Le petit prince était maintenant tout pâle de colère.

ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിെന്റ മുഖം േരാഷം െകാണ്ടു വിളർത്തിരുന്നു.

— Il y a des millions d’années que les fleurs fabriquent des épines. Il y a des millions d’années que les moutons mangent quand même les fleurs. Et ce n’est pas sérieux de chercher à comprendre pourquoi elles se donnent tant de mal pour se fabriquer des épines qui ne servent jamais à rien? Ce n’est pas important la guerre des moutons et des fleurs? Ce n’est pas plus sérieux et plus important que les additions d’un gros Monsieur rouge?

“പൂക്കൾക്കു മുള്ളുകളുണ്ടായിട്ടു് ലക്ഷക്കണക്കിനു വർഷ ങ്ങളായി. എന്നിട്ടും ലക്ഷക്കണക്കിനു വർഷങ്ങളായി ആടുകൾ അവ തിെന്നാടുക്കുന്നു. പ്രേയാജനമിെല്ലങ്കി ലും എന്തിനാണു പൂക്കൾക്കു മുള്ളുകൾ വളരുന്നെതന്നു മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കുക പ്രധാനെപ്പട്ട കാര്യമേല്ല? ആടുകളും പൂക്കളും തമ്മിലുള്ള നിരന്തരയുദ്ധം, അതു പ്ര ധാനെപ്പട്ട കാര്യമേല്ല? ഒരു തുടുത്തു െകാഴുത്ത മനുഷ്യൻ കൂട്ടിക്കൂട്ടി വയ്ക്കുന്ന അക്കങ്ങേളക്കാൾ പ്രധാനെപ്പട്ട കാ ര്യമേല്ല അതു്?

Et si je connais, moi, une fleur unique au monde, qui n’existe nulle part, sauf dans ma planète, et qu’un petit mouton peut anéantir d’un seul coup, comme ça, un matin, sans se rendre compte de ce qu’il fait, ce n’est pas important ça!

ഈ പ്രപഞ്ചത്തിൽ മെറ്റങ്ങുമില്ലാത്ത ഒര പൂർവ്വപുഷ്പം എെന്റ ഗ്രഹത്തിലുെണ്ടന്നു് എനിക്കറിയാെമ ന്നു വയ്ക്കുക; എന്നിെട്ടാരു പ്രഭാതത്തിൽ ഒരു കുഞ്ഞാടു്, താെനന്താണു െചയ്യുന്നെതന്നറിയാെത, ഒറ്റക്കടി െകാ ണ്ടു് ആ പൂവിെന ഇല്ലാതാക്കിയാൽ—അതു പ്രധാനെപ്പട്ട കാര്യമേല്ല?”

Il rougit, puis reprit:

അവെന്റ മുഖത്തു് വിളർച്ച മാറി തുടുപ്പായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

— Si quelqu’un aime une fleur qui n’existe qu’à un exemplaire dans les millions et les millions d’étoiles, ça suffit pour qu’il soit heureux quand il les regarde. Il se dit: «Ma fleur est là quelque part…» Mais si le mouton mange la fleur, c’est pour lui comme si, brusquement, toutes les étoiles s’éteignaient! Et ce n’est pas important ça!

“ഒരാൾ ഒരു പൂവിെന േസ്നഹിക്കുന്നുെണ്ടങ്കിൽ, േകാടാ നുേകാടികളായ നക്ഷത്രങ്ങളിൽ അെതാന്നു മാത്രേമയു ള്ളുെവങ്കിൽ, അതു േപാേര നക്ഷത്രങ്ങെള േനാക്കിനില്ക്കു േമ്പാൾ അയാൾക്കു സേന്താഷം േതാന്നാൻ? അയാൾ സ്വയം പറയുകയാണു്, ‘എെന്റ പൂവു് അവിെടവിെടേയാ ഉണ്ടു്…’ പേക്ഷ, ഒരാടു് ആ പൂവു തിന്നുകയാെണങ്കിൽ അയാെള സംബന്ധിച്ചിടേത്താളം െപാടുന്നേന നക്ഷത്ര ങ്ങെളാന്നാെക െകട്ടണഞ്ഞുേപാവുകയാണു്… അതു നി ങ്ങൾക്കു പ്രധാനെപ്പട്ട കാര്യമല്ല?”

Il ne put rien dire de plus. Il éclata brusquement en sanglots. La nuit était tombée. J’avais lâché mes outils. Je me moquais bien de mon marteau, de mon boulon, de la soif et de la mort. Il y avait, sur une étoile, une planète, la mienne, la Terre, un petit prince à consoler! Je le pris dans les bras. Je le berçai. Je lui disais:

അവനു പിെന്ന മെറ്റാന്നും പറയാൻ പറ്റാെതയായി. വി ങ്ങിെപ്പാട്ടിവന്ന കരച്ചിൽ കാരണം വാക്കുകൾ അവെന്റ െതാണ്ടയിൽ കുടുങ്ങി. ഇരുട്ടായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഞാൻ പണിയായുധങ്ങൾ താെഴയിട്ടു. ഈ നിമിഷത്തിൽ ചുറ്റികയും േബാൾട്ടുെമാ െക്ക എനിെക്കന്തു്? ദാഹെത്തയും മരണെത്തയും കുറി ച്ചു ഞാെനന്തിനുത്കണ്ഠെപ്പടണം? ഒരു നക്ഷത്രത്തിൽ, ഒരു ഗ്രഹത്തിൽ, എെന്റ ഗ്രഹത്തിൽ, ഈ ഭൂമിയിൽ ഒരു കുഞ്ഞുരാജകുമാരനു് സാന്ത്വനം േവണം. ഞാനവ െന ൈകകളിെലടുത്തു താരാട്ടി. ഞാൻ പറഞ്ഞു:

— La fleur que tu aimes n’est pas en danger… Je lui dessinerai une muselière, à ton mouton… Je te dessinerai une armure pour ta fleur… Je…

“നീ േസ്നഹിക്കുന്ന ആ പൂവിനു് ഒരപകടവും പറ്റില്ല. ഞാൻ നിെന്റ ആടിനു് ഒരു വായ്പൂട്ടു വരച്ചിടാം. നിെന്റ പൂവിനു ചു റ്റും ഞാെനാരു േവലി വരയ്ക്കാം. ഞാൻ…”

Je ne savais pas trop quoi dire. Je me sentais très maladroit. Je ne savais comment l’atteindre, où le rejoindre… C’est tellement mystérieux, le pays des larmes.

എന്തു പറയ ണെമന്നു് എനിക്കറിയാെതയായി. ഞാനാെക പതറി. എങ്ങെനയാണു് അവനിേലെക്കത്തുക എന്നു്, എവിെട യാണവെന കെണ്ടത്തുക എന്നു് എനിക്കു പിടികിട്ടിയില്ല. വളെര നിഗൂഢമായ ഒരിടമാണതു്, കണ്ണീരിെന്റ േദശം.

CHAPITRE VIII

എട്ടു്

J’appris bien vite à mieux connaître cette fleur. Il y avait toujours eu, sur la planète du petit prince, des fleurs très simples, ornées d’un seul rang de pétales, et qui ne tenaient point de place, et qui ne dérangeaient personne. Elles apparaissaient un matin dans l’herbe, et puis elles s’éteignaient le soir.

ൈവകാെത ഈ പൂവിെനക്കുറിച്ചു കൂടുതലായി ഞാനറി ഞ്ഞു. ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിെന്റ ഗ്രഹത്തിൽ പൂക്കൾ സരള സൗന്ദര്യമുള്ളവയായിരുന്നു. ഇതളുകൾ ഒരടുേക്ക ഉണ്ടാ വൂ; അവയ്ക്കു നില്ക്കാൻ അല്പമിടേമ േവണ്ടൂ; ആർക്കും അവ ഒരു ശല്യമായതുമില്ല. ഒരു പ്രഭാതത്തിൽ അവ പുൽത്ത ട്ടിൽ പ്രത്യക്ഷെപ്പടുന്നതു കാണാം; സന്ധ്യയാവുന്നേതാ െട അവ വാടിവീഴുകയും െചയ്യും.

Mais celle-là avait germé un jour, d’une graine apportée d’on ne sait où, et le petit prince avait surveillé de très près cette brindille qui ne ressemblait pas aux autres brindilles. Ça pouvait être un nouveau genre de baobab.

പേക്ഷ, ഒരു ദിവസം, എവിെട നിന്നു പാറിവന്നുെവന്നറിയാത്ത ഒരു വിത്തിൽ നിന്നു് ഒരു െചടി നാെമ്പടുത്തു; ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് ആ കു ഞ്ഞുനാമ്പിെന്റ വളർച്ച ശ്രദ്ധാപൂർവം നിരീക്ഷിച്ചുെകാ ണ്ടിരുന്നു. അവെന്റ ഗ്രഹത്തിെല മേറ്റതു െചടിയും േപാ െലയായിരുന്നില്ല അതു്; അതു പുതിെയാരു തരം ബേയാ ബാബ് ആേയക്കാനും മതി.

Mais l’arbuste cessa vite de croître, et commença de préparer une fleur. Le petit prince, qui assistait à l’installation d’un bouton énorme, sentait bien qu’il en sortirait une apparition miraculeuse, mais la fleur n’en finissait pas de se préparer à être belle, à l’abri de sa chambre verte.

െചടിയുെട വളർച്ച െപെട്ടന്നുതെന്ന നിലച്ചു; അതു പൂവി ടാനുള്ള ലക്ഷണങ്ങൾ കാണിച്ചു തുടങ്ങി. ആ മുഴുത്ത െമാട്ടിെന്റ വികാസം കണ്ടുനിന്ന െകാച്ചുരാജകുമാരനു് അത്ഭുതകരമായ ഒരു മായാരൂപമാണു് അതിൽ നിന്നു പുറത്തു വരിക എന്നു േതാന്നിേപ്പായി. പേക്ഷ, അതി െനാരു തിടുക്കവുമുണ്ടായില്ല; തെന്റ പച്ചിലയറയുെട മറ യിൽ അവൾ തെന്റ ചമയങ്ങൾ ഒെന്നാന്നായി എടുത്ത ണിഞ്ഞുെകാണ്ടിരുന്നു.

Elle choisissait avec soin ses couleurs. Elle s’habillait lentement, elle ajustait un à un ses pétales. Elle ne voulait pas sortir toute fripée comme les coquelicots. Elle ne voulait apparaître que dans le plein rayonnement de sa beauté. Eh! oui. Elle était très coquette!

എത്ര ശ്രദ്ധേയാെടയാണവൾ തെന്റ നിറങ്ങൾ തിരെഞ്ഞടുത്തതു്, എത്ര സാവകാശ മാണവൾ തെന്റ പുടവകെളടുത്തുടുത്തതു്, ഇതളുകെളാ െന്നാന്നായി നിരത്തിവച്ചതു്! പാടെത്ത േപാപ്പിപ്പൂക്കെള േപ്പാെല ചുളുങ്ങിക്കൂടി േലാകേത്തക്കു വരാൻ അവൾക്കി ഷ്ടമുണ്ടായിരുന്നില്ല. തെന്റ സൗന്ദര്യത്തിെന്റ പൂർണ്ണദീപ്തി േയാെട തെന്ന േവണം അവൾക്കു േലാകത്തിനു മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷെപ്പടാൻ. അെത, അവെളാരു െപാങ്ങച്ചക്കാരി പ്പൂവായിരുന്നു!

Sa toilette mystérieuse avait donc duré des jours et des jours. Et puis voici qu’un matin, justement à l’heure du lever du soleil, elle s’était montrée.

അവളുെടയാ നിഗൂഢമായ അണിെഞ്ഞാ രുങ്ങൽ ദിവസങ്ങൾ, ദിവസങ്ങൾ നീണ്ടു. അങ്ങെന ഒരു ദിവസം, കൃത്യം സൂര്യനുദിക്കുന്ന മുഹൂർത്ത ത്തിൽ അവൾ സ്വയം പ്രത്യക്ഷെപ്പടുത്തി.

Et elle, qui avait travaillé avec tant de précision, dit en bâillant:

ഇത്രയും സൂക്ഷ്മവും വിശദവുമായ ഒരുക്കം കഴിഞ്ഞിട്ടു് േകാട്ടുവായിട്ടുെകാണ്ടു് അവൾ പറയുകയാണു്:

— Ah! Je me réveille à peine… Je vous demande pardon… Je suis encore toute décoiffée…

“ഹാവൂ! ഇനിയുെമെന്റ ഉറക്കം േപായിട്ടില്ല. ക്ഷമിക്ക േണ. എെന്റ ഇതളുകൾ ഇേപ്പാഴും ശരിെക്കാരടുക്കായി ട്ടില്ല.”

Le petit prince, alors, ne put contenir son admiration:

പേക്ഷ, ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിനു് തെന്റ ആരാധന മറച്ചുവ യ്ക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല:

— Que vous êtes belle!

“െഹാ! എത്ര സുന്ദരിയാണു നീ!”

— N’est-ce pas, répondit doucement la fleur. Et je suis née en même temps que le soleil…

“ഞാൻ പിെന്ന അങ്ങെനയേല്ല?” െകാഞ്ചിെക്കാണ്ടു് പൂവു പറഞ്ഞു. “സൂര്യനുദിക്കുന്ന േനരത്തു തെന്നയാണു് ഞാനും ജനിച്ചതു്…”

Le petit prince devina bien qu’elle n’était pas trop modeste, mais elle était si émouvante!

അവളല്പം ഗർവുകാരിയാെണന്നൂഹിക്കാൻ െകാച്ചുരാജ കുമാരനു പ്രയാസമുണ്ടായില്ല; എന്നാലും എത്ര ഹൃദയ ഹാരിയാണവൾ!

— C’est l’heure, je crois, du petit déjeuner, avait-elle bientôt ajouté, auriez-vous la bonté de penser à moi…

“പ്രാതലിനുള്ള േനരമാെയന്നു േതാന്നുന്നു,” അവൾ െപ െട്ടന്നു പറഞ്ഞു, “എെന്റ ആവശ്യങ്ങെളക്കുറിേച്ചാർക്കാൻ ദയവുണ്ടാകുെമങ്കിൽ…”

Et le petit prince, tout confus, ayant été chercher un arrosoir d’eau fraîche, avait servi la fleur.

ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് ആെക നാണിച്ചുേപായി; അവൻ ഓടി േപ്പായി ഒരു പാത്രത്തിൽ െവള്ളം െകാണ്ടുവന്നു് െചടിയ്ക്കു നനച്ചുെകാടുത്തു.

Ainsi l’avait-elle bien vite tourmenté par sa vanité un peu ombrageuse. Un jour, par exemple, parlant de ses quatre épines, elle avait dit au petit prince:

അധികം ൈവകാെത അവൾ തെന്റ െപാങ്ങച്ചവും ഗർ വും െകാണ്ടു് അവെന പീഡിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി—അതവെന വല്ലാെത കഷ്ടെപ്പടുത്തി എന്ന സത്യവും പറയണമേല്ലാ. ഉദാഹരണത്തിനു്, അെന്നാരു ദിവസം തെന്റ നാലു മു ള്ളുകെളക്കുറിച്ചു സംസാരിക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൾ ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിേനാടു പറയുകയാണു്:

— Ils peuvent venir, les tigres, avec leurs griffes!

“നഖങ്ങളും െകാണ്ടു് കടുവകൾ ഇേങ്ങാട്ടു വരെട്ട!”

— Il n’y a pas de tigres sur ma planète, avait objecté le petit prince, et puis les tigres ne mangent pas l’herbe.

“എെന്റ ഗ്രഹത്തിൽ കടുവകളില്ല,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പ്ര തിേഷധിച്ചു, “തെന്നയുമല്ല, കടുവകൾ പുല്ലു തിന്നാറുമില്ല.”

— Je ne suis pas une herbe, avait doucement répondu la fleur.

“അതിനു ഞാൻ പുെല്ലാന്നുമല്ലേല്ലാ,” പൂവു് മധുരമായി പറഞ്ഞു.

— Pardonnez-moi…

“അല്ല, ഞാൻ പറഞ്ഞതു്…”

— Je ne crains rien des tigres, mais j’ai horreur des courants d’air. Vous n’auriez pas un paravent?

“എനിക്കു കടുവകെള ഒരു േപടിയുമില്ല,” അവൾ തുടർ ന്നു, “പേക്ഷ, എനിക്കു കാറ്റു തീെര പറ്റില്ല. അതു തടു ക്കാൻ ഒരു തട്ടി നിങ്ങളുെട ൈകയിൽ ഉണ്ടാവിെല്ലന്നു തെന്ന കരുതെട്ട?”

«Horreur des courants d’air… ce n’est pas de chance, pour une plante, avait remarqué le petit prince. Cette fleur est bien compliquée…»

“കാറ്റു പറ്റില്ല—ഒരു െചടിയുെട കാര്യത്തിൽ അതത്ര നല്ല തല്ല” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് അഭിപ്രായെപ്പട്ടു. എന്നിട്ടവൻ തേന്നാടു തെന്ന പറഞ്ഞു, “ഈ പൂവു് ഒരല്പം കുഴപ്പം പിടി ച്ചതാണേല്ലാ…”

— Le soir vous me mettrez sous globe. Il fait très froid chez vous. C’est mal installé. Là d’où je viens…

“രാത്രിയിൽ എെന്ന ഒരു സ്ഫടികേഗാളത്തിനുള്ളിൽ വേച്ചക്കണം. നിങ്ങളുെട നാട്ടിൽ എന്തു തണുപ്പാണു്-എനിെക്കാട്ടും സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. എെന്റ നാട്ടിലാ െണങ്കിൽ…”

Mais elle s’était interrompue. Elle était venue sous forme de graine. Elle n’avait rien pu connaître des autres mondes. Humiliée de s’être laissé surprendre à préparer un mensonge aussi naïf, elle avait toussé deux ou trois fois, pour mettre le petit prince dans son tort:

െപെട്ടന്നവൾ നിർത്തി. അവൾ ഇവിെട വന്നതു് ഒരു വി ത്തിെന്റ രൂപത്തിലാണു്. അേപ്പാൾപ്പിെന്ന മറ്റു േലാക ങ്ങെളക്കുറിച്ചു് അവൾെക്കന്തറിയാൻ? അങ്ങെനെയാരു പച്ചക്കള്ളം പറയാൻ േപായി പിടിക്കെപ്പട്ടതിെന്റ നാ ണേക്കടു മറയ്ക്കാനും ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിെന്റ ശ്രദ്ധ മാറ്റാനു മായി അവൾ ഒന്നുരണ്ടു വട്ടം ചുമച്ചു.

— Ce paravent?…

“തട്ടിയുെട കാര്യം?”

— J’allais le chercher mais vous me parliez!

“ഞാൻ അതു കിട്ടുേമാെയന്നു േനാക്കാൻ േപാകുേമ്പാഴാ ണു് നീ എേന്നാടു സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയതു്.”

Alors elle avait forcé sa toux pour lui infliger quand même des remords.

എന്നാലും അവെനാരു കുറ്റേബാധം േതാന്നേട്ടെയന്നു വച്ചു് അവൾ ഒന്നു കൂടി ചുമച്ചു.

Ainsi le petit prince, malgré la bonne volonté de son amour, avait vite douté d’elle. Il avait pris au sérieux des mots sans importance, et était devenu très malheureux.

ഇതു കാരണം അവേളാടു് അത്ര േസ്നഹവും സന്മേനാ ഭാവവും ഉണ്ടായിട്ടു കൂടി ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിനു് അവളുെട േമൽ സംശയമായിത്തുടങ്ങി. അവൾ പറഞ്ഞെതാെക്ക താെനന്തിനു കാര്യമായിെട്ടടുത്തു എന്നു് അവൻ സ്വയം പഴിച്ചു.

— J’aurais dû ne pas l’écouter, me confia-t-il un jour, il ne faut jamais écouter les fleurs. Il faut les regarder et les respirer. La mienne embaumait ma planète, mais je ne savais pas m’en réjouir. Cette histoire de griffes, qui m’avait tellement agacé, eût dû m’attendrir…

“അവൾ പറഞ്ഞതു ഞാൻ േകൾക്കരുതായിരുന്നു,” രഹ സ്യം പറയുന്നേപാെല ഒരു ദിവസം അവൻ എേന്നാടു പറഞ്ഞു. “പൂക്കൾ പറയുന്നതു നാം ശ്രദ്ധിക്കാേന പാ ടില്ല. അവെയ േനാക്കിനില്ക്കുക, അവയുെട മണം നുക രുക—അത്ര മാത്രം. എെന്റ പൂവു് എെന്റ ഗ്രഹെമാന്നാ െക സുഗന്ധം പരത്തിയിരുന്നു. പേക്ഷ, അെതങ്ങെന ആസ്വദിക്കണെമന്നു് എനിക്കറിയാെതേപായി. ആ കടു വാക്കഥെയാെക്ക എെന്റ മനസ്സമാധാനം കളയുന്നതിനു പകരം എെന്റ മനസ്സിൽ അവേളാടുള്ള േസ്നഹവും കരു ണയും നിറേയ്ക്കണ്ടതായിരുന്നു…”

Il me confia encore:

അവൻ തെന്റ രഹസ്യംപറച്ചിൽ തുടരുകയായിരുന്നു:

— Je n’ai alors rien su comprendre! J’aurais dû la juger sur les actes et non sur les mots. Elle m’embaumait et m’éclairait. Je n’aurais jamais dû m’enfuir! J’aurais dû deviner sa tendresse derrière ses pauvres ruses. Les fleurs sont si contradictoires! Mais j’étais trop jeune pour savoir l’aimer.

“എനിക്കന്നു് യാെതാന്നും മനസ്സിലായിരുന്നില്ല എന്ന താണു വാസ്തവം. ഞാനവെള വിലയിരുേത്തണ്ടിയിരുന്ന തു് അവളുെട വാക്കുകൾ െകാണ്ടല്ല, പ്രവൃത്തികൾ െകാ ണ്ടായിരുന്നു. എെന്റ ഗ്രഹെത്ത അവൾ സുഗന്ധപൂരിത മാക്കി, എെന്റ ജീവിതെത്ത അവൾ പ്രകാശപൂർണ്ണവു മാക്കി. ഞാൻ അവെള വിട്ടു് ഓടിേപ്പാരരുതായിരുന്നു… അവളുെടയാ ബാലിശമായ നാട്യങ്ങൾക്കടിയിലുള്ള േസ്ന ഹം ഞാൻ മനസ്സിലാേക്കണ്ടതായിരുന്നു. പൂക്കൾ പുറ േമ കാണുേമ്പാെലയല്ല! പേക്ഷ, അെന്നനിക്കു തീെര െചറുപ്പമായിരുന്നു; എങ്ങെനയാണവെള േസ്നഹിേക്കണ്ട െതന്നു് ആ പ്രായത്തിൽ എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു…”

CHAPITRE IX

ഒൻപതു്

Je crois qu’il profita, pour son évasion, d’une migration d’oiseaux sauvages. Au matin du départ il mit sa planète bien en ordre. Il ramona soigneusement ses volcans en activité. Il possédait deux volcans en activité. Et c’était bien commode pour faire chauffer le petit déjeuner du matin.

ഒരു പറ്റം േദശാടനപ്പക്ഷികളുെട കുടിേയറ്റത്തിെന്റ മറ വിലാണു് അവൻ തെന്റ ഗ്രഹത്തിൽ നിന്നു പലായനം െചയ്തെതന്നു് എനിക്കു േതാന്നുന്നു. താൻ യാത്ര തിരി ക്കുന്നതിന്റന്നു കാലത്തു് അവൻ തെന്റ ഗ്രഹത്തിെല കാര്യങ്ങെളല്ലാം ചിട്ടയാക്കി വച്ചിരുന്നു. ജ്വലിച്ചു െകാണ്ടി രുന്ന അഗ്നിപർവതങ്ങൾ രണ്ടും അവൻ ശ്രദ്ധേയാെട വൃത്തിയാക്കിവച്ചു. രാവിലെത്ത ഭക്ഷണം ചൂടാക്കാൻ അവനതു വളെര സൗകര്യമായിരുന്നു.

Il possédait aussi un volcan éteint. Mais, comme il disait, «On ne sait jamais!» Il ramona donc également le volcan éteint. S’ils sont bien ramonés, les volcans brûlent doucement et régulièrement, sans éruptions. Les éruptions volcaniques sont comme des feux de cheminée.

അണഞ്ഞുേപായ ഒരഗ്നിപർവതം കൂടിയുണ്ടായിരുന്നു. പേക്ഷ, അവൻ പറ ഞ്ഞേപാെല “എന്തും സംഭവിക്കാമേല്ലാ!” അതിനാൽ അവൻ അതും കൂടി വൃത്തിയാക്കി. നന്നായി തുടച്ചു കരി കളഞ്ഞു വച്ചാൽ അഗ്നിപർവതങ്ങൾ െപാട്ടിെത്തറിക്ക െലാന്നുമില്ലാെത ഒേര നിലയ്ക്കു െതളിഞ്ഞു കത്തും. അഗ്നി പർവതേസ്ഫാടനങ്ങൾ ചിമ്മിനിയിെല തീപിടുത്തം േപാ െലയാണു്.

Évidemment sur notre terre nous sommes beaucoup trop petits pour ramoner nos volcans. C’est pourquoi ils nous causent des tas d’ennuis.

ഭൂമിയിെല അഗ്നിപർവതങ്ങൾ തീർച്ചയാ യും നമുക്കു ചുരണ്ടി വൃത്തിയാക്കി വയ്ക്കാൻ പറ്റാത്തവയാ ണു്; അത്ര െചറിയ മനുഷ്യരാണു നമ്മൾ. അതുെകാണ്ടു തെന്നയാണു് അവ നമുക്കു് ഇത്ര ദുരിതം നല്കുന്നതും.

Le petit prince arracha aussi, avec un peu de mélancolie, les dernières pousses de baobabs. Il croyait ne jamais devoir revenir. Mais tous ces travaux familiers lui parurent, ce matin-là, extrêmement doux.

േശഷിച്ച ബേയാബാബ് ൈതകൾ കൂടി ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പിഴുെതടുത്തു. താനിനി ഇവിേടയ്ക്കു മടങ്ങിവരാൻ േപാകു ന്നിെല്ലന്നു് അവനു േതാന്നി. പേക്ഷ, താൻ നിത്യവും െച യ്തിരുന്ന ആ പ്രവൃത്തികൾ ഇന്നവനു് അമൂല്യമായിരുന്നു; കാരണം ആ ഗ്രഹത്തിൽ അവെന്റ അവസാനെത്ത പ്ര ഭാതമാണതു്.

Et, quand il arrosa une dernière fois la fleur, et se prépara à la mettre à l’abri sous son globe, il se découvrit l’envie de pleurer.

ആ പൂവിനു് അവസാനമായി െവള്ളെമാഴി ക്കുേമ്പാൾ, സ്ഫടികേഗാളം െകാണ്ടു് അതിെന മൂടാൻ തുട ങ്ങുേമ്പാൾ താൻ കരച്ചിലിെന്റ വക്കെത്തത്തിയിരിക്കുന്നു െവന്നു് അവനു േബാദ്ധ്യമായി.

— Adieu, dit-il à la fleur.

“േപായി വരെട്ട,” അവൻ പൂവിേനാടു പറഞ്ഞു.

Mais elle ne lui répondit pas.

പേക്ഷ, അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

— Adieu, répéta-t-il.

“േപായി വരെട്ട,” അവൻ ആവർത്തിച്ചു.

La fleur toussa. Mais ce n’était pas à cause de son rhume.

അവൾ ഒന്നു ചുമച്ചു. അതു പേക്ഷ, അവൾക്കു ജലേദാഷ മുള്ളതു െകാണ്ടായിരുന്നില്ല.

— J’ai été sotte, lui dit-elle enfin. Je te demande pardon. Tâche d’être heureux.

“ഞാൻ െപാട്ടസ്വഭാവം കാണിച്ചു,” ഒടുവിൽ അവൾ പറ ഞ്ഞു. “എേന്നാടു ക്ഷമിക്കണം. അവിെട സേന്താഷമായി രിക്കാൻ േനാക്കൂ.”

Il fut surpris par l’absence de reproches. Il restait là tout déconcerté, le globe en l’air. Il ne comprenait pas cette douceur calme.

ശകാരങ്ങൾ ഒന്നുമുണ്ടായിെല്ലന്നതു് അവെന അത്ഭു തെപ്പടുത്തി. എന്തു െചയ്യണെമന്നറിയാെത, മൂടാെന ടുത്ത സ്ഫടികേഗാളം പാതിവഴിയിൽ ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചു് അവൻ നിന്നുേപായി. അവളുെട സ്വഭാവത്തിൽ െപെട്ട ന്നുണ്ടായ ആ മാധുര്യം അവനു മനസ്സിലായില്ല.

— Mais oui, je t’aime, lui dit la fleur. Tu n’en as rien su, par ma faute. Cela n’a aucune importance. Mais tu as été aussi sot que moi. Tâche d’être heureux… Laisse ce globe tranquille. Je n’en veux plus.

“ഞാൻ നിെന്ന േസ്നഹിച്ചിരുന്നുെവന്നതിൽ സംശയിക്കാനില്ല,” പൂവു പറഞ്ഞു. “ഇത്ര കാലം നിനക്കതു മനസ്സിലായിെല്ല ന്നതു് എെന്റ കുറ്റം െകാണ്ടു തെന്നയാണു്. അതു േപാ കെട്ട. പേക്ഷ, നീ… നീയും എെന്നേപ്പാെല െപാട്ടത്ത രം കാണിച്ചു. സേന്താഷമായിരിക്കാൻ ശ്രമിക്കൂ… ആ സ്ഫടികേഗാളം താെഴ വയ്ക്കൂ. ഇനിെയനിക്കു് അതിെന്റ ആവശ്യമില്ല.”

— Mais le vent…

“പേക്ഷ, കാറ്റു്…”

— Je ne suis pas si enrhumée que ça… L’air frais de la nuit me fera du bien. Je suis une fleur.

“എെന്റ ജലേദാഷം അത്രെയ്ക്കാന്നുമില്ല. രാത്രിയിെല തണുത്ത കാറ്റു് നല്ലതാണു്. ഞാൻ ഒരു പൂവാണേല്ലാ.”

— Mais les bêtes…

“പേക്ഷ, ജന്തുക്കൾ…”

— Il faut bien que je supporte deux ou trois chenilles si je veux connaître les papillons. Il paraît que c’est tellement beau. Sinon qui me rendra visite? Tu seras loin, toi. Quant aux grosses bêtes, je ne crains rien. J’ai mes griffes.

“പൂമ്പാറ്റകെള പരിചയെപ്പടണെമങ്കിൽ രണ്ടുമൂന്നു ശല ഭപ്പുഴുക്കെള സഹിക്കാെത പറ്റില്ല. പൂമ്പാറ്റകൾക്കു് നല്ല ഭംഗിയുെണ്ടന്നു േതാന്നുന്നു. തെന്നയുമല്ല, പൂമ്പാറ്റകളും പുഴുക്കളുമല്ലാെത മറ്റാരാണു് എെന്ന കാണാൻ വരിക? നീ അകെലയുമായിരിക്കും. പിെന്ന മൃഗങ്ങൾ… എനിക്ക വെയ േപടിെയാന്നുമില്ല. എനിക്കു നഖങ്ങളുണ്ടേല്ലാ.”

Et elle montrait naïvement ses quatre épines. Puis elle ajouta:

അവൾ തെന്റ നാലു മുള്ളുകൾ എടുത്തുകാട്ടി. എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു:

— Ne traîne pas comme ça, c’est agaçant. Tu as décidé de partir. Va-t’en.

“െവറുെത ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞു് ഇങ്ങെന നിേല്ക്കണ്ട. എന്താ യാലും േപാകാൻ തീരുമാനിച്ചതേല്ല. െപാേയ്ക്കാളൂ.”

Car elle ne voulait pas qu’il la vît pleurer. C’était une fleur tellement orgueilleuse…

താൻ കരയുന്നതു് അവൻ കാണുന്നതു് അവൾക്കിഷ്ടമാ യിരുന്നില്ല, അതാണു കാര്യം. അവൾ അത്രെയ്ക്കാരഭിമാ നിയായിരുന്നു…

CHAPITRE X

പത്തു്

Il se trouvait dans la région des astéroïdes 325, 326, 327, 328, 329 et 330. Il commença donc par les visiter pour y chercher une occupation et pour s’instruire.

അവൻ എത്തിെപ്പട്ടതു് 325, 326, 327, 328, 329, 330 എന്നിങ്ങെന നമ്പരുള്ള ഛിന്നഗ്രഹങ്ങളുെട സമീപ ത്താണു്. അവെയക്കുറിച്ചു കൂടുതലറിയാനായി അവൻ അവേയാേരാന്നായി സന്ദർശിക്കാൻ തുടങ്ങി.

La première était habitée par un roi. Le roi siégeait, habillé de pourpre et d’hermine, sur un trône très simple et cependant majestueux.

അവയിൽ ആദ്യേത്തതിൽ താമസിച്ചിരുന്നതു് ഒരു രാ ജാവാണു്. മൃദുേരാമക്കുപ്പായവും കടുംചുവപ്പായ അം ഗവസ്ത്രവുമണിഞ്ഞു് ലളിതെമങ്കിലും പ്രൗഢമായ ഒരു സിംഹാസനത്തിൽ ഉപവിഷ്ടനായിരിക്കുകയാണേദ്ദ ഹം.

— Ah! Voilà un sujet, s’écria le roi quand il aperçut le petit prince.

“ആഹാ! എെന്റെയാരു പ്രജ ഇതാ വരുന്നു!” ലി റ്റിൽ പ്രിൻസ് െചല്ലുന്നതു കണ്ടേപ്പാൾ രാജാവു് ആഹ്ലാദ േത്താെട വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.

Et le petit prince se demanda:
— Comment peut-il me reconnaître puisqu’il ne m’a encore jamais vu!

ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് സ്വയം േചാദിച്ചു:
“മുെമ്പാരിക്കലും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത എെന്ന ഇേദ്ദഹം എങ്ങ െന തിരിച്ചറിഞ്ഞു?”

Il ne savait pas que, pour les rois, le monde est très simplifié. Tous les hommes sont des sujets.

രാജാക്കന്മാർ േലാകെത്ത കാണുന്നതു് എത്ര ലഘൂകരി ച്ചിട്ടാെണന്നു് അവൻ അറിഞ്ഞിട്ടില്ല. അവർക്കു് എല്ലാ മനുഷ്യരും പ്രജകളാണു്.

— Approche-toi que je te voie mieux, lui dit le roi qui était tout fier d’être roi pour quelqu’un.

“അടുത്തു വരൂ, ഞാൻ നിെന്ന നന്നായിെട്ടാന്നു കാണ െട്ട,” ഒടുവിൽ തനിെക്കാരാെള ഭരിക്കാൻ കിട്ടി എന്നതി െന്റ അഭിമാനേത്താെട രാജാവു് അവെന ക്ഷണിച്ചു.

Le petit prince chercha des yeux où s’asseoir, mais la planète était toute encombrée par le magnifique manteau d’hermine. Il resta donc debout, et, comme il était fatigué, il bâilla.

ഇരിക്കാൻ ഒരു സ്ഥലത്തിനായി ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് ചുറ്റും േനാക്കി; പേക്ഷ, ആ ഗ്രഹെമാന്നാെക രാജാവിെന്റ ഉജ്ജ്വലമായ അംഗവസ്ത്രം നിറഞ്ഞുകിടക്കുകയാണു്. അതിനാൽ അവനു നില്ക്കുകയല്ലാെത വഴിയില്ല; ക്ഷീണം കാരണം അവൻ േകാട്ടുവായിടാനും തുടങ്ങി.

— Il est contraire à l’étiquette de bâiller en présence d’un roi, lui dit le monarque. Je te l’interdis.

“രാജാവിനു മുന്നിൽ വച്ചു് േകാട്ടുവായിടുന്നതു് ആചാരവി രുദ്ധമാണു്,” ചക്രവർത്തി കല്പിച്ചു. “അങ്ങെന െചയ്യരു െതന്നു നാം വിലക്കുന്നു.”

— Je ne peux pas m’en empêcher, répondit le petit prince tout confus. J’ai fait un long voyage et je n’ai pas dormi…

“എനിക്കതു തടുക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല,” പരുങ്ങിെക്കാണ്ടു് ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു. “നീണ്ട യാത്ര കഴിഞ്ഞാണു് ഞാൻ വരുന്നതു്, ഉറങ്ങാനും പറ്റിയില്ല…”

— Alors, lui dit le roi, je t’ordonne de bâiller. Je n’ai vu personne bâiller depuis des années. Les bâillements sont pour moi des curiosités. Allons! bâille encore. C’est un ordre.

“അങ്ങെനയാെണങ്കിൽ,” രാജാവു പറഞ്ഞു, “േകാട്ടുവാ യിടാൻ നിേന്നാടു നാം കല്പിക്കുന്നു. േകാട്ടുവായ എനി െക്കാരു പുതുമയാണു്. ഉം, ഒന്നു കൂടി േകാട്ടുവായിടൂ. ഇെതാ രു കല്പനയാണു്.”

— Ça m’intimide… je ne peux plus… fit le petit prince tout rougissant.

“എനിക്കു േപടിയാവുന്നു… എനിക്കിേപ്പാൾ േകാട്ടുവാ വരുന്നില്ല…” ആെക പരിഭ്രമിച്ചുെകാണ്ടു് ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പറഞ്ഞു.

— Hum! Hum! répondit le roi. Alors je… je t’ordonne tantôt de bâiller et tantôt de…

“ശരി, ശരി!” അേപ്പാൾ രാജാവു് പറഞ്ഞു. “എങ്കിൽ ഞാൻ കല്പിക്കുന്നു—ചിലേപ്പാൾ നീ േകാട്ടുവായിടുക, മറ്റു ചിലേപ്പാൾ…”

Il bredouillait un peu et paraissait vexé.

രാജാവു് അതു പൂർത്തിയാക്കിയില്ല; ആൾ െക്കേന്താ മുഷിച്ചിലു േതാന്നിയിരിക്കുന്നു.

Car le roi tenait essentiellement à ce que son autorité fût respectée. Il ne tolérait pas la désobéissance. C’était un monarque absolu. Mais, comme il était très bon, il donnait des ordres raisonnables.

രാജാവിനു േവണ്ടതിതാണു്: തെന്റ അധികാരം സർ വരാലും മാനിക്കെപ്പടണം. ഏകാധിപതിയായ താൻ ആജ്ഞാലംഘനം വകവച്ചു െകാടുക്കുന്ന പ്രശ്നമില്ല. പേക്ഷ, ആൾ നല്ലവനും കൂടിയായിരുന്നു; അതിനാൽ അേദ്ദഹത്തിെന്റ ആജ്ഞകൾക്കു് ഒരു മയവും ന്യായവും ഉണ്ടായിരുന്നു.

«Si j’ordonnais, disait-il couramment, si j’ordonnais à un général de se changer en oiseau de mer, et si le général n’obéissait pas, ce ne serait pas la faute du général. Ce serait ma faute.»

“ഞാൻ ഒരു ജനറലിേനാടു്,” ഉദാഹരണമായി അേദ്ദഹം പറഞ്ഞു, “ഞാൻ ഒരു ജനറലിേനാടു് താൻ ഒരു കടല്ക്കി ളിയാകാൻ കല്പിക്കുകയും ജനറൽ അതനുസരിക്കാതി രിക്കുകയും െചയ്താൽ അതു് ജനറലിെന്റ കുറ്റമാകുന്നില്ല; അെതെന്റ കുറ്റമാണു്.”

— Puis-je m’asseoir? s’enquit timidement le petit prince.

“ഞാൻ ഒന്നിരുേന്നാെട്ട?” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് േപടിേയാെട േചാദിച്ചു.

— Je t’ordonne de t’asseoir, lui répondit le roi, qui ramena majestueusement un pan de son manteau d’hermine.

“നിേന്നാടു് ഇരിക്കാൻ ഞാൻ കല്പിക്കുന്നു,” തെന്റ അംഗ വസ്ത്രം ഒെന്നാതുക്കിെക്കാടുത്തുെകാണ്ടു് രാജാവു് പറഞ്ഞു.

Mais le petit prince s’étonnait. La planète était minuscule. Sur quoi le roi pouvait-il bien régner?

പേക്ഷ, ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിെന്റ ആേലാചന ഇതായിരുന്നു: ആ ഗ്രഹം തീെരെച്ചറുതാണു്. അേപ്പാൾ എന്തിനു േമലാ ണു് ശരിക്കും രാജാവിെന്റ രാജ്യഭാരം?

— Sire, lui dit-il… je vous demande pardon de vous interroger…

“സർ…” ൈധര്യം സംഭരിച്ചുെകാണ്ടു് അവൻ േചാദിച്ചു, “ഒരു േചാദ്യം േചാദിക്കാൻ എെന്ന അനുവദിക്കുേമാ?”

— Je t’ordonne de m’interroger, se hâta de dire le roi.

“എേന്നാെടാരു േചാദ്യം േചാദിക്കാൻ ഞാൻ നിേന്നാടു കല്പിക്കുന്നു,” രാജാവു് തിടുക്കേത്താെട പറഞ്ഞു.

— Sire… sur quoi régnez-vous?

“സർ… അെങ്ങന്തിെനയാണു് ഭരിക്കുന്നതു്?”

— Sur tout, répondit le roi, avec une grande simplicité.

“സർവതിെനയും,” രാജാവിനു് രണ്ടാമെതാന്നു് ആേലാ ചിേക്കണ്ടി വന്നില്ല.

— Sur tout?

“സർവതിെനയും?”

Le roi d’un geste discret désigna sa planète, les autres planètes et les étoiles.

രാജാവു് ൈക െകാണ്ടു് ഒരു േചഷ്ട കാണിച്ചതിൽ ഈ ഗ്രഹവും മറ്റു ഗ്രഹങ്ങളും സർവ നക്ഷത്രങ്ങളും ഉൾെപ്പട്ടി രുന്നു.

— Sur tout ça? dit le petit prince.

“അതിെനെയാെക്ക?” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് േചാദിച്ചു.

— Sur tout ça… répondit le roi.

“അതിെനെയാെക്ക…” രാജാവു് പറഞ്ഞു.

Car non seulement c’était un monarque absolu mais c’était un monarque universel.

എെന്തന്നാൽ അേദ്ദഹം ഏകാധിപതി മാത്രമല്ല, ഏകച്ഛ ത്രാധിപതി കൂടിയായിരുന്നു.

— Et les étoiles vous obéissent?

“നക്ഷത്രങ്ങൾ അങ്ങെയ അനുസരിക്കുന്നു?”

— Bien sûr, lui dit le roi. Elles obéissent aussitôt. Je ne tolère pas l’indiscipline.

“സംശയെമന്തു്?” രാജാവു് പറഞ്ഞു. “അവ തത്ക്ഷണം അനുസരിക്കുന്നു. അനുസരണേക്കടു് ഞാൻ വച്ചുെപാറു പ്പിക്കില്ല.”

Un tel pouvoir émerveilla le petit prince. S’il l’avait détenu lui-même, il aurait pu assister, non pas à quarante-quatre, mais à soixante-douze, ou même à cent, ou même à deux cents couchers de soleil dans la même journée, sans avoir jamais à tirer sa chaise!

ഇത്രെയ്ക്കാരു പരമാധികാരം െകാച്ചുരാജകുമാരനു സങ്ക ല്പിക്കാൻ കഴിയാത്തതായിരുന്നു. അങ്ങെനെയാരധി കാരം ൈകയാളാൻ കഴിഞ്ഞിരുെന്നകിൽ ഇരിക്കുന്ന കേസരയിൽ നിന്നിളകാെത തെന്ന ദിവസം നാല്പത്തി നാലല്ല, എഴുപത്തിരണ്ടല്ല, നൂേറാ ഇരുന്നൂേറാ തവണ സൂര്യാസ്തമയം കാണാൻ തനിക്കു കഴിയുമായിരുന്നു!

Et comme il se sentait un peu triste à cause du souvenir de sa petite planète abandonnée, il s’enhardit à solliciter une grâce du roi:

താൻ ഉേപക്ഷിച്ചു േപാന്ന തെന്റ െകാച്ചുഗ്രഹം അവന േപ്പാൾ ഓർമ്മ വന്നു; അതിെന്റ വിഷാദേത്താെട അവൻ രാജാവിേനാടു് ഒരു സഹായം േചാദിക്കാൻ ൈധര്യം കാണിച്ചു.

— Je voudrais voir un coucher de soleil… Faites-moi plaisir… Ordonnez au soleil de se coucher…

“എനിെക്കാരു സൂര്യാസ്തമയം കാണണെമ ന്നുണ്ടു്… അെങ്ങാരു സഹായം െചയ്യുേമാ?… സൂര്യേനാടു് അസ്തമിക്കാൻ ഒന്നാജ്ഞാപിക്കുേമാ?”