РАЗДЗЕЛ IV

നാലു്

Так мне стала вядома яшчэ адна, вельмi важная акалiчнасць: яго родная планета была бадай цi большая за хату!

അങ്ങെനയാണു് സുപ്രധാനമായ രണ്ടാമെതാരു വസ്തുത ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നതു്: ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിെന്റ സ്വേദശ മായ ഗ്രഹത്തിനു് ഒരു വീടിനുള്ളത്ര വലിപ്പേമയുള്ളു!

Зрэшты, гэта не вельмi здзiвiла мяне. Я добра ведаў, што, апроч вялiкiх планет, такiх, як Зямля, Юпiцер, Марс, Венера, ёсць яшчэ сотнi iншых, якiм нават iмёнаў не далi, такiх дробненькiх, што iх i ў тэлескоп цяжка разгледзець.

അതു പേക്ഷ, എെന്ന അത്രയ്ക്കങ്ങു വിസ്മയിപ്പിച്ചു എന്നു പറയാനുമില്ല. നാം േപരിട്ടു വിളിക്കുന്ന ഭൂമി, വ്യാഴം, െചാ വ്വ, െവള്ളി തുടങ്ങിയ മഹാഗ്രഹങ്ങൾെക്കാപ്പം േവെറയും നൂറു കണക്കിനു ഗ്രഹങ്ങളുെണ്ടന്നു് എനിക്കറിയാമായി രുന്നു; അവയിൽ ചിലതാകെട്ട, ദൂരദർശിനിയിൽക്കൂടി േനാക്കിയാേല്പാലും കണ്ണിൽ െപടാത്തവയും.

Калi астраном адкрывае такую планету, ён дае ёй не iмя, а проста нумар. Напрыклад, называе яе так: «астэроiд „3251“».

അവയി െലാന്നിെന കണ്ടുപിടിച്ചാൽ വാനശാസ്ത്രജ്ഞൻ അവയ്ക്കു നല്കുന്നതു് േപരല്ല, ഒരു നമ്പരാണു്. അയാൾ അതിെന, ഒരുദാഹരണം പറഞ്ഞാൽ, ‘ഛിന്നഗ്രഹം 325’ എന്നാ യിരിക്കും വിളിക്കുക.

У мяне ёсць сур’ёзныя прычыны думаць, што планета, адкуль прыляцеў Маленькi прынц, гэта астэроiд Б-612.

ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് വന്നതു് ബി-612 എന്നറിയെപ്പടുന്ന ഛിന്നഗ്രഹത്തിൽ നിന്നാെണന്നു് എനിക്കു ബലമായ സംശയമുണ്ടു്.

Гэты астэроiд быў заўважаны ў тэлескоп толькi адзiн раз, у 1909 годзе, адным турэцкiм астраномам.

ഈ ഛിന്നഗ്രഹെത്ത ഒരിക്കൽ മാത്രേമ ദൂരദർശിനിയി ല്ക്കൂടി കണ്ടിട്ടുള്ളു. 1909-ൽ തുർക്കിക്കാരനായ ഒരു വാന നിരീക്ഷകനാണു് അതിെന കെണ്ടത്തിയതു്.

Астраном паведамiў тады пра сваё адкрыццё на Мiжнародным астранамiчным кангрэсе. Але нiхто яму не паверыў. А ўсё з-за таго, што астраном быў апрануты па-турэцку. Такi ўжо народ гэтыя дарослыя!

േജ്യാതിശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരുെട അന്താരാഷ്ട്രസംഘടനയ്ക്കു മുന്നിൽ എല്ലാ െതളിവുകേളാെടയും അേദ്ദഹം തെന്റ കണ്ടുപിടുത്തം അവതരിപ്പിച്ചുെവങ്കിലും ആരും അതു വി ശ്വസിക്കാൻ തയാറായില്ല; കാരണം അേദ്ദഹം ധരിച്ചിരു ന്നതു് തുർക്കിക്കാരുെട േവഷമായിരുന്നു. മുതിർന്നവർ അങ്ങെനയാണു്…

На шчасце, дзеля рэпутацыi астэроiда Б-612, тагачасны турэцкi правiцель загадаў свайму народу пад пагрозай смерцi апранацца на эўрапейскi лад.

പേക്ഷ, ഛിന്നഗ്രഹം ബി-612െന്റ ഭാഗ്യത്തിനു് പിന്നീ ടു തുർക്കി ഭരിച്ച ഒരു േസ്വച്ഛാധിപതി ജീവൻ േവണ െമങ്കിൽ സർവരും യൂേറാപ്യൻ േവഷത്തിേലക്കു മാറി േക്കാളണെമന്നു് ഉത്തരവിട്ടു.

Той астраном у 1920 годзе зноў паведамiў пра сваё адкрыццё, — цяпер ён быў ужо ў надзвычай элегантным гарнiтуры. I на гэты раз усе паверылi яму.

അങ്ങെന 1920-ൽ നമ്മുെട വാനനിരീക്ഷകൻ േകാട്ടും സൂട്ടും ൈടയുെമാെക്കയായി രണ്ടാമതും തെന്റ കണ്ടുപിടുത്തം അവതരിപ്പിച്ചു. എല്ലാവ രും അേദ്ദഹത്തിെന്റ റിേപ്പാർട്ട് ൈകയടിച്ചു സ്വീകരിക്കു കയും െചയ്തു.

Калi я расказаў вам усе гэтыя дэталi аб астэроiдзе Б-612, калi я даверлiва паведамiў вам яго нумар, дык гэта толькi з-за дарослых. Дарослыя любяць лiчбы.

ആ ഛിന്നഗ്രഹെത്തക്കുറിച്ചു് ഇത്രയും വിശദാംശങ്ങൾ ഞാൻ പറഞ്ഞതും അതിെന്റ നമ്പറിെനക്കുറിച്ചു പ്രേത്യ കം പരാമർശിച്ചതും മുതിർന്നവരുെട സ്വഭാവം മനസ്സിൽ വച്ചുെകാണ്ടാണു്.

Калi гаворыш iм пра свайго новага сябра, яны нiколi не пытаюцца пра сутнасць. Яны нiколi не цiкавяцца: «Якi ў яго голас? Якiя гульнi ён любiць? Цi ловiць ён матылёў?»

ഒരു പുതിയ കൂട്ടുകാരെന കിട്ടിെയന്നു് നിങ്ങൾ െചന്നു പറയുേമ്പാൾ അവെനക്കുറിച്ചുള്ള പ്ര ധാനെപ്പട്ട കാര്യങ്ങെളാന്നുമല്ല അവർക്കറിേയണ്ടതു്. “അവെന്റ ശബ്ദം േകൾക്കാെനങ്ങെന? ഏതു കളിയാണു് അവനു് ഏറ്റവും ഇഷ്ടം? അവൻ പൂമ്പാറ്റകെള േശഖരി ക്കാറുേണ്ടാ” എെന്നാന്നും അവർ േചാദിക്കില്ല.

Яны пытаюцца: «Колькi яму год? Колькi ў яго братоў? Колькi ён важыць? Колькi зарабляе яго бацька?» Толькi тады iм здаецца, што яны ўведалi чалавека.

പകരം അവർ ആവശ്യെപ്പടുകയാണു്: “എന്താണവെന്റ പ്രാ യം? അവനു് എത്ര േചട്ടാനിയന്മാരുണ്ടു്? അവെന്റ ഭാര െമന്തു്? അവെന്റ അച്ഛൻ എത്ര കാശുണ്ടാക്കുന്നു?” ഈ തരം േചാദ്യങ്ങൾക്കുത്തരമായിക്കിട്ടുന്ന അക്കങ്ങളിലൂ െടയാണു് തങ്ങൾ അവെനക്കുറിച്ചു മനസ്സിലാക്കുന്നതു് എന്നാണവരുെട ഭാവം.

Калi скажаш дарослым: «Я бачыў прыгожы дом з ружовай цэглы, з геранню ў вокнах i галубамi на даху…», яны не могуць уявiць сабе гэты дом. Iм трэба сказаць: «Я бачыў дом за сто тысяч франкаў». Тады яны проста ў захапленнi: «Вось гэта хараство!»

മുതിർന്നവേരാടു് നിങ്ങൾ ഇങ്ങെനെയാന്നു പറയുകയാ െണന്നിരിക്കെട്ട: “ഇളംചുവപ്പുനിറത്തിലൂള്ള ഇഷ്ടിക െകാണ്ടു െകട്ടിയതും ജനാലപ്പടികളിൽ ജേറനിയം െച ടികളും േമല്ക്കൂരയിൽ മാടപ്രാവുകളുമുള്ള മേനാഹരമായ ഒരു വീടു ഞാൻ കണ്ടു.” ആ വീടിെനക്കുറിച്ചു് ഒരു ധാരണ യും അവർക്കു കിട്ടില്ല. “20000 േഡാളർ മതിപ്പുള്ള ഒരു വീടു ഞാൻ കണ്ടു.” എന്നു നിങ്ങൾ അവേരാടു പറയണം. അേപ്പാൾ അവർ ഇങ്ങെന അത്ഭുതം കൂറും: “ഹാ, എത്ര സുന്ദരമാെയാരു വീടാണതു്!”

Або паспрабуй сказаць iм: «Маленькi прынц iснаваў, i доказам таму — яго незвычайнасць, яго смех, яго жаданне мець баранчыка. А хто хоча баранчыка, той сапраўды iснуе», — дарослыя пацiснуць плячыма i абзавуць вас дзiцём!

അേതപ്രകാരം, നിങ്ങൾ അവേരാടു പറഞ്ഞുെവന്നു വയ്ക്കുക: “ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് എെന്നാരാൾ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നതി നു െതളിവു് അവൻ സുന്ദരനായിരുന്നു, അവെന്റ ചിരി മേനാഹരമായിരുന്നു, അവൻ ഒരാടിെന അേന്വഷിച്ചു നടന്നിരുന്നു എന്നതാണു്. ഒരാൾക്കു െചമ്മരിയാടിെന േവണെമന്നു് ആഗ്രഹം േതാന്നിയാൽ അതു മതി, അങ്ങ െനെയാരാൾ ഉെണ്ടന്നതിനു െതളിവായി.” ഇതു പേക്ഷ, അവേരാടു പറഞ്ഞിെട്ടന്തു പ്രേയാജനം കിട്ടാൻ? അവർ േതാളു െവട്ടിക്കുകേയയുള്ളു; നിങ്ങൾ െവറും ശിശുവാെണ ന്നും അവർ പറയും.

Але калi сказаць iм: «Маленькi прынц прыляцеў з астэроiда Б-612», — гэта пераканае iх, i яны не будуць болей назаляць вам сваiмi недарэчнымi роспытамi. Такi ўжо народ гэтыя дарослыя. Што з iх возьмеш. Дзецi павiнны быць вельмi паблажлiвымi да дарослых.

അേത സമയം “ഛിന്നഗ്രഹം നമ്പർ ബി-612ൽ നിന്നാണു് അവൻ വന്നതു്” എന്നു പറഞ്ഞു േനാക്കൂ; അവർക്കേപ്പാൾ എല്ലാം േബാദ്ധ്യമായിക്കഴി ഞ്ഞു; അവർ പിെന്ന േചാദ്യങ്ങളുമായി നിങ്ങെള അല ട്ടാൻ വരികയുമില്ല. അവർ അങ്ങെനയാണു്. എന്നുവച്ചു് നിങ്ങളതു മനസ്സിൽ െകാണ്ടുനടക്കുകയും േവണ്ട. മുതിർന്നവരേല്ല എന്നു കരു തി അതങ്ങു ക്ഷമിച്ചുെകാടുേത്തക്കുക.

А мы — мы разумеем, што такое жыццё, i пасмейваемся з лiчбаў! Я лепей пачаў бы гэтую аповесць, як чароўную казку. Я сказаў бы так:

എന്നാൽ ജീവിതം എെന്തന്നറിയാവുന്ന നാം അക്ക ങ്ങെള കാര്യമായിെട്ടടുക്കുേന്നയില്ല. ഈ കഥ യക്ഷി ക്കഥകളുെട മട്ടിൽ പറഞ്ഞുതുടങ്ങാനായിരുന്നു എനി ക്കിഷ്ടം. എങ്ങെനെയന്നാൽ:

«Жыў ды быў Маленькi прынц. Ён жыў на планеце, якая была бадай цi большая за хату, i яму вельмi хацелася мець сябра…» Для тых, хто разумее, што такое жыццё, такi пачатак быў бы куды болей праўдзiвы.

“ഒരിക്കൽ ഒരിടത്തു് ഒരു ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് ഉണ്ടായിരുന്നു; അവേനാളം േപാലുമി ല്ലാത്ത ഒരു ഗ്രഹത്തിലാണു് അവൻ താമസിച്ചിരുന്ന തു്; ഒരു െചമ്മരിയാടു് അവെന്റ വലിെയാരു ആഗ്രഹ മായിരുന്നു…” അങ്ങെനെയാരു തുടക്കം നല്കിയിരുെന്നങ്കിൽ ജീവിതം എെന്തന്നു മനസ്സിലാകുന്നവർക്കു് എെന്റ കഥയുെട യാ ഥാർത്ഥ്യം ഒന്നുകൂടി േബാദ്ധ്യെപ്പടുമായിരുന്നു.

А я ж зусiм не хачу, каб маю кнiжку чыталi проста так, дзеля забаўкi. Сэрца маё сцiскаецца ад успамiну пра майго маленькага сябра. Шэсць гадоў ужо мiнула з таго часу, як ён разам са сваiм баранчыкам пакiнуў мяне. Калi я цяпер спрабую апiсаць яго, дык гэта таму, што не хачу забыць.

എെന്റ പുസ്തകം അലക്ഷ്യമായി വായിക്കെപ്പടരുെതന്നാ ണു് എെന്റ ആഗ്രഹം. ഈ ഓർമ്മകൾ പകർത്തി വയ്ക്കാ നായി കണക്കിലധികം മനഃേക്ലശം ഞാൻ അനുഭവി ച്ചുകഴിഞ്ഞു. എെന്റ ചങ്ങാതി തെന്റ െചമ്മരിയാടുമായി എെന്ന പിരിഞ്ഞുേപായിട്ടു് ആറു െകാല്ലം കഴിഞ്ഞിരിക്കു ന്നു. ഇന്നു് ഞാൻ ഈ കഥ വിവരിക്കുന്നതു് ഞാൻ അവ െന മറക്കില്ല എന്നുറപ്പു വരുത്താനാണു്.

Гэта вельмi сумна, калi людзi забываюць сяброў. Не кожны чалавек мае сябра. I я баюся стаць падобным на дарослых, якiх цiкавяць адны толькi лiчбы.

ഒരു േസ്നഹിത െന മറക്കുക എന്നു പറഞ്ഞാൽ എത്ര േഖദകരമാണതു്. എല്ലാവർക്കും േസ്നഹിതന്മാെര കിട്ടിേക്കാളണെമന്നുമി ല്ല. ഞാൻ അവെന മറക്കുക എന്നു വന്നാൽ അക്കങ്ങ ളിലല്ലാെത മെറ്റാന്നിലും താല്പര്യമില്ലാത്ത മുതിർന്നവെര േപ്പാെലയായി ഞാനും എന്നാണു് അതിനർത്ഥം…

Вось чаму я купiў сабе скрыначку з фарбамi i алоўкi. Нялёгка ў мае гады зноў брацца за маляванне, калi першай i, на вялiкi жаль, апошняй спробай былi мае малюнкi ўдаваў звонку i знутры — дый то яшчэ ў шасцiгадовым узросце!

അങ്ങെനെയാരുേദ്ദശ്യം മനസ്സിൽ വച്ചുെകാണ്ടാണു് ഞാൻ േപായി ഒരു െപട്ടി ചായവും കുേറ െപൻസിലും വാങ്ങിയതു്. എെന്റ പ്രായത്തിൽ വരയ്ക്കാൻ തുടങ്ങുക എന്നതു് വളെര ദുഷ്കരമായ കാര്യമാണു്; ആറു വയസ്സുള്ള േപ്പാൾ െപരുമ്പാമ്പിെന്റ അകവും പുറവും വരച്ചതല്ലാെത മുൻപരിചയവും എനിക്കില്ലേല്ലാ.

Канечне, я паспрабую як мага лепш перадаць падабенства. Але я зусiм не ўпэўнены, што змагу зрабiць гэта. Бо вось зраблю адзiн малюнак — ну, здаецца, добра; зраблю другi — i нi кропелькi непадобны.

എന്നാല്ക്കൂടി കഴിയുന്ന ത്ര വിശ്വസ്തമായി എെന്റ ദൗത്യം നിർവഹിക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമിക്കാം. അതിൽ വിജയം കാണുെമന്നു് എനിക്കത്ര വലിയ ഉറപ്പുമില്ല. ഒരു ചിത്രം കുേറെയാെക്ക േഭദമായി രുന്നു; രണ്ടാമെതാന്നു വരച്ചതാകെട്ട, വിഷയവുമായി ഒരു സാദൃശ്യവുമില്ലാെതേപായി.

Дый рост трошкi бянтэжыць. Тут Маленькi прынц надта высокi. Тут ён надта маленькi. А да таго ж яшчэ няўпэўненасць у колерах яго свiткi. Вось i спрабуеш маляваць i так i гэтак.

ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിെന്റ ഉയരത്തിെന്റ കാര്യത്തിലും എനിക്കു പിശകു പറ്റുന്നു: ഒന്നിൽ െപാക്കം കൂടുതലാെണങ്കിൽ മെറ്റാന്നിൽ അവ നു െപാക്കം തീെര കുറഞ്ഞുേപാകുന്നു. അവെന്റ േവഷ ത്തിെന്റ നിറത്തിലും എനിക്കു ചില സംശയങ്ങളുണ്ടു്. അതിനാൽ എെന്നെക്കാണ്ടാവുന്നത്ര ഭംഗിയായി, ചില േപ്പാൾ നന്നായും ചിലേപ്പാൾ േമാശമായും, തപ്പിത്തട ഞ്ഞു ഞാൻ മുേന്നാട്ടു േപാകുന്നു…

Але няхай ужо за гэта прабачаць мяне. Мой сябар нiколi не даваў мне тлумачэнняў. Ён, мусiў, думаў, што я падобны на яго. Але, на няшчасце, я не ўмею бачыць баранчыка ў зачыненай скрынцы. Я, мусiць, трошкi падобны на дарослых. Пэўна, я старэю.

സുപ്രധാനമായ മറ്റു ചില വിശദാംശങ്ങളിലും ഞാൻ പി ശകുകൾ വരുത്തുന്നുണ്ടു്. അതു പേക്ഷ, എെന്റ പിഴ െകാ ണ്ടല്ല. എെന്റ േസ്നഹിതൻ യാെതാന്നും എനിക്കു വിശ ദീകരിച്ചു തന്നിരുന്നില്ല. ഞാൻ അവെനേപ്പാെല തെന്ന യാെണന്നു് അവൻ വിചാരിച്ചിരുന്നിരിക്കണം. എനിക്കു േണ്ടാ െപട്ടികളുെട തുളകളിലൂെട േനാക്കി ഉള്ളിലുള്ള െചമ്മരിയാടിെന കാണാനറിയുന്നു! ഞാനും കുേറേശ്ശ മു തിർന്നവെരേപ്പാെലയായിട്ടുണ്ടാവും. എനിക്കും പ്രായം കൂടിവരികയേല്ല.

РАЗДЗЕЛ V

അഞ്ചു്

Дзень пры днi я ўсё болей даведваўся пра планету Маленькага прынца, пра тое, як ён пакiнуў яе, як вандраваў. Ён расказваў пра гэта патрошку, калi прыходзiла да слова. Так, на трэцi дзень я даведаўся пра трагедыю з баабабамi.

ഓേരാ ദിവസവും ഞങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള സംഭാഷണങ്ങ ളിൽ നിന്നു് ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിെനക്കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങൾ എനിക്കു കിട്ടിത്തുടങ്ങി: അവെന്റ സ്വേദശമായ ഗ്രഹ െത്തക്കുറിച്ചു്, അവിെട നിന്നും അവൻ വിട്ടുേപാന്നതി െനക്കുറിച്ചു്, അവെന്റ യാത്രെയക്കുറിച്ചു്. അതു േപാലും പേക്ഷ, വളെര സാവധാനമാണു കിട്ടിയിരുന്നതു്. അങ്ങ െനയാണു് ബേയാബാബുകൾ വരുത്തിയ വിപത്തിെന ക്കുറിച്ചു് മൂന്നാം ദിവസം ഞാൻ അറിയുന്നതു്.

I на гэты раз дапамог баранчык. Маленькi прынц разглядваў малюнак i раптам, нiбы яго апанавала цяжкае сумненне, спытаў:

ഇത്തവണയും ഞാൻ നന്ദി പറേയണ്ടതു് െചമ്മരിയാടി േനാടു തെന്നയാണു്. അന്നു െപെട്ടന്നാണു് ലിറ്റിൽ പ്രിൻ സ് എേന്നാടു േചാദിക്കുന്നത്—എേന്താ ഗൗരവേമറിയ സംശയം തെന്ന പിടിച്ചുലച്ച േപാെല:

— А праўда, што баранчыкi ядуць кустоўе?

“െചമ്മരിയാടു കൾ കുറ്റിെച്ചടികൾ തിന്നുെമന്നുള്ളതു ശരിയേല്ല?”

— Так, праўда.

“അെത, അതു ശരിയാണു്.”

— Цудоўна!

“ഹാവൂ! എനിക്കു സേന്താഷമായി!”

Я не зразумеў, чаму так важна, што баранчыкi ядуць кустоўе. Але маленькi прынц дадаў:

െചമ്മരിയാടുകൾ കുറ്റിെച്ചടികൾ തിന്നുന്നതിൽ എന്താ ണിത്ര പ്രാധാന്യെമന്നു് എനിക്കു പിടി കിട്ടിയില്ല. അേപ്പാ ഴാണു് ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് േചാദിക്കുന്നതു്:

— Выходзiць, яны i баабабы таксама ядуць?

“എന്നു പറഞ്ഞാൽ അവ ബേയാബാബുകളും തിന്നിേല്ല?”

Я заўважыў Маленькаму прынцу, што баабабы не кустоўе, а вялiзныя, як званiцы, дрэвы, i што нават калi б ён узяў з сабою цэлы статак сланоў, гэты статак не адолеў бы i аднаго-адзiнага баабаба.

ബേയാബാബുകൾ കുറ്റിെച്ചടികളല്ല, േകാട്ടകൾ േപാ ലെത്ത കൂറ്റൻ മരങ്ങളാെണന്നു് ഞാൻ അവനു പറ ഞ്ഞുെകാടുത്തു; ഇനി ഒരാനപ്പറ്റെത്തത്തെന്ന അവൻ കൂട്ടിെക്കാണ്ടു േപായാലും ഒെരാറ്റ ബേയാബാബു തി ന്നുതീർക്കാൻ അവയ്ക്കു കഴിയിെല്ലന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി.

Думка пра статак сланоў насмяшыла Маленькага прынца.

ആനപ്പറ്റെത്തപ്പറ്റി പറഞ്ഞേപ്പാൾ ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിനു ചിരി െപാട്ടി.

— Iх давялося б паставiць адзiн на аднаго…

“അവെയ ഒന്നിനു മുകളിെലാന്നായി അടുക്കിവേയ്ക്കണ്ടി വരും,” അവൻ പറഞ്ഞു.

Але тут жа ён мудра заўважыў:

അേപ്പാഴാണു് അവെന്റ ബുദ്ധി പുറത്തു വരുന്നതു്:

— I баабабы, перш чым вырастуць, бываюць маленькiя.

“അത്ര വലുതായി വളരുന്നതിനു മുമ്പു് ബേയാബാബുകൾ കുഞ്ഞുൈതകളായിരിക്കുമേല്ലാ?”

— Сапраўды! Але навошта баранчыку есцi маленькiя баабабы?

“തികച്ചും ശരിയാണതു്,” ഞാൻ പറഞ്ഞു. “അല്ല, ആടു് നിെന്റ ബേയാബാബു ൈതകൾ തിന്നണെമന്നു നിനക്കു േതാന്നാെനന്താ കാരണം?”

— А то як жа! — усклiкнуў ён, нiбыта гаворка iшла пра нешта выключна вiдочнае.

അവെന്റ മറുപടി െപെട്ടന്നായിരുന്നു. “ഓ, അതു വിെട േന്ന!” അതിൽ കൂടുതൽ എന്തു വ്യക്തമാക്കാെനന്ന മട്ടിൽ അവൻ പറഞ്ഞു.

I мне прыйшлйся напружыць свой розум, каб самастойна зразумець, што тут да чаго.

അവനിൽ നിെന്നാരു സഹായം കിട്ടിെല്ലന്നു വന്നേതാെട ആ പ്രശ്നത്തിനു തൃപ്തികരമായ ഒരുത്തരം കെണ്ടത്താൻ എനിക്കു മനസ്സു നല്ലവണ്ണം പ്ര വർത്തിപ്പിേക്കണ്ടി വന്നു.

На планеце Маленькага прынца, як i на ўсiх iншых планетах, растуць, вядома, i добрыя, i кепскiя раслiны. А значыць, ёсць там добрае насенне добрых раслiн i кепскае насенне кепскiх раслiн.

മേറ്റതു ഗ്രഹത്തിലുെമന്ന േപാെല ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിെന്റ ഗ്രഹത്തിലും നല്ല െചടികളും ചീത്തെച്ചടികളുമുെണ്ടന്നു് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി. നല്ല െചടികളിൽ നിന്നു് നല്ല വി ത്തുകളും ചീത്തെച്ചടികളിൽ നിന്നു് ചീത്ത വിത്തുകളും ഉണ്ടാകണമേല്ലാ.

Але насенне нябачнае. Яно дрэмле сабе ў глебе, пакуль якая-небудзь насеннiнка раптам не прачнецца. Яна пачне пацягвацца i спачатку нясмела вытыркне да сонца кволенькi безабаронны парастак.

വിത്തുകൾ പേക്ഷ, അദൃശ്യമായിരി ക്കും. ഭൂഗർഭത്തിൽ അവ ഗാഢനിദ്രയിലായിരിക്കും; അേപ്പാഴാണു് അതിെലാന്നു് ഇനിയുണരാെമന്നു് െപ െട്ടന്നങ്ങു തീരുമാനിക്കുക. ആ കുഞ്ഞുവിത്തു് മൂരി നിവ രുന്നു, സൂര്യനു േനർക്കു പതുെക്ക ഒരു തളിരില നീട്ടുന്നു.

Калi гэта парастак радысу цi ружы, можна дазволiць яму расцi колькi зможа. Але калi прарастае кепская раслiна, яе трэба адразу ж вырваць, як толькi распазнаеш.

അെതാരു മുള്ളങ്കിയുെട മുളേയാ േറാസാെച്ചടിയുെട ൈതേയാ ആെണങ്കിൽ അതവിെട നിന്നു വളരേട്ടെയ േന്ന ആരും പറയൂ. മറിച്ചു് അെതാരു കളയാെണങ്കിൽ കഴിയുന്നത്ര േവഗം, കണ്ട നിമിഷം തെന്ന, അതിെന പറിെച്ചടുത്തു നശിപ്പിേക്കണ്ടതുമാകുന്നു.

Дык вось, на цланеце Маленькага прынца ёсць страшнае насенне… насенне баабабаў. Глеба планеты проста перапоўнена iм.

ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിെന്റ ഗ്രഹത്തിലും അമ്മാതിരി ചില അന്തകവിത്തുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു; ബേയാബാബു മരങ്ങ ളുെട വിത്തുകളാണവ. ആ ഗ്രഹത്തിെല മണ്ണു നിറെയ അതായിരുന്നു.

Ад баабаба ж, калi спахапiцца надта позна, ужо нiколi не збавiшся. Ён запалонiць усю планету. Навылёт прасвiдруе яе сваiм карэннем. I калi планета зусiм невялiчкая, а баабабаў надта многа, то яны проста разарвуць яе на кавалачкi.

ഇടെപടാൻ ൈവകിേപ്പായാൽ പിെന്ന കാര്യങ്ങൾ ൈക വിട്ടുേപാകുന്ന തരമാണു് ഈ ബേയാ ബാബ് മരം. ഗ്രഹം െമാത്തം അവ വളർന്നുപടരും. േവ രുകൾ െകാണ്ടതു തുളച്ചിറങ്ങും. ഗ്രഹം തീെരെച്ചറുതും ബേയാബാബുകൾ വളെരയധികവുമാെണങ്കിൽ അതു െപാട്ടിെത്തറിക്കുകയും െചയ്യും.

— Ёсць такое правiла, — сказаў мне пазней Маленькi прынц. — Устаў наранку, умыўся, прывёў сябе ў парадак — зараз жа прывядзi ў парадак i сваю планету. Трэба штодня выполваць баабабы, як толькi можна адрознiць iх ад ружавых кустоў, якiя яны вельмi нагадваюць напачатку. Гэта даволi надакучлiвая, але няцяжкая работа.

“അെതാരു നിഷ്ഠയുെട കാര്യമാണു്,” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പിന്നീെടേന്നാടു പറഞ്ഞു. “പ്രഭാതത്തിൽ സ്വന്തം േദ ഹം വൃത്തിയാക്കിക്കഴിഞ്ഞാൽ പിെന്ന എെന്റ ഗ്രഹം വൃത്തിയാേക്കണ്ട േനരമാകുന്നു. കണ്ടാൽ േറാസാെച്ച ടിയുെട ൈത േപാലിരിക്കുന്ന ബേയാബാബുകൾ തല െപാക്കുന്ന നിമിഷം തെന്ന അവ പിഴുെതടുത്തു കള യണം. ക്ഷീണിപ്പിക്കുെമങ്കിലും എളുപ്പം െചയ്യാവുന്ന പണിയുമാണതു്.”

I аднойчы ён параiў мне пастарацца зрабiць прыгожы малюнак, каб i нашы дзецi гэта добра зразумелi.

പിെന്നാരിക്കൽ അവൻ എേന്നാടു പറയുകയാണു്: “നി ങ്ങൾ നെല്ലാരു ചിത്രം വരയ്ക്കണം; നിങ്ങൾ താമസിക്കു ന്നിടെത്ത കുട്ടികളും കാര്യം മനസ്സിലാക്കെട്ട.

— Можа, iм надарыцца калi-небудзь падарожнiчаць, — растлумачыў ён, — дык гэта спатрэбiцца. Часам работу можна адкласцi i на потым, бяды вялiкай не будзе. Але калi дасi волю баабабам, то ўжо нiдзе ратунку не знойдзеш. Я ведаў адну планету, на ёй жыў гультай. Ён не выпалаў тры кусцiкi i…

എെന്നങ്കി ലും യാത്ര െചേയ്യണ്ടി വരികയാെണങ്കിൽ അവർക്കതു പേയാഗെപ്പടും. ഇന്നെത്ത േജാലി മെറ്റാരു ദിവസേത്ത ക്കു മാറ്റിവയ്ക്കുന്നതു് ചിലേപ്പാെഴാെക്ക സൗകര്യപ്രദമാ െണന്നു വരാം. ബേയാബാബുകളുെട കാര്യത്തിൽ അങ്ങ െന െചയ്യുന്നതു് ആപത്തു ക്ഷണിച്ചുവരുത്തുകയാണു്. ഒരു കുഴിമടിയൻ താമസിച്ചിരുന്ന ഒരു ഗ്രഹം എനിക്ക റിയാം. മൂന്നു കുറ്റിെച്ചടികൾ വളർന്നുവരുന്നതു് അയാൾ അത്ര കാര്യമാക്കിയില്ല…”

I па словах Маленькага прынца я намаляваў тую планету. Я страшэнна не люблю павучаць людзей. Але небяспека ад баабабаў так мала спазнана, а рызыка таго, хто трапiў бы на астэроiд, такая сур’ёзная, што сёння я адкiдаю сваю стрыманасць i папярэджваю:

ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിെന്റ വിവരണം അനുസരിച്ചു് ഞാൻ ആ ഗ്രഹത്തിെന്റ ഒരു ചിത്രം വരച്ചുണ്ടാക്കി. ഒരുപേദ ശിയുെട സ്വരത്തിൽ സംസാരിക്കാൻ എനിെക്കാട്ടും താല്പര്യമില്ല; എന്നാലും ഞാൻ പറയെട്ട, ബേയാബാബു കൾ ഉണ്ടാക്കുന്ന വിപത്തിെനക്കുറിച്ചു് ആരും ഇതു വെര േബാധവാന്മാരായിട്ടില്ല.

— Дзецi! Сцеражыцеся баабабаў!
Толькi каб папярэдзiць сваiх сяброў пра небяспеку, якая даўно падпiльноўвае iх, а яны i не здагадваюцца пра яе, як не здагадваўся раней i я, так шчыраваў я над малюнкам. I не шкадую аб гэтым.

അതിനാൽ കുട്ടികേള, ബേയാ ബാബുകെള കരുതിയിരിക്കുക. എെന്റ േസ്നഹിതന്മാരും എെന്നേപ്പാെല തെന്ന കുേറ ക്കാലം ഈ അപകടം കണ്ടിെല്ലന്നു നടിച്ചു നടന്നു. അതി നാൽ അവർക്കു േവണ്ടിയാണു് ഈ ചിത്രം ഇത്ര േക്ലശി ച്ചു ഞാൻ വരച്ചതു്. ഇതു വഴി ഞാൻ പകർന്നു നല്കാൻ ഉേദ്ദശിക്കുന്ന സേന്ദശം എെന്റ ബുദ്ധിമുട്ടിനു മതിയായ പ്രതിഫലമാെണന്നു ഞാൻ കരുതുന്നു.

Магчыма, вы запытаецеся:
— А чаму ў кнiзе больш няма такiх сур’ёзных малюнкаў, як гэты, з баабабамi? Адказ зусiм просты: я спрабаваў, але не здолеў. Калi я маляваў баабабы, мяне натхняла думка, што гэта вельмi важна i надзённа.

നിങ്ങൾ േചാദിേച്ചക്കും, “ബേയാബാബുകളുെട ചിത്രം േപാെല അത്ര ഗംഭീരവും മനസ്സിൽ തറയ്ക്കുന്നതുമായ േവ േറ ചിത്രങ്ങൾ പുസ്തകത്തിൽ കാണാത്തെതന്തുെകാ ണ്ടാണു്?” അതിനുള്ള മറുപടി ലളിതമാണു്. ഞാൻ ശ്രമിച്ചിരുന്നു. പേക്ഷ, മറ്റുള്ളവയുെട കാര്യത്തിൽ ഞാൻ അത്ര വിജയി ച്ചില്ല. എെന്റ കഴിവിനുമപ്പുറം ശ്രമിക്കാൻ എെന്ന േപ്രരി പ്പിച്ചതു് ഒരാവശ്യകതയുെട അടിയന്തിരപ്രാധാന്യമായി രുന്നു.

РАЗДЗЕЛ VI

ആറു്

Мой Маленькi прынц! З цягам часу я зразумеў, якiм аднастайным i самотным было тваё жыццё. Доўга ў цябе была адна толькi забава: ты любаваўся захадамi сонца. Гэтая новая дэталь дайшла да мяне наранку чацвёртага дня, калi ты сказаў:

ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ്! നിെന്റ ദാരുണമായ കുഞ്ഞുജീവിതത്തി െന്റ വിശദാംശങ്ങൾ ക്രേമണ ഞാൻ അറിഞ്ഞതു് ഈ വിധമായിരുന്നു. കുേറക്കാലേത്തക്കു് നിെന്റ ആെകയുള്ള വിേനാദം സൂര്യാസ്തമയം േനാക്കിയിരിക്കൽ മാത്രമായി രുന്നു. ഈ പുതിയ കാര്യം ഞാൻ അറിയുന്നതു് നാലാം ദിവസം കാലത്താണു്. അന്നു നീ പറഞ്ഞു:

— Я так люблю адвячоркi. Хадзем паглядзiм, як заходзiць сонца…

“അസ്തമയങ്ങൾ എനിക്കു വളെര ഇഷ്ടമാണു്. വരൂ, നമു െക്കാരസ്തമയം കാണാൻ േപാകാം.”

— Дык трэба ж пачакаць…

“പേക്ഷ, അതിനു സമയമാേവേണ്ട?” ഞാൻ േചാദിച്ചു.

— Чаго пачакаць?

“ഏതിനു്?”

— Каб сонца пачало заходзiць.

“സൂര്യൻ അസ്തമിക്കാൻ.”

Ты спачатку вельмi здзiвiўся, а потым пасмяяўся з самога сябе.

ആദ്യം നീ വല്ലാെത അമ്പരന്നതായി എനിക്കു േതാന്നി; പിെന്ന നീ െപാട്ടിച്ചിരിച്ചു. നീ പറഞ്ഞു:

— Мне ўсё здаецца, што я дома! — прызнаўся ты.

“ഞാൻ ഇേപ്പാഴും നാട്ടിലാെണന്നു വിചാരിച്ചുേപായി!”

I сапраўды. Калi ў Злучаных Штатах Амерыкi поўдзень, то ў Францыi — хто гэтага не ведае? — сонца заходзiць. Дастаткова было б за адну хвiлiну перанесцiся з Амерыкi ў Францыю, каб пераканацца ў гэтым.

അതിൽ െതറ്റില്ല. അേമരിക്കയിൽ നട്ടുച്ചയായിരിക്കു േമ്പാൾ ഫ്രാൻസിൽ അസ്തമയമായിരിക്കുെമന്നു് ആർ ക്കുമറിയാം. ഒറ്റ മിനുട്ടു െകാണ്ടു് ഫ്രാൻസിേലക്കു പറക്കാൻ പറ്റി യാൽ നട്ടുച്ചയിൽ നിന്നു നിങ്ങെളത്തുന്നതു് അസ്തമയ ത്തിേലക്കായിരിക്കും.

Але на тваёй планеце табе даволi было пераставiць на некалькi крокаў уперад сваё крэслiца, i ты мог любавацца адвячоркам столькi, колькi табе хацелася…

കഷ്ടകാലത്തിനു പേക്ഷ, ഫ്രാൻ സ് വളെര ദൂരത്തായിേപ്പായി. എന്നാൽ നിെന്റ ഗ്രഹ ത്തിൽ, ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ്, നിനക്കു കേസര രണ്ടുമൂന്നടി പിന്നിേലക്കു മാറ്റിയിട്ടാൽ മതി. ഇഷ്ടമുള്ളേപ്പാെഴാെക്ക പകലസ്തമിക്കുന്നതും കണ്ടു നിനക്കിരിക്കാം…

— Аднойчы я назiраў, як сонца заходзiла сорак тры разы запар!

“അെന്നാരു ദിവസം ഞാൻ നാല്പത്തിനാലു് അസ്തമയ ങ്ങൾ കണ്ടു!”

Ты трошкi памаўчаў i дадаў:

അല്പേനരം കഴിഞ്ഞു നീ പറഞ്ഞു:

— Ведаеш… калi вельмi сумна на душы, так хораша глядзець, як заходзiць сонца…

“മനസ്സു സങ്കടെപ്പടുേമ്പാഴാണു് അസ്തമയം മേനാഹരമാ വുക…”

— Значыць, у той дзень, калi ты бачыў сорак тры захады сонца, табе было сумна?

“നാല്പത്തിനാലു് അസ്തമയങ്ങൾ കണ്ട ദിവസം,” ഞാൻ േചാദിച്ചു, “നിെന്റ മനസ്സിൽ അത്ര സങ്കടമുണ്ടായിരുേന്നാ?”

Але Маленькi прынц не адказаў.

പേക്ഷ, ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് അതിനു മറുപടി പറഞ്ഞില്ല.

РАЗДЗЕЛ VII

ഏഴു്

На пяты дзень, i зноў-такi дзякуючы баранчыку, я даведаўся пра сакрэт Маленькага прынца. Неяк раптоўна, без усялякай сувязi, бы ў вынiку доўгага маўклiвага абдумвання нейкай праблемы, ён спытаў:

അഞ്ചാമെത്ത ദിവസം—ആ െചമ്മരിയാടാണു് ഇവിെട യും എെന്ന സഹായിച്ചതു്—ലിറ്റിൽ പ്രിൻസിെന്റ ജീവി തത്തിെല മെറ്റാരു രഹസ്യം എനിക്കു െവളിെപ്പട്ടുകിട്ടി. െപെട്ടന്നു്, ഒരു മുഖവുരയുമില്ലാെത, ഏെറക്കാലെത്ത മൗ നധ്യാനത്തിനു വിേധയമാെയാരു പ്രശ്നത്തിൽ നിന്നുയർ ന്നു വന്നതാണെതന്ന േപാെല, അവൻ േചാദിച്ചു:

— А калi баранчык есць кустоўе, дык ён i кветкi есць?

“െചമ്മരിയാടിനു് കുറ്റിെച്ചടികൾ തിന്നാെമങ്കിൽ അതിനു പൂക്കളും തിന്നുകൂേട?”

— Баранчык есць усё, што трапiцца.

“ആടുകൾ ൈകയിൽ കിട്ടുന്നെതന്തും കഴിക്കും,” ഞാൻ പറഞ്ഞു.

— Нават тыя кветкi, што з калючкамi?

“മുള്ളുള്ള പൂക്കളും?”

— Ага, нават тыя, што з калючкамi.

“അെത. മുള്ളുള്ള പൂക്കളും.”

— Тады навошта iм калючкi?

“അേപ്പാൾ പിെന്ന മുള്ളുകൾ െകാെണ്ടന്താ ഗുണം?”

Гэтага я не ведаў. I акурат у мой момант намагаўся адкруцiць у маторы адзiн непадатлiвы вiнт. Я быў моцна заклапочаны, бо пашкоджанне пачало здавацца мне сур’ёзным, а вада канчалася, i гэта вымушала мяне думаць пра найгоршае.

അെതനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു. ആ സമയത്തു് ഞാൻ എഞ്ചിനിൽ നിന്നു് ഒരു േബാൾട്ട് ഊരിെയടുക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിലായിരുന്നു. എെന്റ േവവലാതി കൂടിവരികയാ യിരുന്നു; കാരണം, എെന്റ വിമാനത്തിെന്റ തകരാറു് അത്രെയളുപ്പം പരിഹരിക്കാവുന്നതെല്ലന്നു് െതളിഞ്ഞു വരികയായിരുന്നു; ദാഹിച്ചു മരിേക്കണ്ടി വരുെമന്നുള്ള ഘട്ടത്തിേലക്കു ൈകയിലുള്ള െവള്ളം കുറയുകയും.

— Дык навошта ж тады iм калючкi?

“മുള്ളുകൾ െകാെണ്ടന്താ ഗുണം?”

Маленькi прынц нiколi не супакойваўся, пакуль не атрымлiваў адказу на сваё пытанне. Мяне злаваў пракляты вiнт, i я ляпнуў, абы адмахнуцца:

ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് ഒരു േചാദ്യം േചാദിച്ചാൽ അതിെനാ രുത്തരം കിട്ടാെത അവൻ വിടില്ല. ഞാനാെണങ്കിൽ ആ േബാൾട്ടിെന്റ കാര്യത്തിൽ െവറി പിടിച്ചു നില്ക്കുകയാ യിരുന്നു. അധികം ആേലാചിക്കാൻ നില്ക്കാെത ഞാൻ പറഞ്ഞു:

— А нiнавошта! Кветкi проста ад злосцi выпускаюць iх!

“മുള്ളുകൾ െകാണ്ടു് ഒരുപേയാഗവുമില്ല. പൂക്കൾക്കു വി േദ്വഷം കാണിക്കാനുള്ള വഴിയാണതു്!”

— Вось як!

“അേയ്യാ!”

Ён памаўчаў, потым абурана сказаў:

ഒരു നിമിഷം അവൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല; എന്നി ട്ടവൻ ഒരുതരം അമർഷേത്താെട എെന്റ േനർക്കു് ആഞ്ഞ ടിച്ചു:

— Не веру я табе! Кветкi кволыя. I наiўныя. Яны падбадзёрваюць сябе, як могуць. Яны думаюць, што калi выпусцяць калючкi, то iх усе пачнуць баяцца…

“നിങ്ങൾ പറഞ്ഞതു ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല! പൂക്കൾ തീെര ദുർബലരാണു്. അവർ ശുദ്ധരുമാണു്. ആത്മവി ശ്വാസം കിട്ടാൻ േവണ്ടി അവർ ഓേരാ വഴി േനാക്കുന്നു െവേന്നയുള്ളു. തങ്ങളുെട മുള്ളുകൾ കണ്ടാൽ ആരും േപ ടിച്ചുേപാകുെമന്നാണു് അവർ കരുതുന്നതു്…”

Я нiчога не адказаў. Якраз у тую хвiлiну я думаў: «Калi гэты чортаў вiнт i зараз не адкруцiцца, то я так лясну па iм малатком, што ён на друзачкi разляцiцца». Маленькi прынц зноў перабiў мае думкi:

ഞാൻ മറുപടിെയാന്നും പറഞ്ഞില്ല. ആ സമയം ഞാൻ മനസ്സിൽ പറയുകയായിരുന്നു: “ഇേപ്പാൾ ഈ േബാൾ ട്ട് ഊരിേപ്പാന്നിെല്ലങ്കിൽ ഞാനതു് ചുറ്റിക വച്ചു് അടിച്ചി ളക്കാൻ േപാവുകയാണു്.” ലിറ്റിൽ പ്രിൻസ് പിെന്നയും എെന്റ ചിന്തയ്ക്കു തടയിട്ടു:

— А ты думаеш, што кветкi…

“നിങ്ങൾ ശരിക്കും വിശ്വസിക്കുന്നുേണ്ടാ, പൂക്കൾ…”

— Ды не, не! Нiчога я не думаю! Я сказаў, абы сказаць. Ты ж бачыш, я заняты сур’ёзнай справай!

“അേയ്യാ, ഇല്ല!” ഞാൻ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു. “ഇല്ല, ഇല്ല, ഇല്ല! ഞാൻ ഒന്നിലും വിശ്വസിക്കുന്നില്ല. മനസ്സിൽ അേപ്പാൾ വന്നതു ഞാൻ വിളിച്ചുപറഞ്ഞുെവേന്നയുള്ളു. ഞാൻ ഗൗരവമുള്ള ഒരു കാര്യം െചയ്യുകയാെണന്നു നിന ക്കു കണ്ടൂേട!”

Ён недаўменна паглядзеў на мяне.

അവൻ അമ്പരേപ്പാെട എെന്ന മിഴിച്ചുേനാക്കി.

— Сур’ёзнай справай?!.

“ഗൗരവമുള്ള കാര്യം!”

Ён глядзеў на мяне, згорбленага над нейкiм прадметам, якi здаваўся яму вельмi няўклюдным, на малаток у руцэ, на чорныя ад мазуту пальцы.

ൈകയിൽ ഒരു ചുറ്റികയും ഗ്രീസു പുരണ്ട വിരലുകളുമായി, കാണാൻ ഭംഗിയില്ലാത്തെതന്നു് അവനു േതാന്നിയ ഒരു വസ്തുവിെന കുനിഞ്ഞു േനാക്കിെക്കാണ്ടു നില്ക്കുകയാണു ഞാൻ.

— Ты разважаеш, як дарослыя! — сказаў ён.

“മുതിർന്നവെരേപ്പാെലയാണു് നിങ്ങൾ സംസാരിക്കുന്നതു്!”

Мне стала трошкi сорамна. А ён бязлiтасна дадаў:

അതു േകട്ടേപ്പാൾ ഞാെനാന്നു ചൂളി. പേക്ഷ, അവൻ വി ടുന്നില്ല:

— I ўсё ты блытаеш!.. I нiчога ты не разумееш!

“നിങ്ങൾ സകലതും കൂട്ടിക്കുഴയ്ക്കുകയാണു്… നിങ്ങൾക്കു് യാെതാന്നിെന്റയും വാലും തുമ്പും പിടി കിട്ടുന്നില്ല…”

Так, ён раззлаваўся не на жарт. Ён страсянуў галавой, i вецер раскудлачыў яго залатыя валасы.

അവനു ശരിക്കും േകാപം വന്നിരിക്കയാണു്. അവെന്റ സ്വർണ്ണമുടി ഇളംകാറ്റിലിളകി.

— Я ведаю адну планету, там жыве такi Пан з пунсовым тварам. Ён нiколi не нюхаў кветкi. Нi разочку не глянуў на зорку. Ён нiколi нiкога не любiў. I нiколi нiчога не рабiў. Ён заняты толькi адным: лiчэннем. Цэлымi днямi напралёт ён, як ты, паўтарае адно i тое ж: «Я чалавек сур’ёзны! Я чалавек сур’ёзны!» I проста ледзь не лопаецца ад гордасцi. Але гэта не чалавек, гэта грыб!

“മുഖം ചുവന്നുതുടുത്ത ഒരാൾ താമസിക്കുന്ന ഒരു ഗ്രഹം എനിക്കറിയാം. അയാൾ ഇേന്ന വെര ഒരു പൂവു മണ ത്തിട്ടില്ല, ഒരു നക്ഷത്രെത്ത കെണ്ണടുത്തു േനാക്കിയിട്ടി ല്ല, ഒരാെളയും േസ്നഹിച്ചിട്ടില്ല. കണക്കു കൂട്ടുകയല്ലാെത ജീവിതത്തിൽ ഒരു വസ്തു അയാൾ െചയ്തിട്ടില്ല. ദിവസം മുഴുവൻ അയാൾ പറഞ്ഞുെകാണ്ടിരിക്കുന്നതാകെട്ട, നി ങ്ങൾ ഇേപ്പാൾ പറഞ്ഞതു തെന്ന: ‘ഞാൻ ഗൗരവമുള്ള ഒരു കാര്യം െചയ്യുകയാണു്!’ എന്നിട്ടു് അഭിമാനം െകാ ണ്ടു് അയാൾ സ്വയം ഊതിവീർപ്പിക്കും. പേക്ഷ, ഞാൻ ഇപ്പറഞ്ഞയാൾ മനുഷ്യെനാന്നുമല്ല—ഒരു കൂൺ!”

— Хто, хто?

“ഒരു എന്താെണന്നാ പറഞ്ഞതു്?”

— Грыб!

“ഒരു കൂൺ!”