— Muchachito, quiero oír otra vez tu risa…

“കുട്ടീ, നീ വീണ്ടും ചിരിക്കുന്നതു് എനിക്കു േകൾക്കണം,” ഞാൻ പറഞ്ഞു.

Pero él me dijo:

പേക്ഷ, അവൻ പറഞ്ഞതിതാണു്:

— Esta noche hará un año. Mi estrella se encontrará precisamente encima del lugar donde caí el año pasado…

“ഇന്നു രാത്രിയിൽ ഒരു െകാല്ലം തികയും. കഴിഞ്ഞ െകാ ല്ലം ഞാൻ ഭൂമിയിൽ വന്നിറങ്ങിയ അേത സ്ഥാനത്തിനു േനേര മുകളിലായി എെന്റ നക്ഷത്രം നില്പുണ്ടാവും.”

— ¿No es cierto —le interrumpí— que toda esta historia de serpientes, de citas y de estrellas es tan sólo una pesadilla?

“കുട്ടീ,” ഞാൻ പറഞ്ഞു, “ഇെതല്ലാം ഒരു ദുഃസ്വപ്നമേല്ല? പാമ്പുമായുള്ള ആ സംഭാഷണവും തമ്മിൽ കാണാെമന്നു പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആ സ്ഥലവും നക്ഷത്രവുെമാെക്ക…”

Pero el principito no respondió a mi pregunta y dijo:

പേക്ഷ, എെന്റ േചാദ്യത്തിനു് അവൻ മറുപടി പറഞ്ഞില്ല.

— Lo más importante nunca se ve…

പകരം അവൻ പറഞ്ഞു:
“കാണാെത കിടക്കുന്നതാണു് പ്രധാനെപ്പട്ട കാര്യം…”

— Indudablemente…

“അെത, അെതനിക്കറിയാം…”

— Es lo mismo que la flor. Si te gusta una flor que habita en una estrella, es muy dulce mirar al cielo por la noche. Todas las estrellas han florecido.

“പൂവിെന്റ കാര്യത്തിലും അതു ശരിയാണു്. ഒരു നക്ഷത്ര ത്തിൽ ജീവിക്കുന്ന പൂവിെനയാണു് നിങ്ങൾ േസ്നഹിക്കു ന്നെതങ്കിൽ രാത്രിയിൽ ആകാശേത്തക്കു േനാക്കിനില്ക്കു ന്നതു നല്ലതായിരിക്കും. എല്ലാ നക്ഷത്രങ്ങളിലും പൂക്കൾ വിടർന്നു നില്പുണ്ടാവും…”

— Es indudable…

“അെത, എനിക്കറിയാം…”

— Es como el agua. La que me diste a beber, gracias a la roldana y la cuerda, era como una música ¿te acuerdas? ¡Qué buena era!

“െവള്ളത്തിെന്റ കാര്യവും അതു തെന്ന. ആ കപ്പി കാര ണം, ആ കയറു കാരണം നിങ്ങൾ എനിക്കു കുടിക്കാൻ തന്ന െവള്ളം സംഗീതം േപാെലയായിരുന്നു. നിങ്ങൾ ക്കേതാർമ്മയുേണ്ടാ? അതു നല്ലതായിരുന്നു…”

— Sí, cierto…

“അെത, എനിക്കറിയാം…”

— Por la noche mirarás las estrellas; mi casa es demasiado pequeña para que yo pueda señalarte dónde se encuentra. Así es mejor; mi estrella será para ti una cualquiera de ellas. Te gustará entonces mirar todas las estrellas. Todas ellas serán tus amigas. Y además, te haré un regalo…

“രാത്രിയിൽ നിങ്ങൾ ആകാശേത്തക്കു േനാക്കിനില്ക്കും. എെന്റ നക്ഷത്രം അത്ര െചറുതായതിനാൽ അതിെന്റ സ്ഥാനം ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു തരാൻ എനിക്കു കഴിയില്ല. അതങ്ങെനയാവുന്നതാണു നല്ലതും. എെന്റ നക്ഷത്രം നിങ്ങൾക്കു മെറ്റാരു നക്ഷത്രം മാത്രമായിരിക്കും. അതി നാൽ നിങ്ങൾക്കു് ആകാശെത്ത എല്ലാ നക്ഷത്രങ്ങെള യും കാണാൻ ഇഷ്ടമായിരിക്കും… അവെരല്ലാം നിങ്ങ ളുെട കൂട്ടുകാരുമാവും. അതിനും പുറേമ ഞാൻ നിങ്ങൾ െക്കാരു സമ്മാനം തരാൻ േപാവുകയുമാണു്.”

Y rió una vez más.

അവൻ പിെന്നയും ചിരിച്ചു.

— ¡Ah, muchachito, muchachito, cómo me gusta oír tu risa!

“ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ്! ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ്! ആ ചിരി േകൾ ക്കാൻ എനിെക്കന്തിഷ്ടമാെണേന്നാ!”

— Mi regalo será ése precisamente, será como el agua…

“അതു തെന്നയാെണെന്റ സമ്മാനം! നാം െവള്ളം കുടി ച്ച ആ സമയെത്തന്നേപാെല…”

— ¿Qué quieres decir?

“നീെയന്താണു പറഞ്ഞുെകാണ്ടു വരുന്നതു്?”

— La gente tiene estrellas que no son las mismas. Para los que viajan, las estrellas son guías; para otros sólo son pequeñas lucecitas. Para los sabios las estrellas son problemas. Para mi hombre de negocios, eran oro. Pero todas esas estrellas se callan. Tú tendrás estrellas como nadie ha tenido…

“എല്ലാവർക്കുമുണ്ടു് നക്ഷത്രങ്ങൾ,” അവൻ പറഞ്ഞു. “പേക്ഷ, അവ ഒന്നല്ല. സഞ്ചാരികൾക്കവ വഴികാട്ടിക ളാണു്. മറ്റുള്ളവർക്കു് െവറും െകാച്ചുവിളക്കുകളും. മറ്റു ചി ലർക്കു്, പണ്ഡിതന്മാർക്കു്, വിഷമപ്രശ്നങ്ങളാണവ. ആ ബിസിനസ്സുകാരനു് അവ സ്വർണ്ണനാണയങ്ങളായിരു ന്നു. പേക്ഷ, അവെയല്ലാം നിശബ്ദനക്ഷത്രങ്ങളാണു്. പേക്ഷ, നിങ്ങൾക്കു്, നിങ്ങൾക്കു മാത്രം മറ്റാർക്കും കിട്ടാ ത്ത നക്ഷത്രങ്ങളുണ്ടാവും.”

— ¿Qué quieres decir?

“നീെയന്താണു പറയുന്നതു്?”

— Cuando por las noches mires al cielo, al pensar que en una de aquellas estrellas estoy yo riendo, será para ti como si todas las estrellas riesen. ¡Tú sólo tendrás estrellas que saben reír!

“രാത്രിയിൽ നിങ്ങൾ ആകാശേത്തക്കു േനാക്കിനില്ക്കു േമ്പാൾ, ആ നക്ഷത്രങ്ങളിെലാന്നിൽ ഞാനുെണ്ടന്ന തിനാൽ, ആ നക്ഷത്രങ്ങളിെലാന്നിൽ ഞാനിരുന്നു ചി രിക്കുന്നുെണ്ടന്നതിനാൽ, എല്ലാ നക്ഷത്രങ്ങളും തെന്ന േനാക്കി ചിരിക്കുന്നതായി നിങ്ങൾക്കു േതാന്നും. നിങ്ങൾ മാത്രേമ ചിരിക്കുന്ന നക്ഷത്രങ്ങെള കാണൂ!”

Y rió nuevamente.

അവൻ പിെന്നയും ചിരിച്ചു.

— Cuando te hayas consolado (siempre se consuela uno) estarás contento de haberme conocido. Serás mi amigo y tendrás ganas de reír conmigo. Algunas veces abrirás tu ventana sólo por placer.

“നിങ്ങളുെട ദുഃഖം ശമിക്കുേമ്പാൾ (കാലം ശമിപ്പിക്കാത്ത ഏതു ദുഃഖമിരിക്കുന്നു!) എെന്ന പരിചയെപ്പട്ടതിൽ നി ങ്ങൾ സന്തുഷ്ടനായിരിക്കും. നിങ്ങൾ എന്നും എെന്റ േസ്ന ഹിതനായിരിക്കും. എേന്നാെടാപ്പം ചിരിക്കാൻ നിങ്ങൾ ക്കാഗ്രഹം േതാന്നും. അതിെന്റ രസത്തിനു മാത്രമായി ചിലേപ്പാൾ നിങ്ങൾ ജനാല തുറന്നിടും.

Y tus amigos quedarán asombrados de verte reír mirando al cielo. Tú les explicarás: “Las estrellas me hacen reír siempre”. Ellos te creerán loco. Y yo te habré jugado una mala pasada…

ആകാശേത്ത ക്കു േനാക്കി നിങ്ങൾ ചിരിക്കുന്നതു കാണുേമ്പാൾ നിങ്ങ ളുെട േസ്നഹിതന്മാർക്കു തീർച്ചയായും അമ്പരപ്പുണ്ടാവും! അേപ്പാൾ നിങ്ങൾ അവേരാടു പറയും: ‘അെത, നക്ഷത്ര ങ്ങൾ കാണുേമ്പാൾ എനിക്കു ചിരി വരും!’ നിങ്ങൾക്കു വട്ടാെണന്നു് അവർ വിധിെയഴുതും. അതു ഞാൻ നിങ്ങൾ ക്കു േമൽ പ്രേയാഗിക്കുന്ന േമാശെപ്പെട്ടാരു കൗശലമാ യിരിക്കും…”

Y se rió otra vez.

അവൻ പിെന്നയും ചിരിച്ചു.

— Será como si en vez de estrellas, te hubiese dado multitud de cascabelitos que saben reír…

“നക്ഷത്രങ്ങൾക്കു പകരം ചിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞുമണികളാ ണു ഞാൻ നിങ്ങൾക്കു തന്നെതന്ന േപാെലയായിരിക്കു മതു്.”

Una vez más dejó oír su risa y luego se puso serio.

എന്നിട്ടവൻ വീണ്ടും ചിരിച്ചു. പിെന്ന അവെന്റ മുഖത്തു് ഗൗരവഭാവം തിരിച്ചുവന്നു.

— Esta noche ¿sabes? no vengas…

“ഇന്നു രാത്രിയിൽ… അറിയാമേല്ലാ… നിങ്ങൾ വരരുതു്.”

— No te dejaré.

“ഞാൻ നിെന്ന ഒറ്റയ്ക്കു വിടില്ല,” ഞാൻ പറഞ്ഞു.

— Pareceré enfermo… Parecerá un poco que me muero… es así. ¡No vale la pena que vengas a ver eso…!

“ഞാൻ േവദനിക്കുന്നതായി നിങ്ങൾക്കു േതാന്നും; ഞാൻ മരിക്കുകയാെണന്നു നിങ്ങൾക്കു േതാന്നും. അതങ്ങെന യാണു്. അതു കാണാനായി വരരുതു്. അതുെകാണ്ടു് ഒരു ഗുണവും നിങ്ങൾക്കുണ്ടാവില്ല…”

— No te dejaré.

“ഞാൻ നിെന്ന ഒറ്റയ്ക്കു വിടില്ല.”

Pero estaba preocupado.

അവെന്റ മുഖത്തു് ഉത്കണ്ഠ നിഴലിച്ചു.

— Te digo esto por la serpiente; no debe morderte. Las serpientes son malas. A veces muerden por gusto…

“ഞാനിതു പറയുന്നതു്… ആ പാമ്പിെന്റ കാര്യമായതു െകാണ്ടാണു്. അവൻ നിങ്ങെള കടിക്കാൻ പാടില്ല. പാ മ്പുകൾ ദുഷ്ടബുദ്ധികളാണു്. അവർ ചിലേപ്പാൾ രസത്തി നു േവണ്ടി നിങ്ങെള കടിെച്ചന്നു വരും…”

— He dicho que no te dejaré.

“ഞാൻ നിെന്ന ഒറ്റയ്ക്കു വിടില്ല.”

Pero algo lo tranquilizó.

ൈധര്യം െകാടുക്കുന്ന എേന്താ ചിന്ത അവെന്റ മനസ്സിൽ വന്നേപാെല േതാന്നി:

— Bien es verdad que no tienen veneno para la segunda mordedura…

“രണ്ടാമതു കടിക്കാൻ േവണ്ടി അവയ്ക്കു വിഷമുണ്ടാവിെല്ല ന്നു പറയുന്നതു് ശരിയാണു്.”

Aquella noche no lo vi ponerse en camino. Cuando le alcancé marchaba con paso rápido y decidido y me dijo solamente:

അന്നു രാത്രിയിൽ അവൻ തെന്റ യാത്രയ്ക്കിറങ്ങുന്നതു് ഞാൻ കാണാെതേപായി. ഒെരാച്ചയും േകൾപ്പിക്കാ െത അവൻ സ്ഥലം വിടുകയായിരുന്നു. ഒടുവിൽ, ഞാൻ പിന്നാെലേയാടി അവെനാപ്പെമത്തിയേപ്പാൾ കാലുറ പ്പിച്ചു ചവിട്ടി, അതിേവഗം നടക്കുകയാണവൻ. അവൻ ഇത്രമാത്രം പറഞ്ഞു:

— ¡Ah, estás ahí!

“ആഹാ, നിങ്ങളിെങ്ങത്തിേയാ…”

Me cogió de la mano y todavía se atormentó:

അവൻ എെന്റ ൈക പിടിച്ചു. പേക്ഷ, അവെന്റ ഉത്കണ്ഠ മാറിയിരുന്നില്ല.

— Has hecho mal. Tendrás pena. Parecerá que estoy muerto, pero no es verdad.

“നിങ്ങൾ വന്നതു െതറ്റായിേപ്പായി. നി ങ്ങൾ വിഷമിക്കും. എെന്നക്കാണുേമ്പാൾ മരിച്ച േപാെല േതാന്നും; പേക്ഷ, അതു ശരിയായിരിക്കില്ല…”

Yo me callaba.

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

— ¿Comprendes? Es demasiado lejos y no puedo llevar este cuerpo que pesa demasiado.

“ഞാൻ പറയുന്നതു മനസ്സിലാവുന്നുേണ്ടാ?… വളെരയ കെലയാണതു്. അത്രയും ദൂരം ഈ ഉടൽ ഒപ്പം െകാ ണ്ടുേപാകാൻ എനിക്കു കഴിയില്ല. വലിയ ഭാരമാണ തിനു്.”

Seguí callado.

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

— Será como una corteza vieja que se abandona. No son nada tristes las viejas cortezas…

“എന്നാലതിെന അനാഥമായ പഴെയാരു കക്കാേയാട്ടി േപാെല കണ്ടാൽ മതി. പഴയ കക്കാേയാട്ടികളിൽ ദുഃഖ കരമായി ഒന്നുമില്ല…”

Yo me callaba.

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

El principito perdió un poco de ánimo. Pero hizo un esfuerzo y dijo:

എെന്റ പ്രതികരണമില്ലായ്മ അവെന നിരുത്സാഹെപ്പടു ത്തിെയന്നു േതാന്നി. എന്നാലും അവൻ ഒരു ശ്രമം കൂടി നടത്തി.

— Será agradable ¿sabes? Yo miraré también las estrellas. Todas serán pozos con roldana herrumbrosa. Todas las estrellas me darán de beber.

“േനാക്കൂ, എത്ര സുന്ദരമായിരിക്കുമതു്. ഞാനും നക്ഷത്ര ങ്ങെള േനാക്കിനില്ക്കും. എല്ലാ നക്ഷത്രങ്ങളും തുരുമ്പിച്ച കപ്പിയുള്ള കിണറുകളായിരിക്കും. എല്ലാ നക്ഷത്രങ്ങ ളും എനിക്കു കുടിക്കാനായി പുതുെവള്ളം േകാരിെയാ ഴിക്കും…”

Yo me callaba.

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

— ¡Será tan divertido! Tú tendrás quinientos millones de cascabeles y yo quinientos millones de fuentes…

“എന്തു രസമായിരിക്കുമതു്! നിങ്ങൾക്കവ അമ്പതു േകാ ടി കുഞ്ഞുമണികളായിരിക്കും; എനിക്കു് അമ്പതു േകാടി െതളിനീരുറവകളും…”

El principito se calló también; estaba llorando.

അവനും പിെന്ന ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല; അവൻ കരയുകയാ യിരുന്നു.

— Es allí; déjame ir solo.

“ഇതാ, ആ സ്ഥലെമത്തി. ഇനി ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കു േപാകെട്ട.”

Se sentó porque tenía miedo.

അവൻ മണ്ണിലിരുന്നു; അവനു േപടിയായിരുന്നു.

Dijo aún:

പിെന്ന അവൻ പറഞ്ഞു:

— ¿Sabes?… mi flor… soy responsable… ¡y ella es tan débil y tan inocente! Sólo tiene cuatro espinas para defenderse contra todo el mundo…

“എെന്റ പൂവിെന അറിയാമേല്ലാ… അവളുെട ഉത്തരവാ ദിത്വം എനിക്കാണു്. അവൾ തീെര ബലഹീനയാണു്. വളെര ശുദ്ധമനസ്കയുമാണു്. ഈ േലാകേത്താടു െപാ രുതിനില്ക്കാൻ ഒരു ഗുണവുമില്ലാത്ത നാലു മുള്ളുകേള അവൾക്കുള്ളു…”

Me senté, ya no podía mantenerme en pie.

ഞാനും താെഴയിരുന്നു; എനിക്കു നില്ക്കാൻ പറ്റാതായിക്ക ഴിഞ്ഞിരുന്നു.

— Ahí está… eso es todo…

“അതാ… അേത്രയുള്ളു…”

Vaciló todavía un instante, luego se levantó y dio un paso. Yo no pude moverme.

അവൻ പിെന്നയുെമാന്നു മടിച്ചു; പിെന്ന അവൻ എഴുേന്ന റ്റു നിന്നു. അവൻ ഒരടി മുേന്നാട്ടു വച്ചു. എനിക്കനങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

Un relámpago amarillo centelleó en su tobillo. Quedó un instante inmóvil, sin exhalar un grito. Luego cayó lentamente como cae un árbol, sin hacer el menor ruido a causa de la arena.

അവെന്റ കണങ്കാലിനടുത്തു് ഒരു മഞ്ഞനിറം മിന്നിമായു ന്നേത കണ്ടുള്ളു. ഒരു നിമിഷം അവൻ നിേശ്ചഷ്ടനായി നിന്നു. അവൻ നിലവിളിച്ചില്ല. വളെര ശാന്തനായിട്ടാണു് അവൻ പതിച്ചതു്, ഒരു മരം വീഴുന്ന േപാെല. പൂഴിയായ തു കാരണം ഒെരാച്ചയുമുണ്ടായില്ല.

XXVII

ഇരുപത്തിേയഴു്

Ahora hace ya seis años de esto. Jamás he contado esta historia y los compañeros que me vuelven a ver se alegran de encontrarme vivo. Estaba triste, pero yo les decía: “Es el cansancio”.

അതിനു േശഷം ആറു െകാല്ലം കടന്നുേപായിരിക്കുന്നു… ഈ കഥ ഞാൻ മുമ്പാേരാടും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. ഞാൻ ജീവ േനാെട തിരിച്ചു വന്നതിൽ എെന്റ കൂട്ടുകാർക്കു സേന്താ ഷമായിരുന്നു. ഞാൻ ദുഃഖിതനായിരുന്നു; പേക്ഷ, ഞാൻ അവേരാടു പറഞ്ഞതു് “ഞാൻ ക്ഷീണിതനാണു്” എന്നാ യിരുന്നു.

Al correr del tiempo me he consolado un poco, pero no completamente. Sé que ha vuelto a su planeta, pues al amanecer no encontré su cuerpo, que no era en realidad tan pesado… Y me gusta por la noche escuchar a las estrellas, que suenan como quinientos millones de cascabeles…

ഇേപ്പാൾ എെന്റ ദുഃഖത്തിനു് െതെല്ലാരു ശമനം കിട്ടിയി രിക്കുന്നു. എന്നു പറഞ്ഞാൽ… പൂർണ്ണമായി മാറിയിട്ടി ല്ല. അവൻ തെന്റ ഗ്രഹത്തിേലക്കു മടങ്ങിേപ്പായി എന്നു് എനിക്കുറപ്പാണു്; കാരണം, േനരം െവളുത്തേപ്പാൾ അവെന്റ ശരീരം ഞാൻ കണ്ടില്ല. അത്ര ഭാരക്കൂടുതലുള്ള ശരീരവുമായിരുന്നില്ല അതു്… രാത്രിയിൽ നക്ഷത്രങ്ങൾ ക്കു കാേതാർത്തു കിടക്കാൻ എനിക്കിഷ്ടമാണു്. അമ്പതു േകാടി കുഞ്ഞുമണികൾ മുഴങ്ങുന്ന േപാെലയാണതു്…

Pero sucede algo extraordinario. Al bozal que dibujé para el principito se me olvidó añadirle la correa de cuero; no habrá podido atárselo al cordero. Entonces me pregunto: “¿Qué habrá sucedido en su planeta? Quizás el cordero se ha comido la flor…”

പേക്ഷ, വിചിത്രമായ ഒരു കാര്യമുണ്ടു്… ലിറ്റിൽ പ്രിൻസി നു േവണ്ടി ആ വായ്പൂട്ടു വരച്ചു െകാടുക്കുേമ്പാൾ അതിൽ ഒരു േതാൽവാറു പിടിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ വിട്ടുേപായി. അതില്ലാെത ആ വായ്പൂട്ടു് ആടിെന്റ മുഖത്തു വച്ചുെകട്ടാൻ അവനു കഴിയുകയുമില്ല. അേപ്പാൾ ഞാൻ ആേലാചിച്ചു േപാവുകയാണു്: എന്തായിരിക്കും അവെന്റ ഗ്രഹത്തിൽ നടന്നിട്ടുണ്ടാവുക? ആടു് അവെന്റ പൂവിെന കടിച്ചു തിന്നി ട്ടുണ്ടാവുേമാ?…

A veces me digo: “¡Seguro que no! El principito cubre la flor con su fanal todas las noches y vigila a su cordero”. Entonces me siento dichoso y todas las estrellas ríen dulcemente.

ഞാൻ തെന്ന അതിനു സമാധാനവും കാണും: “ഒരിക്ക ലുമില്ല! ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് എല്ലാ രാത്രിയും ഒരു സ്ഫടിക േഗാളം െകാണ്ടു് പൂവു് അടച്ചുവയ്ക്കാറുണ്ടു്; ആടു വന്നു കടി ക്കാെത അവൻ ശ്രദ്ധിക്കുകയും െചയ്യുന്നുണ്ടു്.” അേപ്പാൾ എനിക്കു സേന്താഷമായി. നക്ഷത്രങ്ങെളാന്നാെക മധുര തരമായി ചിരിക്കുകയും െചയ്യും.

Pero otras veces pienso: “Alguna que otra vez se distrae uno y eso basta. Si una noche ha olvidado poner el fanal o el cordero ha salido sin hacer ruido, durante la noche…”. Y entonces los cascabeles se convierten en lágrimas…

ചിലേപ്പാൾ എനിക്കു േതാന്നും: “ആർക്കും ഒരു നിമിഷ േത്തക്കു് ശ്രദ്ധെയാന്നു മാറിേപ്പാകാമേല്ലാ; അതു മതി! ഒരു രാത്രിയിൽ അവൻ സ്ഫടികേഗാളത്തിെന്റ കാര്യം മറ ന്നുെവന്നു വരാം, ആടു് രാത്രിയിൽ ഒച്ചയുണ്ടാക്കാെത പു റത്തു ചാടിെയന്നു വരാം… അേപ്പാൾ കുഞ്ഞുമണികൾ കണ്ണീർത്തുള്ളികളായി മാറുകയാണു്…”

Y ahí está el gran misterio. Para ustedes que quieren al principito, lo mismo que para mí, nada en el universo habrá cambiado si en cualquier parte, quien sabe dónde, un cordero desconocido se ha comido o no se ha comido una rosa…

ഇെതല്ലാം ഒരു മഹാരഹസ്യമാണു്. ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിെന േസ്നഹിക്കുന്ന നിങ്ങൾക്കും. എനിക്കാകെട്ട, നമുെക്കവി െടെയന്നറിയാത്ത ഒരിടത്തു്, നാെമാരിക്കലും കണ്ടിട്ടി ല്ലാത്ത ഒരാടു് ഒരു േറാസാപ്പൂ തിന്നാൽ അഥവാ തിന്നി െല്ലങ്കിൽ ഈ പ്രപഞ്ചത്തിെന്റ അവസ്ഥ തെന്ന മാറി േപ്പാവുകയാണു്.

Pero miren al cielo y pregúntense: el cordero ¿se ha comido la flor? Y veréis cómo todo cambia…

ആകാശേത്തക്കു േനാക്കൂ. എന്നിട്ടു സ്വയം േചാദിക്കൂ: “ആടു് പൂവു തിേന്നാ ഇല്ലേയാ?” അതിനുള്ള ഉത്തരത്തി നനുസൃതമായി സകലതും മാറുന്നതു നിങ്ങൾക്കു കാണാം…

¡Ninguna persona mayor comprenderá jamás que esto sea verdaderamente importante!

അെതത്ര പ്രാധാന്യമുള്ള കാര്യമാെണന്നു് ഒരു മുതിർന്ന യാളും ഒരു കാലത്തും മനസ്സിലാക്കുകയുമില്ല!

Este es para mí el paisaje más hermoso y el más triste del mundo. Es el mismo paisaje de la página anterior que he dibujado una vez más para que lo vean bien. Fue aquí donde el principito apareció sobre la Tierra, desapareciendo luego.

ഇതാണു് എെന്ന സംബന്ധിച്ചിടേത്താളം, ഈ േലാക െത്ത ഏറ്റവും മേനാഹരവും ഏറ്റവും ദുഃഖകരവുമായ ഭൂദൃ ശ്യം. മുൻേപജിൽ കണ്ടതു തെന്നയാണിതു്. നിങ്ങളുെട ഓർമ്മയിൽ തറഞ്ഞു നില്ക്കാൻ േവണ്ടിയാണു് ഞാനതു് ഒന്നുകൂടി വരച്ചതു്. ഇവിെട വച്ചാണു് ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് ഈ േലാകത്തു പ്രത്യക്ഷനായതു്, പിന്നീടു് അപ്രത്യക്ഷ നായതും.

Examínenlo atentamente para que sepan reconocerlo, si algún día, viajando por África cruzan el desierto. Si por casualidad pasan por allí, no se apresuren, se los ruego, y deténganse un poco, precisamente bajo la estrella.

എെന്നങ്കിലുെമാരിക്കൽ ആഫ്രിക്കൻ മരുഭൂമിയിലൂെട യാത്ര െചേയ്യണ്ടി വരുേമ്പാൾ ആ സ്ഥലം നിങ്ങൾ തി രിച്ചറിയും എന്നുറപ്പു വരുത്താനായി ശ്രദ്ധ വച്ചു് ഇതിേല ക്കു േനാക്കൂ. ആ സ്ഥലെത്തത്തിയാൽ ധൃതി വച്ചു േപാവു കയുമരുതു്. ആ നക്ഷത്രത്തിനു േനേര ചുവട്ടിലായി അല്പ േനരം നില്ക്കുക.

Si un niño llega hasta ustedes, si este niño ríe y tiene cabellos de oro y nunca responde a sus preguntas, adivinarán en seguida quién es. ¡Sean amables con él! Y comuníquenme rápidamente que ha regresado. ¡No me dejen tan triste!

അേപ്പാൾ ഒരു ബാലൻ മുന്നിൽ വരിക യാെണങ്കിൽ, അവൻ ചിരിക്കുകയാെണങ്കിൽ, അവെന്റ മുടിയ്ക്കു സ്വർണ്ണനിറമാെണങ്കിൽ, നിങ്ങളുെട േചാദ്യങ്ങൾ ക്കു് അവനിൽ നിന്നു മറുപടി കിട്ടുന്നിെല്ലങ്കിൽ—എങ്കിൽ അവനാരാെണന്നു് നിങ്ങൾക്കു മനസ്സിലാകും. അങ്ങ െനെയാന്നു സംഭവിച്ചാൽ ദയവായി എെന്ന ആശ്വസി പ്പിക്കുക. അവൻ മടങ്ങിവന്നുെവന്നു് എത്രയും േവഗം എെന്ന അറിയിക്കുക.

1943

1943