Wลosko-gruziลska dwujฤzyczna ksiฤ ลผka
Antoine de Saint-Exupรฉry
Il Piccolo Principe
แแแขแฃแแ แแ แกแแแข-แแแแแฃแแแ แ
แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแ
Ma non rispose alla mia domanda. Mi disse semplicemente:
แแแแ แแ แแแกแฃแฎแ แแ แแแแชแ.
ยซUn poโ dโacqua puรฒ far bene anche al cuoreโฆยป
โ แฌแงแแแ แแฃแแกแแช แ แแแแกโฆ โ แแฅแแ แฃแแ แแแแ.
Non compresi la sua risposta, ma stetti zittoโฆ sapevo bene che non bisognava interrogarlo.
แแ แแแ แแแแฃแแ, แแแแ แแ แแฆแแ แแคแแ แ แแแแแฎแโฆ แแแ แแแ แแแชแแแ, แ แแ แแแแฎแแแแ แแแกแฃแฎแก แแแแแแแ แแ แแแแชแแแแ.
Era stanco. Si sedette. Mi sedetti accanto a lui. E dopo un silenzio disse ancora:
แแแ แแแแฆแแแ แแ แกแแแแแ แแแแจแแ. แแ แแแแ แแแ แแแแฃแฏแแฅแ. แแแ แแ แฎแแแก แแแฃแแแแ. แแแ แ แแ แแฅแแ:
ยซLe stelle sono belle per un fiore che non si vedeโฆยป
โ แแแแแแแ แแแ แแแแแแแแ, แแแขแแแ แ แแแแขแแ, แ แแ แแฅ, แกแแแฆแแช, แแ แแ แงแแแแแแ แฎแแ แแแก, แ แแแแแแช แแฅแแแแ แแ แ แฉแแแกโฆ
Risposi: ยซGiร ยป, e guardai, senza parlare, le pieghe della sabbia sotto la luna.
โ แแแ แแแแ แฎแแ , โ แแแแฃแแ แแ แแ แแแแแ แแแแแแแ แแแแแ แแก แจแฃแฅแแ แแแแแแแแฃแ แแแขแแแฆแฃแ แฅแแแจแแก.
ยซIl deserto รจ belloยป, soggiunse.
โ แฃแแแแแแช แแแแแแแ, โ แแแกแซแแแ แแแ.
Ed era vero. Mi รจ sempre piaciuto il deserto. Ci si siede su una duna di sabbia. Non si vede nulla. Non si sente nulla. E tuttavia qualche cosa risplende in silenzioโฆ
แแแ แแแแช แแแแแแ แกแแแแฎแแแ แแงแ แฃแแแแแ. แแ แงแแแแแแแแก แแแแฌแแแแ แแแ. แแแฎแแ แกแแแแก แแแ แชแแแ, แแ แแแแแ แแ แแคแแ แ แฉแแแก. แแ แแคแแ แ แแกแแแก. แแ แแแฃแแแ แแแแจแ แแแแแช แแแแแแแก แ แแฆแแชโฆ
ยซCiรฒ che abbellisce il desertoยป, disse il piccolo principe, ยซรจ che nasconde un pozzo in qualche luogoโฆยป
โ แแชแ, แ แแขแแแแ แฃแแแแแ แแกแแแ แแแแแแ? โ แแฅแแ แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแแ, โ แแแแขแแ, แ แแ แกแแแฆแแช, แแแก แฌแแแฆแจแ, แฌแงแแ แ แแแแแแแโฆ
Fui sorpreso di capire dโun tratto quella misteriosa irradiazione della sabbia. Quando ero piccolo abitavo in una casa antica, e la leggenda raccontava che cโera un tesoro nascosto. Naturalmente nessuno ha mai potuto scoprirlo, nรฉ forse lโha mai cercato. Eppure incantava tutta la casa. La mia casa nascondeva un segreto nel fondo del suo cuoreโฆ
แแ แแแแแแชแแ. แแฎแแแแ แแฎแแ แแแแฎแแแ, แ แแก แแแแกแฌแแแแแแ แแก แแแฃแแแแ แแแแแ แแแ, แฃแแแแแแก แกแแแ แ แแ แแแแแกแชแแแก แฎแแแแ. แแแแกแฆแแช, แแแขแแ แ แ แแ แแแงแแแ, แแ แ แซแแแแแกแซแแแ แกแแฎแแจแ แแชแฎแแแ แแแแ. แฎแแแฎแจแ แฎแแ แแแแแแแ, แแ แกแแฎแแจแ แแแแซแแ แแแคแแฃแแแ. แแก แแแแซแ, แ แ แแฅแแ แฃแแแ, แแ แแแแก แฃแแแแแ, แแ แแแแแ แแ แช แแ แแแแก แฃแซแแแแแ, แแแแ แแ แกแแฎแแ แแ แซแแแฃแแแแแ แแงแ แแแชแฃแแ. แแแแฅแแก แแฃแแจแ แ แแฆแแช แกแแแแฃแแแ แแฅแแก แฉแแแแ แฎแฃแแแโฆ
ยซSรฌยป, dissi al piccolo principe, ยซche si tratti di una casa, delle stelle o del deserto, quello che fa la loro bellezza รจ invisibileยป.
โ แแแ แแแแ แฎแแ , โ แแแแฃแแ แแ แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแก. โ แกแแฎแแ แแฅแแแแ, แแแ แกแแแแแแ แแฃ แฃแแแแแ, แแแแแแ แแแแจแ แแก แแ แแก, แ แแช แแ แ แฉแแแก.
ยซSono contentoยป, disse il piccolo principe, ยซche tu sia dโaccordo con la mia volpeยป.
โ แแแฎแแ แแ, แ แแ แฉแแแก แแแแแแก แแแแแฎแแแแ, โ แแแแฎแ แ แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแแ.
Incominciava ad addormentarsi, io lo presi tra le braccia e mi rimisi in cammino. Ero commosso. Mi sembrava di portare un fragile tesoro. Mi sembrava pure che non ci fosse niente di piรน fragile sulla Terra.
แแแ แ แแ แฉแแแซแแแ. แแ แฎแแแจแ แแแแงแแแแ แแแ แแ แแแ แแแแแแแ แซแ. แแฆแแแแแแฃแแ แแแแงแฃแ แแแแ แแแก. แแกแ แแแแแแ, แแแแฅแแก แฃแซแแแ แคแแกแแกแ แแแแซแ แแแญแแ แ แฎแแแจแ แแ แแแกแแ แกแแแฃแแ แแ แแคแแ แ แแงแ แฅแแแงแแแ.
Guardavo, alla luce della luna, quella fronte pallida, quegli occhi chiusi, quelle ciocche di capelli che tremavano al vento, e mi dicevo: ยซQuesto che io vedo non รจ che la scorza. Il piรน importante รจ invisibileโฆยป
แแแแชแฅแแ แแแ แแแแแ แแก แจแฃแฅแแ แแแแแแแแฃแ แคแแ แแแ แแแ แจแฃแแแก, แแแแแแฃแ แแแแแแแก แแ แแฅแ แแกแคแแ แแฃแแฃแแแแก, แ แแแแแแกแแช แฅแแ แ แแแแแฃแแแแแแ, แแ แฉแแแก แแแแก แแแฃแแแแแแแ: แ แแกแแช แแฎแแ แฎแแแแ, แแแญแฃแญแแ แแฎแแแแ, แงแแแแแแ แแแแแแ แก แแแแแ แแแ แฎแแแแแก-แแแแฅแ.
E siccome le sue labbra semiaperte abbozzavano un mezzo sorriso mi dissi ancora: ยซEcco ciรฒ che mi commuove di piรน in questo piccolo principe addormentato: รจ la sua fedeltร a un fiore, รจ lโimmagine di una rosa che risplende in lui come la fiamma di una lampada, anche quando dormeโฆยป E lo pensavo ancora piรน fragile. Bisogna ben proteggere le lampade: un colpo di vento le puรฒ spegnereโฆ
แฃแคแแแกแฌแฃแแก แแแแแ แแแแแแแ แแแแแแ แฌแงแแแ แ แฆแแแแแ แแแแแแคแแแ. โแแก แ แแช แฃแคแ แ แแแ แแฆแขแแชแแแแก แแแแ แแก, โ แแแแแคแแฅแ แ แแ, แแ แแก แแแกแ แแ แแแฃแแแแ แงแแแแแแแกแแแแ, แแแ แแแ แแชแแแแ, แ แแแแแแช แฉแแ แแฆแแแแแแแ แแแแแ แแแก แกแฃแแจแ แแแจแแแแช แแ, แ แแชแ แแแก แกแซแแแแแกโฆโ แแ แฉแแแแแแก แแจแแแ แ แแแฎแแ, แ แแ แแแ แฃแคแ แ แกแแแฃแแ แแงแ, แแแแ แ แแแแแแ, แแแแฎแแแ, แ แแ แฉแแ แแฆแแแแก แฃแแแ แแแฃแคแ แแฎแแแแ, แแแ แแ แฅแแ แแก แแ แ แจแแแแฅแ แแแแแก แจแแฃแซแแแ แฉแแแฅแ แแก แแแโฆ
E cosรฌ, camminando, scoprii il pozzo al levar del sole.
แแกแ แแแแ แ, แแแแ แ แแแแแแแแแกแแก แญแแก แแ แฌแแแแฌแงแแ.
XXV
แแแแ XXV
ยซGli uominiยป, disse il piccolo principe, ยซsi imbucano nei rapidi, ma non sanno piรน che cosa cercano. Allora si agitano, e girano intorno a se stessiโฆยป
โ แแแแแแแแแแ, โ แแฅแแ แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแแ, โ แฉแฅแแ แ แแแขแแ แแแแแแแแแ แแแฅแ แแแ, แแแแ แแ แแแแแแ แแ แแชแแแ, แ แแก แแแแซแแแแ. แแแแขแแแแ, แ แแ แแแกแแแแแแ แแแฃแแแ แแแแ แแ แแฅแแ-แแฅแแ แแฌแงแแแแแแ.
E soggiunse:
แแแกแซแแแ แจแแแแแ:
ยซNon vale la penaโฆยป
โ แแแแ แแ แแแแแโฆ
Il pozzo che avevamo raggiunto non assomigliava ai pozzi sahariani. I pozzi sahariani sono dei semplici buchi scavati nella sabbia. Questo assomigliava a un pozzo di villaggio. Ma non cโera alcun villaggio intorno, e mi sembrava di sognare.
แญแ, แ แแแแแกแแช แฉแแแ แแแแแแแแแ, แแ แแแแแ แฃแแแแแแก แญแแก. แฉแแแฃแแแแ แแแแ, แกแแฐแแ แแก แฃแแแแแแก แญแ แกแแแแจแ แแแแแฎแ แแแ แแ แแแ. แแก แแ แแแแแแแแ แกแแคแแฃแ แ แญแ แแงแ. แแแแ แแ แแฎแแแแแฎแแ แกแแคแแแ แแ แฉแแแแ แแ แแแแ แกแแแแแ แจแ แแแแแแ.
ยซE stranoยป, dissi al piccolo principe, ยซรจ tutto pronto: la carrucola, il secchio e la cordaโฆยป
โ แฃแชแแแฃแ แแ, โ แแฃแแฎแแ แ แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแก, โ แงแแแแแคแแ แ แแแแแก แแแแแแแแ: แแแ แแแแแญแ, แแแแ แแชแ แแ แแแแแชโฆ
Rise, toccรฒ la corda, mise in moto la carrucola. E la carrucola gemette come geme una vecchia banderuola dopo che il vento ha dormito a lungo.
แแแ แแแแชแแแ, แญแแกแแแ แแแแแแ, แแแแ แแแฆแ แแ แแแ แแแแแญแ แแแแขแ แแแแ. แแแ แแแแแญแ แแกแ แแญแ แแแแแ, แ แแแแ แช แซแแแแแกแซแแแแ, แฃแฅแแแ แแแแแ แแแแแแแฃแแ แคแแแฃแแแ แ.
ยซSentiยป, disse il piccolo principe, ยซnoi svegliamo questo pozzo e lui cantaโฆยป
โ แแแกแแแก? โ แแฅแแ แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแแ, แฉแแแ แแแแแฆแแแซแแ แแแ แแ แแกแแช แแแฆแแ แแโฆ
Non volevo che facesse uno sforzo.
แแ แแแแแแแ, แ แแ แแแ แแแฆแแแแแงแ.
ยซLasciami fareยป, gli dissi, ยซรจ troppo pesante per teยป.
โ แแ แแแแแแฆแแ, โ แแฃแแฎแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแก. แจแแแแแแก แแก แแแแ แ แซแแแแแ แแซแแแแ.
Lentamente issai il secchio fino allโorlo del pozzo. Lo misi bene in equilibrio. Nelle mie orecchie perdurava il canto della carrucola e nellโacqua che tremava ancora, vedevo tremare il sole.
แแแแ แแแแแแฆแ แฌแงแแแ แกแแแกแ แแแแ แ แแ แญแแก แแแแแแ แแแแแแ. แฏแแ แแแแแ แแแกแแแแ แแแ แแแแแญแแก แญแ แแแแ, แฏแแ แแแแแ แขแแแแแแ แแแแ แแจแ แฌแงแแแ แแ แแแก แแแแแแแ แแ แแแแก แจแฃแฅแ แแแแแแแแแแ.
ยซHo sete di questa acquaยป, disse il piccolo principe, ยซdammi da bereโฆยป
โ แแก แฌแงแแแ แแฌแงแฃแ แแแ, โ แแฅแแ แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแแ, โ แแแแแแแแแแ.
E capii quello che aveva cercato!
แแ แแฎแแแแ แแฎแแ แแแแฎแแแ, แ แแกแแช แแแแซแแแแ แแแ!
Sollevai il secchio fino alle sue labbra. Bevette con gli occhi chiusi. Era dolce come una festa. Questโacqua era ben altra cosa che un alimento. Era nata dalla marcia sotto le stelle, dal canto della carrucola, dallo sforzo delle mie braccia. Faceva bene al cuore, come un dono.
แแแแ แ แขแฃแฉแแแแแ แแแแฃแขแแแ. แแแ แแแแแแแ แแแฎแฃแญแ แแ แฌแงแแแก แแแแฌแแคแ. แแแแ แแ แแก แฉแแแฃแแแแ แแแ แกแแกแแแแ แฌแงแแแ แแ แแงแ. แแก แฌแงแแแ แแแ แกแแแแแแแแแ แแแญแแแแแ แชแแก แฅแแแจ แแแแแแแฎแฃแแแ แแ แซแแแแ แแแแ, แแแ แแแแแญแแ แญแ แแแแแ แแ แฉแแแ แฎแแแแแแก แซแแแแ แแแแแแ แแ แแฎแแ แกแแฉแฃแฅแแ แแแแ แแคแแแแแแแ แแฃแแก.
Quando ero piccolo, le luci dellโalbero di Natale, la musica della Messa di mezzanotte, la dolcezza dei sorrisi, facevano risplendere i doni di Natale che ricevevo.
แแแแจแแแแแกแแก แแกแ แแแฎแแ แแแแ แฎแแแแ แกแแจแแแแ แกแแฉแฃแฅแ แแแ: แกแแแแแแแแก แชแแแชแแแ แจแแแแก แฎแแแ, แจแฃแแฆแแแแก แฌแแ แแแก แแฃแกแแแ แแ แแแแแแแแแแแก แแแแ แกแแแแ แฆแแแแแ.
ยซDa te, gli uominiยป, disse il piccolo principe, ยซcoltivano cinquemila rose nello stesso giardinoโฆ e non trovano quello che cercanoโฆยป
โ แจแแแ แแแแแแขแแก แแแแแแแแแแก, โ แแแแฎแ แ แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแแ, โ แแ แ แแแฆแจแ แฎแฃแแ แแแแกแ แแแ แแ แแฅแแโฆ แแแแ แแ แแแแแช แแแ แแแฃแแแแแ แแแแก, แ แแกแแช แแแแซแแแแ.
ยซNon lo trovanoยป, risposi.
โ แแแ แแแฃแแแแแโฆ โ แแแแฃแแแกแขแฃแ แ แแ.
ยซE tuttavia quello che cercano potrebbe essere trovato in una sola rosa o in un poโ dโacquaโฆยป
โ แฎแแแ แแก, แ แแกแแช แแกแแแ แแแแซแแแแ, แจแแแซแแแแ แแ แแแแแ แ แแแ แแจแ แแ แแ แ แงแแฃแ แฌแงแแแจแ แแแแแแก แแแชแแ.
ยซCertoยป, risposi.
โ แแแ แแแแแ, โ แแกแแ แแแแฃแแ แแ.
E il piccolo principe soggiunse:
ยซMa gli occhi sono ciechi. Bisogna cercare col cuoreยป.
โ แแแแ แแ แแแแแ แแ แแแ. แแแแแแแแ แแฃแแแ แฃแแแ แฎแแแแแแแกโฆ
Avevo bevuto. Respiravo bene. La sabbia, al levar del sole, era color del miele. Ero felice anche di questo color di miele. Perchรฉ mi sentivo invece angustiato?
แแ แฌแงแแแ แจแแแกแแ แแ แจแแแแแ แแแแแแกแฃแแแฅแ. แแแแแแแแแกแแก แฃแแแแแแก แฅแแแจแแก แแแคแแแก แคแแ แ แแแฐแแ แแแก แแ แแ แคแแ แแก แชแฅแแ แแช แแแแแแแ แแแแก แแแแ แแแ. แแ แแ แ แ แแฅแแแแ แกแแแแ แแแแแแ?
ยซDevi mantenere la tua promessaยป, mi disse dolcemente il piccolo principe, che di nuovo si era seduto vicino a me.
โ แแแแแแแ แแแ แฃแแแ แจแแแแกแ แฃแแ, โ แฌแงแแแ แแ แแแแฎแ แ แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแแ.
ยซQuale promessa?ยป
โ แ แ แแแแแแแ แแแ?
ยซSaiโฆ una museruola per la mia pecoraโฆ sono responsabile di quel fiore!ยป
โ แฎแแ แแแฎแกแแแก, แแแ แกแแแ แแแก แ แแ แจแแแแแ แแ แฉแแแ แแแขแแแแกแแแแแกโฆ แฎแแ แฃแแแ แแแแ แฃแแ แฉแแแก แงแแแแแแแ!
Tirai fuori dalla tasca i miei schizzi. Il piccolo principe li vide e disse ridendo:
แฏแแแแแแ แฉแแแ แฉแแแแฎแแขแแแ แแแแแแฆแ. แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแแ แแแแแแแแแแแแ แ แแกแแแ, แแแแชแแแ แแ แแฅแแ:
ยซI tuoi baobab assomigliano un poโ a dei cavoliโฆยป
โ แจแแแ แแแแแแแ แชแแขแแแ แแแแแแกแขแแก แแแแแแแกโฆ
ยซOh!ยป Io, che ero cosรฌ fiero dei baobab!
โ แ?! แแ แแ แแกแ แแแแแงแแแแ แฉแแแ แแแแแแแแแแ!
ยซLa tua volpeโฆ le sue orecchieโฆ assomigliano un poโ a delle cornaโฆ e sono troppo lunghe!ยป
โ แจแแแก แแแแแแก แแโฆ แงแฃแ แแแ แ แฅแแแก แแแฃแแแแกโฆ แซแแแแแ แแ แซแแแ แงแฃแ แแแแ.
E rise ancora.
แแ แแแ แแแแแ แแแแชแแแ.
ยซSei ingiusto, ometto, non sapevo disegnare altro che boa dal di dentro e dal di fuoriยป.
โ แจแแ แแ แฃแกแแแแ แแแแ แแแฅแชแแแ, แฉแแแ แแแ แแ แแแญแ. แแ แฎแแ แแ แแคแ แแก แฎแแขแแ แแ แแแชแแแ, แแแ แแ แแแฎแ แฉแแแแแ แแแแแแกแ แแแ แแแแ แแ แแแฎแ แฉแแแแแ แแแแแแกแ แจแแแแแแแ.
ยซOh, andrร beneยป, disse, ยซi bambini capisconoยป.
โ แแ แ แฃแจแแแก, โ แแแแแแจแแแแ แแแ, โ แแแแจแแแแ แแแแแช แแแฎแแแแแแแ.
Disegnai dunque una museruola. E avevo il cuore stretto consegnandogliela:
แแ แแแ แกแแแ แแแ แแแแฃแฎแแขแ แแแขแแแแกแแแแก. แแแฎแแขแ แ แแ แแแแฃแฌแแแ, แแญแแแ แแแแแแแฌแแ.
ยซHai dei progetti che ignoroโฆยป
โ แจแแ แ แแฆแแชแแก แแแแ แแ แแ แแ แแแแฎแแโฆ
Ma non mi rispose. Mi disse:
แแแแ แแ แแแ แแแกแฃแฎแ แแ แแแแชแ, แแฎแแแแ แแแแแกแแแแก แฉแแแแแแแ แแแ:
ยซSai, la mia caduta sulla Terraโฆ sarร domani lโanniversarioโฆยป
โ แฎแแแ แฌแแแแฌแแแ แจแแกแ แฃแแแแแ, แ แแช แแแแแแแฌแแแ แฉแแแแแแแ แแ.
Poi, dopo un silenzio, disse ancora:
แแชแแ แ แฎแแแก แแฃแแแแแก แจแแแแแ แแ แแแกแซแแแ:
ยซEro caduto qui vicinoโฆยป
โ แแก แแแแแแ แซแแแแแ แแฎแแแโฆ
Ed arrossi.
แแ แกแแฎแ แฌแแแแฃแคแแแแแ.
Di nuovo, senza capire il perchรฉ, provai uno strano dispiacere.
แแกแแ แจแแแแแแฌแแ แแฃแแแ แฃแชแแแฃแ แ แกแแแแ แแ แจแแแแแแแฎแ:
Tuttavia una domanda mi venne alle labbra: ยซAllora, non รจ per caso, che il mattino in cui ti ho conosciuto, tu passeggiavi tutto solo a mille miglia da qualsiasi regione abitata! Ritornavi verso il punto della tua caduta?ยป
โ แแแจ, แแ แแ แแ แแแแ แแก แฌแแแแ, แแแ แแแแแ แ แแ แแแแแแแฎแ, แจแแแแฎแแแแแ แแ แแแแฎแแขแแแแแ แแแ แขแแแแแ แขแ แแ แฃแแแแแแจแ? แแ แแแแแแแก แแ แฃแแแแแแแ, แกแแแแช แแแจแแ แฉแแแแแแ แแ?
Il piccolo principe arrossi ancora.
แแแก แแกแแ แฌแแแแฃแคแแแแแ แกแแฎแ.
E aggiunsi, esitando:
แแแฃแแแแแแแ แแแแซแแแ แแ:
ยซPer lโanniversario, forse?ยป
โ แฌแแแแฌแแแ แ แแ แจแแกแ แฃแแแ, แแแแขแแ?
Il piccolo principe arrossi di nuovo. Non rispondeva mai alle domande, ma quando si arrossisce vuol dire ยซsรฌยป, non รจ vero?
แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแ แแแแแ แฌแแแแญแแ แฎแแแ. แแแ แแ แแกแแแแก แแแซแแแแแ แแแแฎแแแแ แแแกแฃแฎแก, แแแแ แแ แแแแ แแแฌแแแแแแ แแแกแขแฃแ แก แแ แแแจแแแแก?
ยซAh!ยป gli dissi, ยซho pauraโฆยป
โ แแแ แแฃโฆ
Ma mi rispose:
แแแแ แแ แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแแ แกแแขแแ แแแแแฌแงแแแขแแแ:
ยซOra devi lavorare. Devi riandare dal tuo motore. Ti aspetto qui. Ritorna domani seraโฆยป
โ แแ แแ แจแแแก แกแแฅแแแก แจแแฃแแแ. แแแแฅแแแแก แแแฎแแแ. แแ แแฅ แแแแแแแแแแ. แฎแแแ แกแแฆแแแแก แแแแโฆ
Ma non ero rassicurato. Mi ricordavo della volpe. Si arrischia di piangere un poco se ci si รจ lasciati addomesticareโฆ
แแแแ แแ แแแแ แแแ แแแแแแจแแแแ. แแแแแแก แแแแฅแแแแ แแแแแแแแแแแ โ แ แแแ แแแแแแก แแแแจแแแแฃแ แแแแแแ แแแแก, แชแ แแแแแช แฃแแแ แฆแแแ แ.
XXVI
แแแแ XXVI
Cโera a fianco del pozzo un vecchio muro di pietra in rovina. Quando ritornai dal mio lavoro, lโindomani sera, vidi da lontano il mio piccolo principe che era seduto lร sopra, le gambe penzoloni. Lo udii che parlava.
แญแแกแแแ แฅแแแก แซแแแแ แแแแแแก แแแแแ แแแแแ แแงแ. แแแแ แ แแฆแแก, แแฃแจแแแแ แ แแ แแแแแแแแ แแ แแแแแ แฃแแแ, แจแแ แแแแแแ แแแแแแ แ แแแแแ แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแก. แแแ แแแแแแแ แแฏแแ. แแ แจแแ แแแแแแ แจแแแแแแกแแ แแแกแ แฎแแ:
ยซNon te ne ricordi piรน?ยป diceva, ยซnon รจ proprio qui!ยป
โ แแฃแแฃ แแ แแแฎแกแแแก? โ แแฃแแแแแแแ แแแ แแแฆแแชแแก, โ แแก แแฅ แแ แแงแโฆ
Unโaltra voce senza dubbio gli rispondeva, perchรฉ egli replicรฒ:
แแแแแ แแแฆแแช แจแแแแแกแฃแฎแ, แ แแแแแ แแแ แแกแแ แแแแแแแ แ:
ยซSรฌ! sรฌ! รจ proprio questo il giorno, ma non รจ qui il luogoโฆยป
โ แแแแฎ, แแแแฎ, แกแฌแแ แแ แแฆแแแแแแแ แแฆแแก, แแแแ แแ แแฅ แแ แโฆ
Continuai il mio cammino verso il muro. Non vedevo, nรฉ udivo ancora lโaltra persona. Tuttavia il piccolo principe replicรฒ di nuovo:
แแแแแฏแก แแแฃแฉแฅแแ แ. แแแแแแแแ แแ แแแแ แฉแแแแ แแ แแ แช แฎแแ แแกแแแแ. แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแ แแ แแกแแ แฃแแขแแแชแแแแ แแแฆแแชแแก:
ยซโฆ Sicuro. Verrai dove incominciano le mie tracce nella sabbia. Non hai che da attendermi lร . Ci sarรฒ questa notteยป.
โ โฆแ แ แแฅแแ แฃแแแ. แจแแ แจแแแแจแแแ, แกแแ แแฌแงแแแ แฉแแแ แแแคแแฎแฃแ แแแ แกแแแแแ แแ แแฅ แแแแแแแแแแ. แแแแฆแแ แแแแแ.
Ero a venti metri dal muro e non vedevo ancora nulla.
แแฎแแ แแฎแแแแ แแชแแแแ แแแขแ แ แแแจแแ แแแแ แแแแแแก, แแแแ แแ แแแแแช แแแ แแคแแ แก แแฎแแแแแแ.
Il piccolo principe disse ancora, dopo un silenzio:
แแชแแ แ แฎแแแก แแฃแแแแแก แจแแแแแ แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแแ แแแแแฎแ:
ยซHai del buon veleno? Sei sicuro di non farmi soffrire troppo tempo?ยป
โ แแแ แแ แจแฎแแแ แแแฅแแก? แแแ แฌแแฃแแแแฃแแ แฎแแ , แ แแ แแแแฎแแแก แแ แแแฌแแแแแก?
Mi arrestai, il cuore stretto, ma ancora non capivo.
แแแแแแ แแแชแแแฃแแ แแแแแแแ แแแแฅแแแแแ. แแแแ แแ แฏแแ แแแแแ แแแ แแคแแ แก แแแแแฎแแแแ แแงแแแ.
ยซOra vattene,ยป disse, ยซvoglio ridiscendere!ยป
โ แแฎแแ แแ แฌแแแ, โ แแฅแแ แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแแ, โ แซแแ แก แฃแแแ แฉแแแแแแแ.
Allora anchโio abbassai gli occhi ai piedi del muro e feci un salto! Cโera lร , drizzato verso il piccolo principe, uno di quei serpenti gialli che ti uccidono in trenta secondi.
แแแแแ แแแแแฎแแแ แแ แแแคแแแแ แแแแแแ แจแแแฎแขแ. แแแแแแก แซแแ แแก แแแงแแแแแแ แแแแแ แแแแแแแฎแ, แ แแแแแกแแช แแแแ แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแแกแแแ แแแฆแแ แ. แแกแแแ แแแแแแก แจแฎแแแ แแแฎแแแแ แฌแฃแแจแ แฐแแแแแก แแแแแแแแก.
Pur frugando in tasca per prendere il revolver, mi misi a correre, ma al rumore che feci, il serpente si lasciรฒ scivolare dolcemente nella sabbia, come un getto dโacqua che muore, e senza troppo affrettarsi si infilรฒ tra le pietre con un leggero rumore metallico.
แกแฌแ แแคแแ แฌแแแแฆแ แฎแแแ แฏแแแแกแแแ, แกแแแแช แ แแแแแแแ แ แแแแ, แแ แแแแแแกแแแแ แแแแแฅแแแ. แแแแ แแ แฉแแแ แคแแฎแแก แฎแแแแ แแแ แฌแงแแแ แแ แแแกแ แแแแแ แกแแแแแ แฌแงแแ แแก แแแแแแแแแ แแ แแฃแฉแฅแแ แแแแแ แแแแแแแ แฅแแแแจแ แแแแแแแกแแแฃแ แ แแกแฃแแฃแฅแ แฌแแ แแแแแ.
Arrivai davanti al muro giusto in tempo per ricevere fra le braccia il mio ometto, pallido come la neve.
แแแแแแกแแแ แแแแแฅแแชแ แแ แฎแแแจแ แแแแขแแชแ แฉแแแ แแแขแแ แ แฃแคแแแกแฌแฃแแ. แแแก แแแแแแก แคแแ แ แแแ.
ยซChe cosโรจ questa storia! Adesso parli coi serpenti!ยป
โ แแก แ แ แแแแแแแ? แแแแแแแก แแแแแแ แแแแแ?
Avevo disfatto la sua sciarpa dโoro. Gli avevo bagnato le tempie e lโavevo fatto bere. Ed ora non osavo piรน domandargli niente. Mi guardรฒ gravemente e mi strinse le braccia al collo. Sentivo battere il suo cuore come quello di un uccellino che muore, quando lโhanno colpito col fucile. Mi disse:
แกแฌแ แแคแแ แจแแแแแฎแกแแแ แแฅแ แแกแคแแ แ แงแแแกแแฎแแแแ, แ แแแแแกแแช แแฃแแแ แแแ แแขแแ แแแแ. แจแแแแแ แกแแคแแแฅแแแแ แแแแฃแแแแ แแ แฌแงแแแ แจแแแแกแแ. แแแ แแแแแแแแ แ แแแแ แแแแแแฎแ. แแแ แแแคแแฅแ แแแแ แจแแแแแฎแแแ แแ แแแกแแ แแ แแแแฎแแแ แฎแแแแแ. แแฃแแ แแแขแงแแแแ แ แคแ แแแแแแแแแ แฃแชแแแแ.
ยซSono contento che tu abbia trovato quello che mancava al tuo motore. Puoi ritornare a casa tuaโฆยป
โ แแแฎแแ แแ, แแแแฅแแแ แ แแ แจแแแแแแแแแแ. แแฎแแ แจแแแแซแแแ แแแแ แฃแแแ แจแแโฆ
ยซCome lo sai?ยป
โ แกแแแแแ แแชแ?
Stavo appunto per annunciargli che, insperatamente, ero riuscito nel mio lavoro!
แกแฌแแ แแ แแก แแงแ, แฃแแแ แแแแฅแแ, แแแแแ แแแแแฆแแแ แแ แแแแแแคแ แแแแแ แจแแแแแแแ-แแแแฅแ.
Non rispose alla mia domanda, ma soggiunse:
แแแ แแแกแฃแฎแ แแ แแแแชแ แแ แแแแแแ แซแ:
ยซAnchโio, oggi, ritorno a casaโฆยป
โ แแฆแแก แแแช แแแแแ แฃแแแแแ แจแแโฆ
Poi, melanconicamente:
แแแ แ แแ แแแฆแแแแแแแ แแแกแซแแแ:
ยซร molto piรน lontanoโฆ รจ molto piรน difficileโฆยป
โ แแฆแแแ แฉแแแ แแแ แฃแคแ แ แจแแ แแ แแ แฃแคแ แ แซแแแแโฆ
Sentivo che stava succedendo qualche cosa di straordinario. Lo stringevo fra le braccia come un bimbetto, eppure mi sembrava che scivolasse verticalmente in un abisso, senza che io potessi fare nulla per trattenerloโฆ
แแแ แซแแแแแ, แ แแ แ แแฆแแช แแ แแฉแแแฃแแแแ แแแ แฃแแแ แแแแฎแแแ แแงแ. แฉแแแแ แแแแจแแแแแ แแแแแฎแฃแขแ แแแ แแแแ แแแ, แแแแ แแ แแกแ แแแแแแ, แแแแฅแแก แฎแแแแแแ แแแกแฎแแขแแแแแ แแ แฃแคแกแแ แฃแแจแ แแแ แแแแแแ, แแ แแ แซแแแ แแ แจแแแฌแแแแ แจแแแแแแแแแแแโฆ
Aveva lo sguardo serio, perduto lontano:
แแแ แฉแแคแแฅแ แแแฃแแ แแแกแชแฅแแ แแแ แกแแแ แชแแกโฆ
ยซHo la tua pecora. E ho la cassetta per la pecora. E ho la museruolaโฆยป
โ แแ แแงแแแก แจแแแ แแแขแแแแ, แแแฅแแก แแแกแแแแก แงแฃแแ แแ แแแ แกแแแ แแแโฆ
E sorrise con malinconia.
แแ แแแฆแแแแแแแ แแแแฆแแแ.
Attesi a lungo. Sentivo che a poco a poco si riscaldava:
แแแแฎแแแก แแแแแฅแ แแกแ. แแแ แซแแแแแ, แ แแ แแแ แแแ-แแแแ แแแ แแแแ แซแแ-แฆแแแแก.
ยซOmetto caro, hai avuto pauraโฆยป
โ แฉแแแ แแแขแแ แ แแแญแ, แจแแ แจแแจแแแแแฃแแ แฎแแ โฆ
Aveva avuto sicuramente paura! Ma rise con dolcezza:
แ แแฆแ แแฅแแ แฃแแแ, แจแแจแแแแแฃแแ แแงแ, แแแแ แแ แแแ แฌแงแแแ แแ แแแแชแแแ:
ยซAvrรฒ ben piรน paura questa seraโฆยป
โ แแ แกแแฆแแแแก แฃแคแ แ แจแแแแจแแแแแแโฆ
Mi sentii gelare di nuovo per il sentimento dellโirreparabile. E capii che non potevo sopportare lโidea di non sentire piรน quel riso. Era per me come una fontana nel deserto.
แฃแแแแฃแ แแแแก แฌแแแแแแ แซแแแแ แกแแกแฎแแก แแแงแแแแแแ. แแแ แจแแแ แแแแแแแ แแ แแแ แก, แ แแ แแแแแ แแแแ แแแฆแแ แแกแแแแก แแแแแแแแแแแ แแแก แกแแชแแแก, แ แแแแแแช แแกแ แกแแญแแ แ แแงแ แฉแแแแแแก, แ แแแแ แช แฌแงแแ แ แฃแแแแแแจแ.
Reklama