്കരികിൽ വന്നി രുന്നു. അവൻ ഇതിനകം കുേറേയെറ യാത്ര െചയ്തുകഴി ഞ്ഞിരിക്കുന്നു!

“Where do you come from?” the old gentleman said to him.

“നീ എവിടുന്നു വരുന്നു?” അേദ്ദഹം േചാദിച്ചു.

“What is that big book?” said the little prince. “What are you doing?”

“ആ തടിച്ച പുസ്തകം എന്താണു്?” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് േചാ ദിച്ചു. “താങ്കൾ എന്താണു െചയ്യുന്നതു്?”

“I am a geographer,” said the old gentleman.

“ഞാൻ ഒരു ഭൗമശാസ്ത്രജ്ഞനാണു്,” വൃദ്ധൻ പറഞ്ഞു.

“What is a geographer?” asked the little prince.

“ഭൗമശാസ്ത്രജ്ഞെനന്നു പറഞ്ഞാൽ?”

“A geographer is a scholar who knows the location of all the seas, rivers, towns, mountains, and deserts.”

“ഏതു കടലിെന്റയും പുഴയുെടയും മലയുെടയും നഗരത്തി െന്റയും മരുഭൂമിയുെടയും സ്ഥാനം കൃത്യമായി അറിയുന്ന പണ്ഡിതൻ.”

“That is very interesting,” said the little prince. “Here at last is a man who has a real profession!”

“ഇതു െകാള്ളാമേല്ലാ,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു. “ശരി െക്കാരു പ്രവൃത്തി െചയ്യുന്നയാെള ഒടുവിൽ ഞാൻ കെണ്ട ത്തി!”

And he cast a look around him at the planet of the geographer. It was the most magnificent and stately planet that he had ever seen.

ഭൗമശാസ്ത്രജ്ഞെന്റ ഗ്രഹത്തിലൂെട അവെനാന്നു കേണ്ണാടിച്ചു. ഇത്ര വിശിഷ്ടമായ ഒരു ഗ്രഹം അവൻ ഇതി നു മുമ്പു കണ്ടിട്ടില്ല.

“Your planet is very beautiful,” he said. “Has it any oceans?”

“താങ്കളുെട ഗ്രഹം വളെര മേനാഹരമായിരിക്കുന്നു,” അവൻ പറഞ്ഞു. “ഇതിൽ കടലുകളുേണ്ടാ?”

“I couldn’t tell you,” said the geographer.

“അെതനിക്കു പറയാൻ പറ്റില്ല,” ഭൗമശാസ്ത്രജ്ഞൻ പറഞ്ഞു.

“Ah!” The little prince was disappointed. “Has it any mountains?”

“അതു കഷ്ടമായേല്ലാ,” െകാച്ചുരാജകുമാരനു നിരാശയാ യി. “മലകളുേണ്ടാ?”

“I couldn’t tell you,” said the geographer.

“അെതനിക്കു പറയാൻ പറ്റില്ല,” ഭൗമശാസ്ത്രജ്ഞൻ പറഞ്ഞു.

“And towns, and rivers, and deserts?”

“പുഴകൾ, നഗരങ്ങൾ, മരുഭൂമികൾ?”

“I couldn’t tell you that, either.”

“അതുെമനിക്കു പറയാൻ പറ്റില്ല.”

“But you are a geographer!”

“പേക്ഷ, താങ്കെളാരു ഭൗമശാസ്ത്രജ്ഞനുമാണു്!”

“Exactly,” the geographer said. “But I am not an explorer. I haven’t a single explorer on my planet. It is not the geographer who goes out to count the towns, the rivers, the mountains, the seas, the oceans, and the deserts.

“അതു ശരി തെന്ന,” ഭൗമശാസ്ത്രജ്ഞൻ പറഞ്ഞു. “പേക്ഷ, ഞാൻ പര്യേവക്ഷകനല്ലേല്ലാ. എെന്റ ഗ്രഹത്തിൽ ഒറ്റ പര്യേവക്ഷകൻ േപാലുമില്ല. പുഴയുെടയും മലയുെടയും കടലിെന്റയും മരുഭൂമിയുെടയും കണെക്കടുക്കാൻ ഭൗമ ശാസ്തജ്ഞൻ േപാകാറില്ല.

The geographer is much too important to go loafing about. He does not leave his desk. But he receives the explorers in his study. He asks them questions, and he notes down what they recall of their travels. And if the recollections of any one among them seem interesting to him, the geographer orders an inquiry into that explorer’s moral character.”

അങ്ങെന ചുറ്റിയടിച്ചു കള യാനുള്ളതല്ല, അയാളുെട സമയം. അയാൾ തെന്റ േമശ വിട്ടു േപാകാറില്ല. അയാൾ പര്യേവക്ഷകെര തെന്റ പഠ നമുറിയിേലക്കു വിളിയ്ക്കുകയാണു്. അവേരാടു് േചാദ്യങ്ങൾ േചാദിക്കുകയും അവർേക്കാർമ്മയുള്ളതു് എഴുതിെയടു ക്കുകയുമാണു്. അവരിലാരുെടെയങ്കിലും ഓർമ്മകൾ അയാൾക്കു താല്പര്യമുണർത്തുകയാെണങ്കിൽ അയാളു െട സ്വഭാവെത്തക്കുറിച്ചേന്വഷിക്കാൻ ഉത്തരവിടുന്നു.”

“Why is that?”

“അെതന്തിനു്?”

“Because an explorer who told lies would bring disaster on the books of the geographer. So would an explorer who drank too much.”

“കള്ളം പറയുന്ന പര്യേവക്ഷകൻ ഭൂമിശാസ്ത്രപുസ്തക ങ്ങൾ കുളമാക്കിേല്ല? അയാൾ കുടിയനായാലും കുഴപ്പ മാണു്.”

“Why is that?” asked the little prince.

“അെതന്താ?”

“Because intoxicated men see double. Then the geographer would note down two mountains in a place where there was only one.”

“കുടിയന്മാർ എല്ലാം രണ്ടായിട്ടു കാണും. ഒരു മലയുള്ളി ടത്തു് രണ്ടുെണ്ടന്നു് ഭൗമശാസ്ത്രജ്ഞൻ എഴുതിവയ്ക്കുകയും െചയ്യും.”

“I know some one,” said the little prince, “who would make a bad explorer.”

“പര്യേവക്ഷകനാകാൻ തീെരപ്പറ്റാത്ത ഒരാെള എനിക്ക റിയാം,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു.

“That is possible. Then, when the moral character of the explorer is shown to be good, an inquiry is ordered into his discovery.”

“അങ്ങെന വരാം. അേപ്പാൾ, പര്യേവക്ഷകെന്റ സ്വഭാവ ശുദ്ധി െതളിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞാൽ പിെന്ന അയാളുെട കണ്ടു പിടുത്തെത്തക്കുറിച്ചു് അേന്വഷിക്കാൻ ഉത്തരവിടുന്നു.”

“One goes to see it?”

“േനരിട്ടു േപായിക്കണ്ടിട്ടു്?”

“No. That would be too complicated. But one requires the explorer to furnish proofs. For example, if the discovery in question is that of a large mountain, one requires that large stones be brought back from it.”

“അല്ല. അതത്ര എളുപ്പമല്ല. പകരം പര്യേവക്ഷകേനാ ടു് െതളിവു നല്കാൻ ആവശ്യെപ്പടുകയാണു്. ഉദാഹര ണത്തിനു് താൻ വലിെയാരു മല കണ്ടുപിടിച്ചു എന്നാ ണു് അയാൾ അവകാശെപ്പടുന്നെതങ്കിൽ െതളിവായി അതിൽ നിന്നുള്ള വലിയ കല്ലുകൾ അയാൾ െകാണ്ടുവ രണം.”

The geographer was suddenly stirred to excitement.

പര്യേവക്ഷകൻ െപെട്ടന്നുഷാറായി.

“But you — you come from far away! You are an explorer! You shall describe your planet to me!”

“നീ വളെര ദൂെര നിന്നു വരുന്നതേല്ല! നീയും ഒരു പര്യ േവക്ഷകനാണു്! നീ നിെന്റ ഗ്രഹെത്തക്കുറിച്ചു് വിസ്തരിച്ചു പറയൂ!”

And, having opened his big register, the geographer sharpened his pencil. The recitals of explorers are put down first in pencil. One waits until the explorer has furnished proofs, before putting them down in ink.

തെന്റ തടിയൻ രജിസ്റ്റർ തുറന്നു വച്ചിട്ടു് അേദ്ദഹം െപൻ സിലിെന്റ മുന കൂർപ്പിച്ചു. പര്യേവക്ഷകരുെട വിവരണ ങ്ങൾ ആദ്യം െപൻസിലിേല േരഖെപ്പടുത്തൂ; െതളിവുകൾ ഹാജരാക്കിക്കഴിഞ്ഞതിനു േശഷം മാത്രമാണു് മഷി ഉപ േയാഗിക്കുക.

“Well?” said the geographer expectantly.

“തുടങ്ങിേക്കാ,” ഭൗമശാസ്ത്രജ്ഞൻ തിടുക്കെപ്പടുത്തി.

“Oh, where I live,” said the little prince, “it is not very interesting. It is all so small. I have three volcanoes. Two volcanoes are active and the other is extinct. But one never knows.”

“ഓ, ഞാൻ താമസിക്കുന്ന ഗ്രഹം അത്ര താല്പര്യമുണർ ത്തുന്നെതാന്നുമല്ല,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു. “വളെര െചറുതാണതു്. മൂന്നഗ്നിപർവതങ്ങളുണ്ടു്. കത്തുന്നതു രണ്ടും െകട്ടെതാന്നും. എന്നാലും നമ്മൾ കരുതിയിരി ക്കണമേല്ലാ.”

“One never knows,” said the geographer.

“നമ്മൾ കരുതിയിരിക്കണം,” ഭൗമശാസ്ത്രജ്ഞൻ സമ്മ തിച്ചു.

“I have also a flower.”

“എനിെക്കാരു പൂവു കൂടി സ്വന്തമായിട്ടുണ്ടു്.”

“We do not record flowers,” said the geographer.

“ഞങ്ങൾ പൂക്കളുെട കാര്യം േരഖെപ്പടുത്താറില്ല,” ഭൗമ ശാസ്ത്രജ്ഞൻ പറഞ്ഞു.

“Why is that? The flower is the most beautiful thing on my planet!”

“അെതന്താ? എെന്റ ഗ്രഹത്തിെല ഏറ്റവും മേനാഹര മായ കാര്യമാണതു്!”

“We do not record them,” said the geographer, “because they are ephemeral.”

“ഞങ്ങൾ അവ വിട്ടുകളയുകയാണു െചയ്യുക,” ഭൗമശാസ്ത്ര ജ്ഞൻ പറഞ്ഞു, “കാരണം അവ ൈനമിഷികങ്ങളാണു്.”

“What does that mean — ‘ephemeral’?”

“ൈനമിഷികം—എന്നു പറഞ്ഞാൽ?”

“Geographies,” said the geographer, “are the books which, of all books, are most concerned with matters of consequence. They never become old-fashioned. It is very rarely that a mountain changes its position. It is very rarely that an ocean empties itself of its waters. We write of eternal things.”

“ഏതു പുസ്തകെത്തക്കാളും ഗൗരവമുള്ള സംഗതികൾ പ്രതിപാദിക്കുന്ന പുസ്തകങ്ങളാണു് ഭൂമിശാസ്ത്രപുസ്തക ങ്ങൾ,” ഭൗമശാസ്ത്രജ്ഞൻ പറഞ്ഞു. “അവയ്ക്കു കാലഹ രണം വരിക എന്നതില്ല. ഒരു മല അതിെന്റ സ്ഥാനം മാറുക എന്നതു് എത്രേയാ അപൂർവമാണു്. അത്രയപൂർവ മാണു് കടൽ വറ്റി വരളുക എന്നതും. ചിരസ്ഥായികളായ കാര്യങ്ങെളക്കുറിച്ചാണു് ഞങ്ങൾ എഴുതുന്നതു്.”

“But extinct volcanoes may come to life again,” the little prince interrupted. “What does that mean — ‘ephemeral’?”

“പേക്ഷ, െകട്ടുേപായ അഗ്നിപർവതങ്ങൾ പിെന്നാരി ക്കൽ സജീവമാെയന്നു വരാം,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് ഇടയ്ക്കു േകറി പറഞ്ഞു. “അതു് ൈനമിഷികമാേണാ?”