Nananata ako sa ngalan ni Apolo na Manggagamot at ni Asklepios at ni Ihia at ni Panaseya at ng lahat ng diyos at diyosa, sila bilang aking mga saksi, na tutuparin ko ayon sa aking kakayahan at kapasyahan ang panatang ito at ang pangakong ito.

Mionnaím ar Apalló an Lia, ar Aescaláipias, ar Hygieia, ar Panacea agus ar na déithe agus bandéithe ar fad, agus iad mar fhinnéithe dom, go gcuirfidh mé an mionn seo agus an dintiúr seo i gcrích de réir mo chumais agus mo bhreithiúnais:

Igagalang ko ang aking guro sa sining na ito kapantay ng aking mga magulang; gagawin ko siyang kasosyo sa aking hanapbuhay; kapag kailangan niya ng pera ibabahagi ang akin sa kanya; ituturing ang kanyang pamilya bilang mga sarili kong kapatid, at tuturuan sila sa sining na ito, kung gusto nila ng matuto, nang walang bayad o pag-uupa; magpapabatid ng tuntunin, bibigang instruksyon, at lahat ng iba pang instruksiyon sa aking anak, ang mga anak ng aking guro, at sa mga nakakontratang estudyante na nanata na ng panunumpa ng manggagamot, ngunit walang iba.

Beidh an t-ardmheas céanna agam ar an té a mhúin an cheird seo dom, mar atá agam ar mo shinsir; beidh sé ina pháirtí agam san ealaín bheatha seo; roinnfidh mé mo chuid airgid leis in am an éigin; mar bhráithre a fheicfidh mé a mhuintir, agus múinfidh mé an cheird seo dóibh más áil leo; roinnfidh mé eolas, béaloideachas agus teagasc eile le mo chlann, le clann mo mhúinteora, agus le daltaí dintiúir atá tar éis mionn an lia a thabhairt, ach ní roinnfidh mé iad le haon duine eile.

Gagamitin ko ang paggamot upang tulungan ang maysakit ayon sa aking abilidad at pasya, ngunit hindi kailanman na may pananaw sa pinsala at kasamaan.

Cuirfidh mé cóir leighis ar na heasláin de réir mo chumais agus mo bhreithiúnais, ach ní chuirfidh mé riamh é chun gortú nó olc a bhaint amach.

Hindi rin ako magpapalason sa kahit sino kapag pinapagawa ito sa akin ni magmumungkahi ng ganoong paraan. Katulad nito hindi ako magbibigay ng supositoryo sa babae para magpalaglag. Ngunit ipapanatili kong malinis at banal ang aking buhay at aking sining.

Ní thabharfaidh mé nimh do dhuine nuair a iarrfar orm é sin a dhéanamh ná ní mholfaidh mé a leithéid de chúrsa. Ní thabharfaidh mé, mar an gcéanna, peasaire do bhean chun a gin a mhilleadh. Ach coimeádfaidh mé idir mo shaol agus mo cheird go geanasach agus go naofa.

Hindi ko gagamitin ang kutsilyo, kahit na, sigurado, sa mga nahihirapan sa bato, ngunit magbibigay-daan ako sa gayong mga bihasang manggagawa roon.

Ní húsáidfidh mé an scian, fiú amháin go deimhin féin ar daoine a bhfuil púróga ag cur orthu, ach géillfidh mé do mháistrí na ceirde sin.

Sa saanmang papasukan kong bahay, papasok ako upang tulungan ang maysakit, at iiwasan ko ang lahat ng sadyang kasamaan at hamak, lalo na mula sa pag-aabuso ng katawan ng lalaki o babae, tali o malaya.

Cibé teach a rachfaidh mé isteach, rachfaidh mé chun cúnamh a thabhairt do na heasláin, agus fanfaidh mé glan ar gach olc agus gach dochar atá beartaithe, go háirithe ar drochbhail a chur ar colainneacha, idir fir agus mhná, idir daoine faoi bhanna agus shaoirsigh.

At sinuman ang makikita o maririnig ko sa landas ng aking katungkulan, pati na rin sa labas ng aking katungkulan sa aking pakikipag-ugnayan sa mga tao, kung ito ay hindi dapat ianunsyo sa ibang lugar, hindi ko kailanman ipapahayag, paghawak sa mga ganito bilang banal na lihim.

Agus cibé rud a feicfidh mé nó a éistfidh mé i mbun mo ghairme, mar aon le taobh amuigh de mo ghairm fhéin i gcaidreamh le daoine eile, más rud é nach bhfuil sé ceart a spreagadh i bhfad is i gcéin, ní sceithfidh mé riamh é, agus ní nochtfaidh mé an rún beannaithe sin.

Kung isasakatuparan ko itong panunumpa ngayon, at hindi sisirain, matamuhin ko sana magpakailanman ang reputasyon sa lahat ng tao para sa aking buhay at para sa aking sining; ngunit kung sirain ko ito at talikuran ang aking sarili, mangyari sana ang kabaligtaran sa akin.

Má sheasfaidh mé leis an mionn seo anois agus muna rachfaidh mé siar ar mo ghealltanas, go mbaine mé dea-cháil amach go brách agus go deo i measc cách mar gheall ar mo shaolsa agus mo cheirdse; ach má sháróidh mé é agus má tá mionn éithigh tugtha agam, go dtarlaí a mhalairt i mo chás.