В Германия, доколкото там буржоазията се проявява революционно, комунистическата партия се бори заедно с буржоазията против абсолютната монархия, феодалната поземлена собственост и реакционната дребна буржоазия.

У Германіі, паколькі буржуазія выступае рэвалюцыйна, камуністычная партыя змагаецца разам з ёю супраць абсалютнай манархіі, феадальнай зямельнай уласнасці і рэакцыйнага мяшчанства.

Но комунистическата партия не пропуска нито миг, през който да не изработва у работниците колкото може по-ясно съзнание за вражеската противоположност между буржоазията и пролетариата, така че немските работници да могат веднага да обърнат като оръжие срещу буржоазията обществените или политическите условия, които буржоазията по необходимост трябва да създаде със своето господство, та веднага след събарянето на реакционните класи в Германия да започне борбата против буржоазията.

Але ні на хвіліну не перастае яна выпрацоўваць у рабочых магчыма больш яснае ўсведамленне варожай процілегласці паміж буржуазіяй і пралетарыятам, каб нямецкія рабочыя маглі зараз жа выкарыстаць грамадскія і палітычныя ўмовы, якія павінна прынесці з сабой панаванне буржуазіі, як зброю супраць яе ж самой, каб, зараз жа пасля звяржэння рэакцыйных класаў у Германіі, пачалася барацьба супраць самой буржуазіі.

Комунистите обръщат своето внимание главно към Германия, защото Германия се намира в навечерието на една буржоазна революция и защото тя ще извърши този преврат при по-напреднали условия на европейската цивилизация изобщо и с много по-развит пролетариат отколкото Англия в 17 век и Франция в 18 век.

На Германію камуністы звяртаюць галоўную сваю ўвагу таму, што яна знаходзіцца напярэдадні буржуазнай рэвалюцыі, таму, што яна зробіць гэты пераварот пры больш прагрэсіўных умовах еўрапейскай цывілізацыі наогул, са значна больш развітым пралетарыятам, чым у Англіі XVII і ў Францыі XVIII стагоддзя.

Така че германската буржоазна революция може да бъде само непосредствен пролог към една пролетарска революция.

Нямецкая буржуазная рэвалюцыя, значыць, можа быць толькі непасрэдным пралогам пралетарскай рэвалюцыі.

С една дума, комунистите навсякъде поддържат всяко революционно движение против съществуващия обществен и политически строй.

Адным словам, камуністы ўсюды падтрымліваюць усякі рэвалюцыйны рух, накіраваны супраць існуючага грамадскага і палітычнага ладу.

Във всички тези движения те издигат като основен въпрос на движението въпроса за собствеността, каквато и да е — по-развита или по-неразвита — формата, която той е приел.

Ва ўсіх гэтых рухах яны выстаўляюць на першае месца пытанне аб уласнасці, як асноўнае пытанне руху, незалежна ад таго, ці набыў ён больш-менш развітую форму.

Най-сетне — комунистите навсякъде работят за свързването и разбирателството между демократическите партии от всички страни.

Нарэшце, камуністы ўсюды дабіваюцца аб’яднання і пагаднення паміж дэмакратычнымі партыямі ўсіх краін.

Комунистите смята за недостойно да крият своите възгледи и намерения. Те открито заявяват, че техните цели могат да бъдат достигнати само чрез насилствено събаряне на целия досегашен обществен строй.

Камуністы лічаць ганебнай справай утойваць свае погляды і намеры. Яны адкрыта заяўляюць, што іх мэты могуць быць дасягнуты толькі шляхам насільнага звяржэння ўсяго існуючага грамадскага ладу.

Нека господстващите класи треперят пред комунистическата революция. В нея пролетариите няма какво да изгубят, освен своите окови. А ще спечелят цял свят.

Няхай пануючыя класы дрыжаць перад Камуністычнай Рэвалюцыяй. Пралетарыям няма чаго ў ёй губляць апрача сваіх ланцугоў. Набудуць жа яны ўвесь свет.

ПРОЛЕТАРИИ ОТ ВСИЧКИ СТРАНИ, СЪЕДИНЯВАЙТЕ СЕ!

ПРАЛЕТАРЫІ ЎСІХ КРАІН, ЯДНАЙЦЕСЯ!