ഒന്നു കൂടി ആേലാചിച്ചിട്ടു് അവൻ േചാദിച്ചു,

Lecz po namyśle dorzucił:

“അല്ലാ, ഈ ‘ഇണങ്ങുക’ എന്നു പറഞ്ഞാൽ എന്താണർത്ഥം?”

— Co znaczy „oswojony”?

“നീ ഈ ഭാഗത്തുള്ളയാളല്ലേല്ലാ,” കുറുക്കൻ പറഞ്ഞു. “നീ ആെര അേന്വഷിച്ചാണു വന്നതു്?”

— Nie jesteś tutejszy — powiedział lis. — Czego szukasz?

“ഞാൻ മനുഷ്യെരയാണു് അേന്വഷിക്കുന്നതു്,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു. ‘ഇണങ്ങുക’ എന്നു പറഞ്ഞാൽ എന്താ െണന്നു പറയൂ.”

— Szukam ludzi — odpowiedział Mały Książę. — Co znaczy „oswojony”?

“മനുഷ്യരുെട ൈകയിൽ േതാക്കുണ്ടു്,” കുറുക്കൻ പറഞ്ഞു. “അതും െകാണ്ടു് അവർ േവട്ടയ്ക്കു േപാവുകയും െചയ്യും. അെതാരു ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കാര്യമാണു്. അവർ േകാഴിക െള വളർത്തുകയും െചയ്യുന്നുണ്ടു്. അവരുെട കാര്യത്തിൽ എനിക്കു താല്പര്യമുള്ള സംഗതി അതു മാത്രമാണു്. നീ േകാഴികെള േനാക്കിനടക്കുകയാേണാ?”

— Ludzie mają strzelby i polują — powiedział lis. — To bardzo kłopotliwe. Hodują także kury, i to jest interesujące. Poszukujesz kur?

“അല്ല,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ കൂട്ടുകാെരയാ ണു് േതടുന്നതു്. ‘ഇണങ്ങുക’ എന്നാൽ എന്താെണന്നു പറയൂ.”

— Nie — odrzekł Mały Książę. — Szukam przyjaciół. Co znaczy „oswoić”?

“പലേപ്പാഴും അവഗണിക്കെപ്പടുന്ന ഒരു പ്രവൃത്തിയാണ തു്; ബന്ധം സ്ഥാപിക്കുക എന്നാണതിനർത്ഥം.”

— Jest to pojęcie zupełnie zapomniane — powiedział lis. — „Oswoić” znaczy „stworzyć więzy”.

“ബന്ധം സ്ഥാപിക്കുക?”

— Stworzyć więzy?

“അതു തെന്ന,” കുറുക്കൻ പറഞ്ഞു. “എെന്ന സംബന്ധി ച്ചിടേത്താളം നീ മറ്റു നൂറായിരം െകാച്ചുകുട്ടികെളേപ്പാെല ഒരു കുട്ടി മാത്രമാണു്. എനിക്കു നിെന്നെക്കാണ്ടു് ഒരാവ ശ്യവുമില്ല. നിനക്കും എെന്നെക്കാണ്ടു് ആവശ്യെമാന്നുമി ല്ല. നിനക്കു ഞാൻ മറ്റു നൂറായിരം കുറുക്കന്മാെരേപ്പാെല ഒരു കുറുക്കൻ മാത്രമാണു്. പേക്ഷ, നീ എെന്ന ഇണ ക്കിയാൽ നമുക്കേന്യാന്യം ആവശ്യം വരും. എനിക്കു നീ േലാകെത്ത ഒേരെയാരു കുട്ടിയായിരിക്കും. നിനക്കു ഞാൻ േലാകെത്ത ഒേരെയാരു കുറുക്കനും…”

— Oczywiście — powiedział lis. — Teraz jesteś dla mnie tylko małym chłopcem, podobnym do stu tysięcy małych chłopców. Nie potrzebuję ciebie. I ty mnie nie potrzebujesz. Jestem dla ciebie tylko lisem, podobnym do stu tysięcy innych lisów. Lecz jeżeli mnie oswoisz, będziemy się nawzajem potrzebować. Będziesz dla mnie jedyny na świecie. I ja będę dla ciebie jedyny na świecie.

“എനിക്കു മനസ്സിലായി വരുന്നുണ്ടു്,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു. “ഒരു പൂവുണ്ടു്… അവൾ എെന്ന ഇണക്കിെയടു ത്തു എെന്നനിക്കു േതാന്നുന്നു.”

— Zaczynam rozumieć — powiedział Mały Książę. — Jest jedna róża… zdaje mi się, że ona mnie oswoiła…

“അങ്ങെന വരാം,” കുറുക്കൻ പറഞ്ഞു. “ഭൂമിയിൽ എെന്താ െക്ക നാം കാണുന്നു.”

— To możliwe — odrzekł lis. — Na Ziemi zdarzają się różne rzeczy…

“അല്ലല്ല, ഇതു ഭൂമിയിലല്ല!” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു.

— Och, to nie zdarzyło się na Ziemi — powiedział Mały Książę.

കുറുക്കനു് അതു പിടി കിട്ടിയിെല്ലന്നു േതാന്നി.

Lis zaciekawił się:

“േവെറാരു ഗ്രഹത്തിൽ?”

— Na innej planecie?

“അെത.”

— Tak.

“ആ ഗ്രഹത്തിൽ േവട്ടക്കാരുേണ്ടാ?”

— A czy na tej planecie są myśliwi?

“ഇല്ല.”

— Nie.

“അതു െകാള്ളാമേല്ലാ! അവിെട േകാഴിയുേണ്ടാ?”

— To wspaniałe! A kury?

“ഇല്ല.”

— Nie.

“എല്ലാം തികഞ്ഞെതന്നു് ഒന്നിെനയും പറയാൻ പറ്റില്ല,” കുറുക്കൻ െനടുവീർപ്പിട്ടു.

— Nie ma rzeczy doskonałych — westchnął lis.

പേക്ഷ, അവൻ തെന്റ ചിന്തകളിേലക്കു തിരിച്ചുവന്നു.

I zaraz powrócił do swej myśli:

“എെന്റ ജീവിതം വളെര വിരസമാണു്.” കുറുക്കൻ പറ ഞ്ഞു. “ഞാൻ േകാഴികെള േവട്ടയാടുന്നു; മനുഷ്യർ എെന്ന േവട്ടയാടുന്നു. എല്ലാ േകാഴികളും ഒേര േപാെലയാണു്, എല്ലാ മനുഷ്യന്മാരും ഒേര േപാെലയാണു്. അതു കാര ണം എനിക്കു കുേറെശ്ശ േബാറടിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ നീ എെന്ന ഇണക്കിെയടുത്താൽ എെന്റ ജീവി തത്തിൽ സൂര്യനുദിച്ച േപാെലയായിരിക്കുമതു്. മെറ്റല്ലാ കാെലാച്ചകളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായ ഒരു കാെലാച്ച ഞാൻ തിരിച്ചറിയും. മറ്റു കാെലാച്ചകൾ എെന്ന മാളത്തി േലക്കു വിരട്ടിേയാടിക്കുകയാണു്. അേത സമയം നിെന്റ കാെലാച്ച സംഗീതം േപാെല എെന്ന മാളത്തിൽ നിന്നു പുറേത്തക്കു ക്ഷണിക്കും.

— Życie jest jednostajne. Ja poluję na kury, ludzie polują na mnie. Wszystkie kury są do siebie podobne i wszyscy ludzie są do siebie podobni. To mnie trochę nudzi. Lecz jeślibyś mnie oswoił, moje życie nabrałoby blasku. Z daleka będę rozpoznawał twoje kroki — tak różne od innych. Na dźwięk cudzych kroków chowam się pod ziemię. Twoje kroki wywabią mnie z jamy jak dźwięki muzyki.

അതാ അവിെട ആ േഗാതമ്പു പാടം കണ്ടിേല്ല? ഞാൻ അപ്പം കഴിക്കാറില്ല. എനിക്കു് േഗാതമ്പു െകാണ്ടു് ഒരുപേയാഗവുമില്ല. േഗാതമ്പുപാട ങ്ങൾക്കു് എേന്നാടു പറയാൻ ഒന്നുമില്ല. അതു ദുഃഖക രമാണു്. പേക്ഷ, നിെന്റ മുടിയ്ക്കു് സ്വർണ്ണനിറമാണേല്ലാ. നീെയെന്ന ഇണക്കിെയടുത്തു കഴിഞ്ഞാൽ എന്തു രസമാ യിരിക്കും! സ്വർണ്ണനിറമായ േഗാതമ്പുമണികൾ കാണു േമ്പാൾ എനിക്കു നിെന്ന ഓർമ്മ വരും. േഗാതമ്പുപാട ത്തു കാറ്റു വീശുന്ന സംഗീതവും േകട്ടു ഞാനിരിക്കും…”

Spójrz! Widzisz tam łany zboża? Nie jem chleba. Dla mnie zboże jest nieużyteczne. Łany zboża nic mi nie mówią. To smutne! Lecz ty masz złociste włosy. Jeśli mnie oswoisz, to będzie cudownie. Zboże, które jest złociste, będzie mi przypominało ciebie. I będę kochać szum wiatru w zbożu…

കുറുക്കൻ പിെന്ന ഒന്നും മിണ്ടാെത ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിെന ത്തെന്ന ഉറ്റു േനാക്കിെക്കാണ്ടിരുന്നു.

Lis zamilkł i długo przypatrywał się Małemu Księciu.

“എെന്ന ഇണക്കിേല്ല?”

— Proszę cię… oswój mnie — powiedział.

“എനിക്കതിൽ വിേരാധെമാന്നുമില്ല,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു. “പേക്ഷ, എനിക്കത്രയ്ക്കു േനരമില്ല. എനിെക്ക െന്റ കൂട്ടുകാെര േതടിപ്പിടിക്കണം; പിെന്ന മനസ്സിലാ ക്കാൻ ഒരുപാടു കിടക്കുന്നുമുണ്ടു്.”

— Bardzo chętnie — odpowiedział Mały Książę — lecz nie mam dużo czasu. Muszę znaleźć przyjaciół i nauczyć się wielu rzeczy.

“നിങ്ങൾക്കിണങ്ങിക്കിട്ടിയ കാര്യങ്ങേള നിങ്ങൾക്കു മന സ്സിലാെയന്നു പറയാനുള്ളു,” കുറുക്കൻ പറഞ്ഞു. “ആളു കൾക്കിേപ്പാൾ പഠിക്കാനും മനസ്സിലാക്കാനുമുള്ള േന രെമാന്നുമില്ല. അവരിേപ്പാൾ എല്ലാം കടയിൽ നിന്നു െറഡിെമയ്ഡായിട്ടാണു വാങ്ങുക. പേക്ഷ, സൗഹൃദം കടയിൽ കിട്ടിെല്ലന്നതിനാൽ ആളുകൾക്കിേപ്പാൾ സുഹൃ ത്തുക്കളുമില്ല. നിനെക്കാരു കൂട്ടുകാരെന േവണെമങ്കിൽ എെന്ന ഇണക്കൂ!”

— Poznaje się tylko to, co się oswoi — powiedział lis. — Ludzie mają zbyt mało czasu, aby cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół. Jeśli chcesz mieć przyjaciela, oswój mnie!

“അതിനു ഞാെനന്തു െചയ്യണം?”

— A jak się to robi? — spytał Mały Książę.

“നിനക്കു നല്ല ക്ഷമ േവണം,” കുറുക്കൻ പറഞ്ഞു. “ആദ്യം നീ എന്നിൽ നിന്നല്പം ദൂെര അവിെട ആ പുല്പുറത്തിരി ക്കണം. ഞാൻ നിെന്ന ഏറുകണ്ണിട്ടു േനാക്കിെക്കാണ്ടി രിക്കും; നീ ഒന്നും മിണ്ടരുതു്. എല്ലാ െതറ്റിദ്ധാരണകളു െടയും മൂലകാരണം ഭാഷയാണേല്ലാ. പിേറ്റന്നു് നിനക്കു് കുറച്ചുകൂടി അടുത്തിരിക്കാം. അങ്ങെന ഓേരാ ദിവസം െചല്ലുേന്താറും…”

— Trzeba być bardzo cierpliwym. Na początku siądziesz w pewnej odległości ode mnie, ot tak, na trawie. Będę spoglądać na ciebie kątem oka, a ty nic nie powiesz. Mowa jest źródłem nieporozumień. Lecz każdego dnia będziesz mógł siadać trochę bliżej…

അടുത്ത ദിവസം ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് അേത സ്ഥാനത്തു െചന്നു.

Następnego dnia Mały Książę przyszedł na oznaczone miejsce.

“ഒേര സമയത്തു തെന്ന വരാൻ പറ്റിയാൽ അതായിരി ക്കും നല്ലതു്,” കുറുക്കൻ പറഞ്ഞു. “ഉദാഹരണത്തിനു് ൈവകിട്ടു നാലു മണിക്കാണു് നീ വരുന്നെതങ്കിൽ മൂന്നു മണിയാകുേമ്പാേഴ എെന്റ സേന്താഷം തുടങ്ങും. നാലു മണി അടുക്കുേന്താറും എെന്റ സേന്താഷവും കൂടിക്കൂടി വരും. നാലു മണിയായാൽ ആകാംക്ഷയും ആഹ്ലാദവും െകാണ്ടു് ഞാൻ തുള്ളിച്ചാടുകയായിരിക്കും! സേന്താഷ ത്തിനു െകാടുേക്കണ്ട വിലെയന്താെണന്നു ഞാനേപ്പാൾ പഠിക്കും! എന്നാൽ േതാന്നിയ േനരത്താണു നീ വരുന്ന െതങ്കിൽ നിെന്ന വരേവല്ക്കാനുള്ള ഒരുക്കം എേപ്പാൾ തുട ങ്ങണെമന്നു് ഞാെനങ്ങെന അറിയാൻ?… ഓേരാന്നിനും അതാതിെന്റ ചടങ്ങുണ്ടു്…”

— Lepiej jest przychodzić o tej samej godzinie. Gdy będziesz miał przyjść na przykład o czwartej po południu, już od trzeciej zacznę odczuwać radość. Im bardziej czas będzie posuwać się naprzód, tym będę szczęśliwszy. O czwartej będę podniecony i zaniepokojony: poznam cenę szczęścia! A jeśli przyjdziesz nieoczekiwanie, nie będę mógł się przygotowywać… Potrzebny jest obrządek.

“ചടെങ്ങന്നു പറഞ്ഞാൽ?”

— Co znaczy „obrządek”? — spytał Mały Książę.

“പലേപ്പാഴും അവഗണിക്കെപ്പടുന്ന മെറ്റാരു പ്രവൃത്തി യാണു് ചടങ്ങും,” കുറുക്കൻ പറഞ്ഞു. “ഒരു ദിവസെത്ത മറ്റു ദിവസത്തിൽ നിന്നു്, ഒരു മണിക്കൂറിെന മറ്റു മണി ക്കൂറുകളിൽ നിന്നു വ്യത്യസ്തമാക്കുന്ന വസ്തുതയാണതു്. ഉദാഹരണത്തിനു് എെന്റ േവട്ടക്കാർക്കു് ഒരു ചടങ്ങുണ്ടു്. എല്ലാ വ്യാഴാഴ്ചയും അവർ െപൺകുട്ടികളുമായി നൃത്തം െചയ്യാൻ േപാകും. അങ്ങെന വ്യാഴാഴ്ചകൾ എനിക്കു് ആനന്ദത്തിെന്റ ദിവസങ്ങളാകുന്നു. എനിക്കു് മുന്തിരി േത്താപ്പു വെര ഒരു നടത്തയ്ക്കു് അവസരവും കിട്ടും. മറിച്ചു് തങ്ങൾക്കു േതാന്നിയ േപാെലയാണു് അവർ നൃത്തത്തി നു േപാകുന്നെതങ്കിൽ ഏതു ദിവസവും മേറ്റതു ദിവസവും േപാെലയായിരിക്കും; എനിെക്കാരു ഒഴിവുദിവസം കിട്ടാ നും േപാകുന്നില്ല.”

— To także coś całkiem zapomnianego — odpowiedział lis. — Dzięki obrządkowi pewien dzień odróżnia się od innych, pewna godzina od innych godzin. Moi myśliwi, na przykład, mają swój rytuał. W czwartek tańczą z wioskowymi dziewczętami. Stąd czwartek jest cudownym dniem! Podchodzę aż pod winnice. Gdyby myśliwi nie mieli tego zwyczaju w oznaczonym czasie, wszystkie dni byłyby do siebie podobne, a ja nie miałbym wakacji.

ഈ വിധമാണു് ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് കുറുക്കെന ഇണക്കിയ തു്. തമ്മിൽ പിരിയാനുള്ള സമയമടുത്തേപ്പാൾ…

W ten sposób Mały Książę oswoił lisa. A gdy godzina rozstania była bliska, lis powiedział:

“അേയ്യാ,” കുറുക്കൻ പറഞ്ഞു, “ഞാനിേപ്പാൾ കരയും.”

— Ach, będę płakać!

“അതിനു നീ നിെന്നപ്പറഞ്ഞാൽ മതി,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു. “എനിക്കു നിെന്ന േദ്രാഹിക്കണെമന്നു് ഒരുേദ്ദ ശ്യവുമുണ്ടായില്ല. ഞാൻ നിെന്ന ഇണക്കെമന്നതു് നിെന്റ ആഗ്രഹമായിരുന്നു…”

— To twoja wina — odpowiedział Mały Książę — nie życzyłem ci nic złego. Sam chciałeś, abym cię oswoił…

“അെത, അതു ശരി തെന്ന,” കുറുക്കൻ പറഞ്ഞു.

— Oczywiście — odparł lis.

“എന്നിട്ടു നീയിേപ്പാൾ കരയാൻ തുടങ്ങുകയും!”

— Ale będziesz płakać?

“അെത, അതും ശരി തെന്ന,” കുറുക്കൻ പറഞ്ഞു.

— Oczywiście.

“അേപ്പാൾ അതു െകാണ്ടു് നിനെക്കാരു ഗുണവുമുണ്ടായി ട്ടിെല്ലന്നതേല്ല ശരി?”

— A więc nic nie zyskałeś na oswojeniu?

“ഗുണെമാെക്കയുണ്ടായിട്ടുണ്ടു്,” കുറുക്കൻ പറഞ്ഞു. “നി െന്റ മുടിയുെട നിറം കാണുേമ്പാൾ എനിക്കു് േഗാതമ്പുപാ ടം ഓർമ്മ വരുന്നിേല്ല?”

— Zyskałem coś ze względu na kolor zboża — powiedział lis.

പിെന്ന അവൻ കൂട്ടിേച്ചർത്തു:

A później dorzucił:

“ആ േറാസാപ്പൂക്കെള ഒന്നു കൂടി േപായിക്കാണൂ; േലാക മാെകെയടുത്താൽ നിെന്റ േറാസാപ്പൂവു േപാെലാന്നു് േവ െറയിെല്ലന്നു നിനക്കു േബാദ്ധ്യമാകും. എന്നിട്ടു് എേന്നാടു യാത്ര പറയാൻ വാ, അേപ്പാൾ ഞാെനാരു രഹസ്യം നി നക്കു സമ്മാനമായി തരാം.”

— Idź jeszcze raz zobaczyć róże. Zrozumiesz wtedy, że twoja róża jest jedyna na świecie. Gdy przyjdziesz pożegnać się ze mną, zrobię ci prezent z pewnej tajemnicy.

ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് േറാസാപ്പൂക്കെള ഒന്നുകൂടി കാണാൻ െചന്നു.

Mały Książę poszedł zobaczyć się z różami.

“എെന്റ േറാസാപ്പൂവുമായി ഒരു സാദൃശ്യവും നിങ്ങൾക്കി ല്ല,” അവൻ പറഞ്ഞു. “നിങ്ങൾ ഇതു വെര യാെതാന്നു മായിട്ടില്ല. ആരും നിങ്ങെള ഇണക്കിയിട്ടില്ല, നിങ്ങൾ ആെരയും ഇണക്കിയിട്ടുമില്ല. എെന്റ കുറുക്കൻ മുേമ്പതു േപാെലയായിരുേന്നാ, അതുേപാെലയാണു് നിങ്ങൾ. നൂറായിരം മറ്റു കുറുക്കന്മാെരേപ്പാെല ഒരു കുറുക്കനാ യിരുന്നു അവൻ. പേക്ഷ, ഞാനവെന എെന്റ കൂട്ടുകാര നാക്കി; ഇന്നു് ഈ േലാകത്തു് അവെനേപ്പാെലാരു കുറു ക്കൻ േവെറയില്ല!”

— Nie jesteście podobne do mojej róży, nie macie jeszcze żadnej wartości — powiedział różom. Nikt was nie oswoił i wy nie oswoiłyście nikogo. Jesteście takie, jakim był dawniej lis. Był zwykłym lisem, podobnym do stu tysięcy innych lisów. Lecz zrobiłem go swoim przyjacielem i teraz jest dla mnie jedyny na świecie.

േറാസാപ്പൂക്കൾ അയ്യടാ! എന്നായിേപ്പായി.

Róże bardzo się zawstydziły.

“നിങ്ങൾക്കു ഭംഗിയുെണ്ടന്നു സമ്മതിച്ചു, പേക്ഷ, നിങ്ങൾ െവറും െപാള്ളയുമാണു്,” അവൻ തുടർന്നു, “നിങ്ങൾക്കു േവണ്ടി ജീവൻ കളയാൻ ആരുമില്ല. എെന്റ േറാസാപ്പൂ വു് കാണാൻ നിങ്ങെളേപ്പാെല തെന്നയാെണന്നു് ഒരു സാധാരണ വഴിേപാക്കൻ പറേഞ്ഞക്കും. പേക്ഷ, നി ങ്ങെളേപ്പാലുള്ള നൂറു കണക്കിനു പൂക്കെളക്കാൾ എനി ക്കു പ്രധാനം അവളാണു്. കാരണം അവെളയാണു ഞാൻ െവള്ളം െകാടുത്തു വളർത്തിയതു്. അവെളയാണു ഞാൻ സ്ഫടികേഗാളം െകാണ്ടു മൂടിവച്ചതു്. അവെളയാ ണു ഞാൻ മറ വച്ചു സംരക്ഷിച്ചതു്. അവൾക്കു േവണ്ടിയാ ണു ഞാൻ ശലഭപ്പുഴുക്കെള െകാന്നതു് (പൂമ്പാറ്റയാകാൻ േവണ്ടി െകാല്ലാെത വിട്ട രണ്ടുമൂെന്നണ്ണെമാഴിച്ചാൽ). അവൾ പറയുന്നതിനാണു ഞാൻ കാതു െകാടുത്തതു്, അതിനി പരാതിയായാലും െപാങ്ങച്ചമായാലും, ഇനി യല്ല, ചില േനരെത്ത മൗനമായാലും. അവൾ എെന്റ േറാസാപ്പൂവാണു്.”

— Jesteście piękne, lecz próżne — powiedział im jeszcze. — Nie można dla was poświęcić życia. Oczywiście moja róża wydawałaby się zwykłemu przechodniowi podobna do was. Lecz dla mnie ona jedna ma większe znaczenie niż wy wszystkie razem, ponieważ ją właśnie podlewałem. Ponieważ ją przykrywałem kloszem. Ponieważ ją właśnie osłaniałem. Ponieważ właśnie dla jej bezpieczeństwa zabijałem gąsienice (z wyjątkiem dwóch czy trzech, z których chciałem mieć motyle). Ponieważ słuchałem jej skarg, jej wychwalań się, a czasem jej milczenia. Ponieważ… jest moją różą.

അവൻ തിരിച്ചു് കുറുക്കെന കാണാൻ െചന്നു.

Powrócił do lisa.

“ഗുഡ് ൈബ,” അവൻ പറഞ്ഞു.

— Żegnaj — powiedział.

“ഗുഡ് ൈബ,” കുറുക്കൻ പറഞ്ഞു. “ഇതാ എനിക്കു പറ യാനുള്ള രഹസ്യം; വളെര ലളിതമാണതു്: െതളിഞ്ഞു കാണാൻ ഹൃദയം െകാണ്ടു കാണണം. ഉള്ളിലുള്ളതു് കണ്ണുകൾ കാണില്ല.”

— Żegnaj — odpowiedział lis. — A oto mój sekret. Jest bardzo prosty: dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.

“ഉള്ളിലുള്ളതു് കണ്ണുകൾ കാണില്ല,” മറക്കാതിരിക്കാൻ േവണ്ടി ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് അതുരുക്കഴിച്ചു.

— Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu — powtórzył Mały Książę, aby zapamiętać.

“നിെന്റ പൂവിനു േവണ്ടി നീ കളഞ്ഞ സമയം തെന്നയാ ണു് നിെന്റ പൂവിെന നിനക്കത്ര പ്രധാനമാക്കുന്നതും.”

— Twoja róża ma dla ciebie tak wielkie znaczenie, ponieważ poświęciłeś jej wiele czasu.

“എെന്റ പൂവിനു േവണ്ടി ഞാൻ കളഞ്ഞ സമയം തെന്ന യാണു്…” മറക്കാതിരിക്കാൻ േവണ്ടി ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് ആവർത്തിച്ചു.

— Ponieważ poświęciłem jej wiele czasu… — powtórzył Mały Książę, aby zapamiętać.

“ആളുകൾ ആ സത്യം മറന്നുകഴിഞ്ഞു,” കുറുക്കൻ പറ ഞ്ഞു. “പേക്ഷ, നീയതു മറക്കരുതു്. നീ എന്തിെന ഇണ ക്കിേയാ, അതിനു നീയാണുത്തരവാദി. നിെന്റ പൂവിെന്റ ഉത്തരവാദിത്വം നിനക്കാണു്…”

— Ludzie zapomnieli o tej prawdzie — rzekł lis. — Lecz tobie nie wolno zapomnieć. Stajesz się odpowiedzialny na zawsze za to, co oswoiłeś. Jesteś odpowiedzialny za twoją różę.

“എെന്റ പൂവിെന്റ ഉത്തരവാദിത്വം എനിക്കാണു്…” മറ ക്കാതിരിക്കാൻ േവണ്ടി ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് ആവർത്തിച്ചു.

— Jestem odpowiedzialny za moją różę… — powtórzył Mały Książę, aby zapamiętać.

ഇരുപത്തിരണ്ടു്

ROZDZIAŁ 22

“ഗുഡ് േമാണിംഗ്,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു.

— Dzień dobry — powiedział Mały Książę.

“ഗുഡ് േമാണിംഗ്,” റയിൽേവ സ്വിച്ച്മാൻ പറഞ്ഞു.

— Dzień dobry — powiedział Zwrotniczy.

“താങ്കൾ ഇവിെട എന്തു െചയ്യുന്നു?”

— Co ty tu robisz? — spytał Mały Książę.

“ഞാൻ യാത്രക്കാെര ആയിരം വീതമുള്ള െകട്ടുകളാക്കി തരം തിരിക്കുന്നു,” സ്വിച്ച്മാൻ പറഞ്ഞു. “എന്നിട്ടവെര വണ്ടിയിൽ കയറ്റി പറഞ്ഞുവിടുന്നു, ചിലെര ഇടേത്താട്ടു്, ചിലെര വലേത്താട്ടു്.”

— Sortuję podróżnych na paczki po tysiąc sztuk — odpowiedział Zwrotniczy. — Wysyłam w lewo i w prawo pociągi, które ich unoszą.

ഈ സമയത്തു് പ്രകാശമാനമായ ഒരു എക്സ്പ്രസ് െട്ര യിൻ സ്വിച്ച്മാെന്റ ക്യാബിൻ പിടിച്ചുകുലുക്കിെക്കാണ്ടു് ഇടിമുഴക്കേത്താെട പാഞ്ഞുേപായി.

Oświetlony pociąg pospieszny, hucząc jak grzmot, zatrząsł domkiem Zwrotniczego.

“അവർ വളെര തിരക്കിലാണേല്ലാ,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറ ഞ്ഞു. “അവർ എന്തു േതടിേപ്പാവുകയാണു്?”

— Bardzo się spieszą — powiedział Mały Książę. — Czego oni szukają?

“അതു െട്രയിൻ ൈഡ്രവർക്കു േപാലുമറിയില്ല,” സ്വിച്ച്മാൻ പറഞ്ഞു.

— Nawet człowiek prowadzący parowóz tego nie wie — odparł Zwrotniczy.

ഈ സമയത്തു് മെറ്റാെരക്സ്പ്രസ് ഒച്ചയും െവളിച്ചവുമായി എതിർദിശയിേലക്കു കുതിച്ചുപാഞ്ഞു.

I znowu zagrzmiał oświetlony ekspres, pędzący w przeciwnym kierunku.

“േപായവർ ഇത്ര േവഗം തിരിച്ചുവേന്നാ?” ലിറ്റിൽ പ്രിൻ സ് േചാദിച്ചു.

— Już wracają? — spytał Mały Książę.

“േപായവരല്ല, വരുന്നതു്,” സ്വിച്ച്മാൻ പറഞ്ഞു. “ഇെതാ രു വച്ചുമാറ്റമാണു്.”

— To nie ci sami — odpowiedział Zwrotniczy. — To wymiana.

“സ്വസ്ഥാനത്തവർക്കു സ്വസ്ഥത ലഭിച്ചിേല്ല?”

— Czy było im źle tam, gdzie byli przedtem?

“സ്വസ്ഥാനത്തു സ്വസ്ഥത ലഭിച്ചിട്ടാരുമില്ല,” സ്വിച്ച്മാൻ പറഞ്ഞു.

— Zawsze się wydaje, że w innym miejscu będzie lepiej — powiedział Zwrotniczy.

മൂന്നാമെതാെരക്സ്പ്രസിെന്റ ഗർജ്ജനം അവർ േകട്ടു.

Znowu rozległ się grzmot trzeciego oświetlonego ekspresu.

“ആദ്യം േപായവരുെട പിന്നാെല േപാവുകയാേണാ ഇവർ?” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് േചാദിച്ചു.

— Czy oni ścigają poprzednich podróżnych? — zapytał Mały Książę.

“അവർ ഒന്നിെന്റയും പിന്നാെല േപാവുകയല്ല,” സ്വി ച്ച്മാൻ പറഞ്ഞു. “അവർ ഉള്ളിൽക്കിടന്നുറങ്ങുകയാണു്, അെല്ലങ്കിൽ േകാട്ടുവായുമിട്ടിരിക്കുകയാണു്. കുട്ടികൾ മാ ത്രം ജനാലച്ചില്ലുകളിൽ മൂക്കമർത്തിവച്ചു നില്ക്കുന്നു.”

— Nie, nikogo nie ścigają — odparł Zwrotniczy. — Śpią w wagonach lub ziewają. Jedynie dzieci przyciskają noski do okien.

“തങ്ങൾെക്കന്താണു േവണ്ടെതന്നു് കുട്ടികൾക്കു മാത്രമ റിയാം,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു. “ഒരു തുണിപ്പാവയ്ക്കു േമൽ അവർ സമയം കളയും; അങ്ങെന അവർക്കതു പ്ര ധാനെപ്പട്ടതുമാകും. അതു പിെന്ന ആെരങ്കിലും എടുത്തു െകാണ്ടു േപായാൽ അവർ കരയുകയായി…”

— Jedynie dzieci wiedzą, czego szukają — rzekł Mały Książę. — Poświęcają czas lalce z gałganków, która nabiera dla nich wielkiego znaczenia, i płaczą, gdy się im ją odbierze.

“അവർ ഭാഗ്യം െചയ്തവരാണു്,” സ്വിച്ച്മാൻ പറഞ്ഞു.

— Szczęśliwe — powiedział Zwrotniczy.

ഇരുപത്തിമൂന്നു്

ROZDZIAŁ 23

“ഗുഡ് േമാണിംഗ്,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു.

— Dzień dobry — rzekł Mały Książę.

“ഗുഡ് േമാണിംഗ്,” കച്ചവടക്കാരൻ പറഞ്ഞു.

— Dzień dobry — odparł Kupiec.

ദാഹശമനത്തിനുള്ള ഗുളികയാണു് അയാൾ വിറ്റുെകാ ണ്ടിരുന്നതു്. ഒരു ഗുളിക വിഴുങ്ങിയാൽ പിെന്ന ഒരാഴ്ച േത്തക്കു് െവള്ളം കുടിേക്കണ്ട കാര്യമില്ല.

Kupiec ten sprzedawał udoskonalone pigułki zaspokajające pragnienie. Połknięcie jednej na tydzień wystarcza, aby nie chciało się pić.

“അതു െകാെണ്ടന്താ ഗുണം?” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് േചാദിച്ചു.

— Po co to sprzedajesz? — spytał Mały Książę.

“അത്രയും സമയം കൂടി നമുക്കു ലാഭിക്കാമേല്ലാ,” കച്ച വടക്കാരൻ പറഞ്ഞു. “ആഴ്ചയിൽ അമ്പത്തിമൂന്നു മിനിട്ടു് ഇതു വഴി ലാഭിക്കാെമന്നു് വിദഗ്ദ്ധർ കണക്കു കൂട്ടിയിരി ക്കുന്നു.”

— To wielka oszczędność czasu — odpowiedział Kupiec. — Zostało to obliczone przez specjalistów. Tygodniowo oszczędza się pięćdziesiąt trzy minuty.

“ആ അമ്പത്തിമൂന്നു മിനിട്ടു െകാണ്ടു് ഞാൻ എന്തു െചയ്യും?”

— A co się robi z pięćdziesięcioma trzema minutami?

“നിനക്കിഷ്ടമുള്ളെതന്തും.”

— To, co się chce…

“ഇഷ്ടമുള്ളതു െചയ്യാൻ അമ്പത്തിമൂന്നു മിനിെട്ടനിക്കു കി ട്ടിയാൽ,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് സ്വയം പറഞ്ഞു, “ഒരു െതളി നീരുറവയിേലക്കു ഞാൻ സാവകാശം നടന്നുേപാകും.”

„Gdybym miał pięćdziesiąt trzy minuty czasu — powiedział sobie Mały Książę — poszedłbym powolutku w kierunku studni…”

ഇരുപത്തിനാലു്

ROZDZIAŁ 24

മരുഭൂമിയിൽ വച്ചു് എനിക്കപകടം പിണഞ്ഞിട്ടു് എട്ടാമ െത്ത ദിവസമാണന്നു്; കച്ചവടക്കാരെന്റ കഥ േകട്ടുെകാ ണ്ടിരിക്കുേമ്പാൾ ൈകയിലുള്ള െവള്ളത്തിെന്റ അവസാ നെത്ത തുള്ളി ഞാൻ ഊറ്റിക്കുടിക്കുകയായിരുന്നു.

Było to ósmego dnia na pustyni, licząc od zepsucia się motoru. Wysłuchałem opowiadania o Kupcu, pijąc ostatnie krople zapasu wody.

“ആഹാ,” ഞാൻ ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിേനാടു പറഞ്ഞു, “നി െന്റ കഥകൾ േകൾക്കാൻ രസകരം തെന്ന. പേക്ഷ, എെന്റ വിമാനത്തിെന്റ േകടു തീർക്കാൻ എനിക്കിനി യും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. കുടിക്കാനാകെട്ട, ഒരു തുള്ളി െവള്ളം ബാക്കിയില്ല. ഒരു നീരുറവയുള്ളിടേത്തക്കു സാവകാശം നടന്നുേപാകാൻ എനിക്കും വിേരാധെമാന്നുമില്ല!”

— Twoje wspomnienia są bardzo ładne — powiedziałem Małemu Księciu — lecz nie naprawiłem jeszcze samolotu, nie mam nic do picia… I ja także byłbym szczęśliwy bardzo, gdybym mógł powoli udać się w kierunku studni.

“എെന്റ കൂട്ടുകാരൻ കുറുക്കൻ…” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു.

— Mój przyjaciel lis powiedział…

“എെന്റ െകാച്ചുചങ്ങാതീ, ഇതു കുറുക്കനുമായി ബന്ധെപ്പ ട്ട വിഷയമല്ല!”

— Mój maleńki, nie chodzi już o lisa…

“എന്തുെകാണ്ടു്?”

— Dlaczego?

“നമ്മൾ ദാഹിച്ചു മരിക്കാൻ േപാവുകയാെണന്നതുെകാണ്ടു്.”

— Ponieważ umrzemy z pragnienia…

എെന്റ മനസ്സിലുള്ളതു പിടി കിട്ടാത്തതു െകാണ്ടു് അവ െന്റ മറുപടി ഇങ്ങെനയായിരുന്നു:

Nie zrozumiał mej myśli i powiedział:

“മരണത്തിെന്റ വക്കത്താെണങ്കിലും ഒരു കൂട്ടുകാരെന കിട്ടുന്നതു് നല്ല കാര്യമാണു്. ഒരു കുറുക്കെന കൂട്ടുകാരനാ യി കിട്ടിയേപ്പാൾ എനിെക്കന്തു സേന്താഷമാെയേന്നാ!”

— Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela. Bardzo się cieszę, że miałem przyjaciela-lisa.

“അപകടെമന്നു പറഞ്ഞാൽ അവനു മനസ്സിലാവില്ല,” ഞാൻ എേന്നാടു തെന്ന പറഞ്ഞു. “അവനു വിശപ്പും ദാ ഹവുെമാന്നുമില്ല. അല്പം സൂര്യപ്രകാശം കിട്ടിയാൽ അവ നതു മതി.”

„Nie docenia niebezpieczeństwa — pomyślałem. — Nigdy nie odczuwa głodu ani pragnienia. Wystarcza mu trochę słońca.”

എന്നാൽ ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് എെന്ന േനാക്കിനില്ക്കുകയായി രുന്നു; എെന്റ ചിന്തയ്ക്കു് അവൻ മറുപടിയും തന്നു:

Popatrzył na mnie i odpowiedział na moją myśl.

“എനിക്കും ദാഹിക്കുന്നു… നമുക്കിവിെടെയങ്ങാനും കി ണറുേണ്ടാ എന്നു േനാക്കാം…”

— Mnie także chce się pić… Poszukajmy studni…

ഞാൻ തളർച്ച കാണിക്കുന്ന ഒരു േചഷ്ട കാണിച്ചു. ഒരു മരുഭൂമിയുെട ൈവപുല്യത്തിൽ, ഒരു ദിശാേബാധവുമില്ലാ െത, കിണറു േനാക്കി നടക്കുക എന്നതു് വിഡ്ഢിത്തമാണു്.

Zrobiłem gest zniechęcenia: szukanie studni na olbrzymiej pustyni jest absurdem.

എന്നാല്ക്കൂടി ഞങ്ങൾ നടന്നു തുടങ്ങി. മണിക്കൂറുകേളാളം മൗനമായി ഞങ്ങൾ നടന്നു; ഒടുവിൽ രാത്രിയായി, നക്ഷത്രങ്ങൾ പുറത്തുവന്നു തുടങ്ങി. ദാഹം കാരണം എനിക്കു പനിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു. സ്വപ്നത്തി െലന്ന േപാെല ഞാൻ നക്ഷത്രങ്ങെള േനാക്കി. ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിെന്റ വാക്കുകൾ എെന്റ ഓർമ്മയിൽ നൃത്തം വയ്ക്കുകയായിരുന്നു.

Mimo to udaliśmy się w drogę. Gdyśmy tak szli godzinami, milcząc, noc zapadła i gwiazdy zabłysły. Widziałem je jakby we śnie — miałem gorączkę z pragnienia. Słowa Małego Księcia tańczyły mi w pamięci.

“അേപ്പാൾ നിനക്കും ദാഹമുണ്ടേല്ല?” ഞാൻ േചാദിച്ചു.

— Więc ty także odczuwasz pragnienie? — spytałem go.