Пятьдесят один

51. Viðhald alls

Дао рождает,
Дэ — поощряет,
придаёт форму и смысл.
Дао почитают.
Дэ — соблюдают.
Потому что не требуют
соблюдения и почтительности.
Дао рождает,
Дэ поощряет, придаёт форму и смысл,
растит, учит, оберегает.
Создаёт — и расстаётся,
творит и не ищет награды,
управляет, не повелевая, —
вот что называю великим Дэ.

Alvaldið framleiðir alla hluti, og aðfall starfsemi þess heldur þeim við. Þeir lagast samkvæmt eðli sínu og fullkomnast eftir því, sem skilyrði eru til. Þess vegna er Alvaldið og starfsemi þess án undartekningar í heiðri haft.
En það er ekki í heiðri haft vegna neinnar skipunar, heldur ósjálfrátt og fúslega.
Því að Alvaldið framleiðir alla hluti og heldur þeim við, veitir þeim vöxt og þroska, fullkomnar þá og varðveitir.
Það farmleiðir en krefst ekki eignar, starfar en hrósar sér ekki, þroskar allt en er ekki ráðríkt. Þannig er hið dularfulla starf þess.

Пятьдесят два

52. Upphafið sem móðir

Поднебесная имеет начало.
Начало — мать Поднебесной.
Узнаешь мать — поймёшь сыновей.
Поймёшь сыновей — не забывай о матери
и забудешь страх смерти.
Сбрось кокон желаний,
разорви путы страстей —
станешь бодр и неутомим.
Следуй прихотям, потакай страстям —
Нет спасения от усталости.
Зоркий вместо главного видит мелочи.
Могучий вместо натиска уступает.
Уступая большему — видишь больше света.
Следуй свету —
пойдёшь легко и научишься постоянству.

Það, sem er upphaf alls, má telja móður þess.
Þegar menn þekkja móðurina, vita þeir, hvers vænta má af börnunum. Hver, sem þekkir móðurina og fetar eins og barn í fótspor hennar, hefur ekkert að óttast, þótt líkaminn farist.
Lokaðu munni þínum, láttu aftur augun og byrgðu eyrun; þá muntu verða áhyggjulaus alla ævi. En ef þú er opinmynntur og sífellt önnu kafinn, muntu aldrei verða óhultur.
Sá, er skarpskyggn, sem hyggur að smáu; að haldast hógvær og blíður veitir sannan styrkleik.
Fylgdu ljósinu og láttu það vísa þér veginn heim, þá mun eyðing líkamans ekki verða þér að tjóni. Það er að íklæðast eilífðinni.

Пятьдесят три

53. Alvaldið andstætt heimshyggjunni

Мудрый идёт по большой дороге.
Узкие тропы внушают ему страх.
Так легко идти по большой дороге!
Но люди предпочитают обходные пути.
Дворец утопает в роскоши —
значит пусты хранилища в городе,
поля заросли лебедой.
Знатные одеты в дорогие одежды,
носят острые мечи,
пресыщены пищей,
слепнут от блеска драгоценностей.
Они далеки от Дао.

Væri ég nógu vitur, mundi ég fara Veginn eilífa.
Vegurinn eilífi er beinn og greiðfær, en mönnum eru krókaleiðirnar kærari.
Höllin ljómar af skrauti, en akrarnir eru vanhirtir og hlöðurnar tómar.
Að búast í skart og vera gyrtur biturlegu sverði, eta og drekka óhóflega, og hafa fullar hendur fjár — það er ofmetnaður ræningja.
Það er vissulega fjarri Alvaldinu.

Пятьдесят четыре

54. Vöxtur dyggðarinnar

Кто крепко стоит — не колеблется.
Кто одержим — не ускользнёт.
Так ведётся от века к веку.
Кто заботится о себе — искренен.
Кто заботится о семье — щедр.
Кто заботится о селе — широк.
Кто заботится о стране — богат.
Кто заботится о Поднебесной — всесилен.
Таковы степени добродетели.
Познал себя — поймёшь других.
Познал семью — поймёшь семьи.
Изучил село — увидишь сёла.
Изучил страну — увидишь страны,
постигнешь Поднебесную.
Как узнать, что Поднебесная есть Поднебесная?
Поднимись по ступеням.

Það, sem gróðursett er á réttan hátt, verður ekki rifið upp; það verður aldrei á braut borið sem vel er varðveitt. Það vekur virðingu niðjanna.
Sá, sem eflir Alvaldið í sjálfum sér, gróðursetur dyggðina. Sá, sem eflir það í ætt sinni, lífgar fjölmarga frjóanga dyggðarinnar. Sá, sem eflir það í byggðarlaginu sínu, veitir dyggðinni vöxt. Sá, sem eflir það í ríkinu, lætur hana blómgast. Sá, sem eflir það í heiminum, lætur limu hennar breiðast um allt.
Við samanburð sér maður þannig áhrifin á sjálfan sig, á ættina, byggðarlagið, ríkið og heiminn.
Hvernig veit ég, að þessi áhrif eru vís? Með þessu móti.

Пятьдесят пять

55. Hið dásamlega samræmi

Кто исполнен Дэ — похож на младенца.
Скорпион и змея не ужалят его,
зверь не бросится, птица не заклюёт.
Его кости — мягки,
мышцы — слабы,
цепкость его безгранична.
Не знает любви —
но исполнен животворной силы.
Он чуток.
Он кричит весь день напролёт,
но голос не грубеет,
нота всегда одна.
Вто что такое равновесие.
Узнаешь равновесие — постоянен.
Узнаешь постоянство — просветлён.
Просветлённый — счастлив.
Счастливый — обуздал страсти,
полон сил для покоя.
Кто полон покоя — следует Дао.

Sá, sem hefur fyllingu dyggðarinnar, er eins og lítið barn.
Eiturkvikindi munu ekki stinga það, villidýr ekki ráðast á það, og ránfuglar ekki hremma það.
Bein barnsins eru lin og sinarnar mjúkar, en þó eru átök þess föst. Þótt það þekki ekki mun á karli og konu, kemur eðli þess greinilega í ljós, og það sýnir fullan líkamsþrótt. Þótt það hríni allan daginn, finnur það ekki til hæsi. Þannig er samræmið í eðlisfari þess.
Sá, sem öðlast þetta samræmi, sér hið Óumbreytanlega. Að sjá hið Óumbreytanlega veitir vizku.
Að lifa hóflaust veldur ógæfu.
Þar, sem ákafinn ofbýður lífsaflinu, er styrkurinn blekking.
Styrkurinn hefur í för með sér elli.
Menn eru fráhverfir Alvaldinu.
Það, sem Alvaldinu er fráhverft, er brátt að þrotum komið.

Пятьдесят шесть

56. Dásamleg göfgi

Кто знает — не говорит.
Кто говорит — не знает.
Умерь желания.
Обуздай страсти.
Стреножь ум.
Прекрати суету.
Приглуши ресницами блеск зрачков,стань пылинкой —
откроешь сокровенный смысл Поднебесной.
Захочешь подступиться к нему —
оступишься.
Захочешь отвергнуть —
отвернётся.
Захочешь присвоить —
ускользнёт.
Захочешь возвысит —
взовьётся.
Потому говорю:
очевиден и непостижим.

Sá, sem þekkir alvaldið, er fáorður um það; sá, sem er margorður um það, þekkir það ekki.
Að loka vörunum og láta aftur hlið hljóma og sýna, að má brúninrnar, greiða flækjur, slá móðu á það sem glitrar, og vera sem rykið — það er hin dásamlega aðlögun.
Slíkur maður lætur ekki vinarhót né fjandskap á sig fá og er hafinn yfir tjón og hagnað, heiður og vanheiður. Hann er ellra manna göfugastur.

Пятьдесят семь

57. Án íhlutunarsemi

Страной управляет справедливый.
Войной — хитроумный.
Вселенной владеет спокойный.
Откуда знаю?
Жёсткие законы — беднее народ.
Острее мечи — стремительнее смута.
Искуснее мастер — больше соблазна в лавках.
Чем шире запреты — тем шире круг преступивших.
Поэтому мудрый говорит:
Не вмешиваюсь —
люди меняются к лучшему.
Спокоен —
люди стремятся к искренности.
Бездействую —
люди становятся богаче.
Бесстрастен —
воцаряется простодушие,
лучшее из состояний души.

Þjóðinni má stjórna með réttlæti, herliði með slægvizku og dugnaði. En unnt er að hljóta ríkið með því að vera ekki íhlutunarsamur um hag fólksins.
Hvernig veit ég þetta? Svo, sem sagt verður:
Því fleira sem lögin banna, því fátækara verður verður fólkið. Því fleira sem til er af vopnum, því meira verður um óeirðir í landi. Því kænni og duglegri sem menn verða, því óeðlilegra verður allt. Því meira verður um þjófa og ræningja, sem lög og fyrirskipanir eru fleiri.
Þess vegna hefur vitur maður sagt: Ég vil forðast íhlutunarsemi, þá mun fólkið breytast af sjálfu sér. Ég vil hafa hljótt um mig, þá mun fólkið komast sjálfkrafa á rétta leið. Ég vil sleppa öllu umstangi, þá mun fólkið auðgast af sjálfu sér. Ég vil hafna öllum metorðum, og fólkið mun venjast á einfeldni.

Пятьдесят восемь

58. Þjökun þjóðarinnar

Государь спокоен —
народ простодушен.
Государь деятелен —
народ лицемерен.
Счастье таится в сравнении.
Несчастье таится в сравнении.
Сравнение — добровольная пытка ума,
враг постоянства.
Так справедливость превращается в коварство,
добро — в прах,
знание — в заблуждение.
Мудрый не сравнивает —
значит, не отнимает.
Бездействует —
значит, не вредит.
Не размышляет —
значит, не замыслит плохого.
Тусклый свет — это свет Вселенной.

Stjórn, sem virðirst duglaus, er oft affarsælust fyrir þjóðina. Ströng stjórn, sem skiptir sér af öllu, veldur þjóðinni ófarnaði.
Eymd er á hælum hamingjunnar. Hamingjan hvílir á bágindum. Hvernig fer þetta að lokum?
Á þá að hverfa frá réttlæti? Þá fer allt aflaga, og hið illa vex hinu góða yfir höfuð. Menn hafa sannarlega vaðið lengi í villu og svíma.
Þess vegna vakir vitur maður yfir réttlætinu, en forðast harðneskju. Hann er fastur fyrir, en ekki áleitinn. Hann er hreynskilinn, en varast ónærgætni — ber birtu, en glepur engum sjónir.

Пятьдесят девять

59. Hóf er bezt

Служить людям, повинуясь небу, —
воздвигнуть алтарь сдержанности.
Сдержанный отвергает знания,
расчищает простанство для великого Дэ.
Подчиняешься Дэ —
обретаешь свободу.
Подчиняешься свободе —
получаешь силу.
Управляешь силой —
управляешь страной.
Когда правит сдержанность —
основание прочно и смысл глубок.
Глубокий смысл называю Дао.

Ekkert jafnast á við hófsemi, til þess að leiðbeina mönnum og þjóna hinu himneska.
Með hófsemi komast menn snemma á réttar brautir. Það veitir auðæfi dyggðarinnar, og allar hindranir verða yfirstignar. Þá eru engin takmörk sett. Og þannig er hægt að stjórna ríkinu án fyrirstöðu.
Sá, sem líkist Upphafinu, stendur stöðugur. Hann er eins og jurt, sem á sér djúpar rætur og sterkan legg. Þetta veitir langa ævi og varanlegan orðstír.

Шестьдесят

60. Kyrrlát stjórn

Управление большим государством
подобно приготовлению тройной ухи.
Правитель следует Дао —
сникают злые духи,
не могут повредить.
Когда безвредны злые — безвредны и добрые.
Когда злые и добрые лишились вреда —
их Дэ сливается воедино,
знаменует мудрость и совершенство.

Að stjórna ríki er líkt og að sjóða litla fiska.
Þegar ríkinu er stjórnað í samræmi við Alvaldið, munu andar framliðinna njóta friðar. Ekki á þann hátt, að þeir verði máttvana, en þeir munu ekki ónáða fólk. Þjóðin verður ekki fyrir óskunda af þeim, og vitur stjórnandii hennar móðgar þá heldur ekki.
Og þegar andarnir og þjóðhöfðinginn eru án sundurþykkju, munu áhrif þeirra öll auka vöxt dyggðarinnar.

Шестьдесят один

61. Stórt og lítið ríki

Великая страна — как низовье реки,
средоточие всех сил, мать Поднебесной.
Женщина побеждает мужчину хладнокровием,
уступая мужчине в хладнокровии.
Великая страна привлекает малую,
принижая себя.
Малая страна привлекает великую,
уступая великой величие.
Завоюет сердце — кто уступает.
Победил безраздельно —
кто уступил.
Великое царство любит достаток.
Малое царство любит людей.
Оба получают искомое.
Великий довольствуется малым.

Stórt ríki myndast á sama hátt og fljót, sem vex, þegar það lækkar. Þannig sameinast löndin.
Þannig sigrar konan manninn með blíðu, það er að segja með því að láta undan.
Þess vegna verður stórt ríki að sýna lítillæti til þess að ávinna sér hylli smáríkjanna, og lítið ríki verður að hliðra til við hin stærri, til að fá þau á sitt band. Undanlátssemi veitir þannig bæði vinfengi og liðveizlu.
Stórt ríki vill sameina og vernda, lítið ríki vill þjóna og óskar aðstoðar. Hvort um sig fær óskum sínum fullnægt, ef stóra ríkið sínir lítillæti.

Шестьдесят два

62. Gnægð hinns góða

Дао — источник тысячи тысяч,
сокровище добрых, убежище злых.
Красивые слова — народ тешится.
Красивые дела — народ умолкает.
Не оставляй злого на волю судьбы.
Коронуют царя,
чествуют трёх советников.
Из дорогих подарков, ожерелий, колесниц
выбери один — Дао,
и злые выберут Путь.
Почему его ценили древние
и назвали Дао?
Пока желания просты, а поступки случайны —
Дао не имеет цены в Поднебесной.

Alvaldið lætur sér annt um alla hluti. Það auðgar huga góðra manna og leysir vonda menn frá hinu illa.
Góð orð afla mönnum hylli, góð breytni hefur enn meiri áhrif. Jafnvel vondir menn eru ekki yfirgefnir.
Þegar keisarinn situr á veldisstóli sínum og velur sér ráðgjafa, kemst sá, sem gengur fram fyrir hann með sveit manna og skrautlegt tignarmerki, ekki til jafns við hinn, sem gengur fram í hógværð Alvaldsins.
Hvers vegna höfðu fornmenn Alvaldið í svo miklum metum? Var það ekki vegna þess, að unnt var að öðlast það með leit og verða fyrir það án saka? Þess vegna var það metið mest af öllu.

Шестьдесят три

63. Fyrirhyggja

Совершай бездействие,
внушай спокойствие,
вкушай безвкусное.
Великое состоит из малого,
многое — из немногого.
Ненависть встречай заботой.
Трудный путь начинается с лёгкого шага,
большая река — с маленького ручья.
Значит, трудное состоит из лёгкого,
большое — из малого.
Мудрый начинает с малого,
потому совершает великое.
В лёгкие обещания трудно верить.
В лёгких делах любая лёгкость тяжела.
Мудрый идёт навстречу невозможному,
оттого не встречает затруднений.

Það er vegur Alvaldsins, að starfa án strits, hafa umsýslu án áhyggju, að njóta án þess að leita nautna, að sjá hið stóra í hinu smáa, markt í fáu, og að gjalda rangindi með góðleik.
Framkvæmdu það, sem vandasamt er, á meðan að það er auðvelt; byrjaðu smátt á því, sem mikið á úr að verða. Allt torvelt var í upphafi auðvelt; allt stórt var í fyrstu smátt. Þess vegna getur vitur maður framkvæmt það mikilvægasta án stórvirkja.
Sá, sem er ör á loforðum, er sjaldan orðheldinn; sá, sem býst við öllu auðveldu, verður fyrir mörgum erfiðleikum. Þess vegna tekur hinn vitri það jafnvel alvarlega, sem auðvelt virðist, og kemst þannig hjá öllum örðugleikum.

Шестьдесят четыре

64. Að gæta smámunanna

Из тысячи тысяч легче всего —
беречь спокойствие.
Не успел ошибиться —
легче поправить.
Мелкое — легче рассеять.
Мягкое — разделить.
Начинай с того,
что ещё не началось.
Приводи в порядок —
что не успело запутаться.
Дуб начинается с побега,
башня в девять ярусов —
с горсти земли,
путешествие в тысячу ли —
с первого шага.
Проигрывает — кто играет.
Теряет — кто владеет.
Мудрый бездействует —
и не проигрывает.
Расстался — и не теряет.
Поражение приходит накануне успеха.
Потому завершай внимательно, как начал.
Мудрый бесстрастен, бескорыстен.
Мудрый учится у тех, кто ничему не учился.
Идёт дорогой, проторённой другими.
Помогает тысяче тысяч обрести себя.
Он воздерживается от действий.

Því er auðvelt að halda, sem kyrrt er. Auðvelt er að koma í veg fyrir það, sem hefur ekki enn látið á sér bæra. Stökkum hlutum er hætt við að brotna. Smámunir fara hæglega út um þúfur.
Leystu störf þín af hendi, áður en þau safnast fyrir. Komdu á reglu, áður en allt er komið á ringulreið.
Stærstu trén eru vaxin upp af litlum kvisti. Turn með níu loftum rís af lágum grundvelli. Margra mílna ferð byrjar á einu skrefi.
Sá, sem stritar, veldur skaða. Sá, sem lætur greipar sópa, verður að sleppa tökum. Vitur maður er laus við strit og verður því ekki að sleppa tökum.
Flestu fólki bregðast áformin, þegar þeim er því nær að lokið. Ef þeir væru jafn-gætnir síðast sem fyrst, mundi þeim ekki misheppnast þannig.
Þess vegna eru þráir hins vitra ekki hinar sömu og annarra manna, og torgætir hlutir þykja honum ekki eftirsóknarverðir. Hann lætur það, sem aðrir menn læra ekki, og hverfur að því, sem fjöldinn gengur fram hjá. Þannig styður hann að eðlilegum þroska alls og er þó laus við strit.

Шестьдесят пять

65. Stjórn án hygginda

В древности, кто следовал Дао, —
не учили, но отучали.
Покуда знаний в избытке,
порядка нет.
Управление с помощью знаний
приводит к смутам.
Управление без помощи знаний
приносит покой.
Кто понимает —
постиг великое Дэ.
Великое Дэ — в глубине.
Манит все существа назад —
к полному воплощению.

Fornmenn, sem gengu á vegum Alvaldsins, reyndu ekki að örva hyggindi fólksins, heldur leituðust þeir við að glæða hjá því einfeldni.
Of mikil huggindi gera mönnum erfitt að stjórna þjóðinni. Sá, sem reynir að stjórna með hyggindum, verður harðstjóri, en hinn, sem stjórnar án hyggindanna, verður til blessunar.
Sá, sem skilur þetta, hefur fyrirmynd að starfi sínu. Það er hin dásamlega dyggð, að missa aldrei sjónar á þessari fyrirmynd. Djúp og víðtæk er þessi dásamlega dyggð og ólík breytni annarra. En hún mun semeina alla.

Шестьдесят шесть

66. Að lækka sjálfan sig

Океан — властелин морей, рек, ручьёв.
Расположен ниже,
потому зовут властелином.
Когда мудрый желает подняться —
пригибается.
Хочет быть впереди —
становится в тыл.
Возвышаясь над людьми —
не принижает.
Ведёт за собой —
никому не заслоняя свет.
Оттого радостно чествуют его,
возвышают и выдвигают вперёд.
Не затевает тяжб —
оттого никому не в тягость.
Не вступает в борьбу —
оттого непобедим.

Vötn og fljót ráða yfir lækjum dalanna, sökum þess, að þau liggja lægra. Þetta veldur fyllingu þeirra. Á sama hátt setur hinn vitri, sem óskar að verða öðrum fremri, sjálfan sig skör lægra, og hann dregur sig í hlé til þess að vera foringi.
Þótt hann beri af öðrum, lætur hann menn ekki finna til þess, og þeim svíður ekki, þótt hann sé fremri.
Þess vegna þykir öllum vænt um að hafa í hávegum, og menn verða ekki leiðir á honum. Og af því að hann er frábitinn deilum, getur engum lent sama við hann.

Шестьдесят семь

67. Þrír kostgripir

Кругом говорят: Дао велико,
не с чем сравнить.
Если сравнить —
станет сравнительно велико,
то есть ничтожно.
Три сокровища, которыми дорожу:
сочувствие,
скупость,
скромность.
Сочувствие приводит к мужеству.
Скупость — к щедрости.
Скромность — к лаврам вождя.
Храбрец без сочувствия,
Щедрый без скупости,
Вождь без скромности —
мертвы в сердцах людей.
Сочуствие ведёт к победе в войне,
упорству в обороне.
Три сокровища, любезные небу.

Allur heimur segir, að kenning mín um Alvaldið sé mikil, en óvenjuleg. Einmitt vegna mikilleika síns virðist hún óvenjuleg. Væri hún lík kenningum annarra, mundi lítilvægi hennar fyrir löngu augljóst orðið.
Ég hef þrjá kostgripi, sem ég met mikils og gæti vandlega. Hinn fyrsti er hógværð, annar er sparsemi og hinn þriðji er lítillæti.
Með hógværð get ég verið djarfur. Með sparsemi get ég verið örlátur. Með lítillæti get ég hlotið hinn æðsta heiður.
En nú á tímum hirða menn ekki um hógværð og eru fullir frekju; þeir hirða ekki um sprsemi og eru allir í eyðslusemi; þeir eru horfnir frá lítillæti og keppa um tignarsæti. En þetta er vegur dauðans.
Hógværð er viss um að vinna sigur, jafnvel í orustu, og lætur ekki undan síga. Himinninn veitir þeim hógværð, sem hann vill bjarga.

Шестьдесят восемь

68. Hógværð og friðsemi

Хороший боец отвергает битву.
Искусный воин презирает войну.
Достойный победитель равнодушен к победе.
Это — Дэ, избегающее борьбы.
Умелый хозяин избегает хозяйничать.
Умеет управлять людьми.
Так живут в согласии с Дао —
древним замыслом мира.

Duglegur herforingi lætur ekki ófriðlega. Sá, sem vopnfimastur er, gengur ekki berserksgang. Mikill sigurvegari er ekki áleitinn. Góður foringi kemur sínu fram með hægð.
Þannig er styrkurinn fólginn í því, að deila ekki. Þannig verður mönnum stjórnað. Þetta er að fara veg himnanna, en það var æðsta takmark forvitringanna.

Шестьдесят девять

69. Tregur til ófriðar

Седые воины говорят:
Лучше минуту переждать,чем секундой опередить.
Лучше на сажень отступить, чем продвинуться на вершок.
Так победишь , не начав сражения.
Укрепишься, не возводя крепости.
Возьмёшь крепость, минуя укрепления.
Нет усилия — нет врага.
Не нужно войска.
Кто недооценит соперника —
уронит собственную цену.
В неизбежном сражении
победит избежавший.

Mikill hershöfðingi hefur sagt: "Ég dirfist ekki að leggja til orustu, ég bíð heldur árásar; ég dirfist ekki að færa mig fram um þumlung, ég vil heldur hopa á hæl um skref."
Þetta er nefnt að fylkja liði án hermanna, að reiða vopn sem eru ekki tilbúin, að bregða sverði sem er ekki til, og að leggja til orustu þar sem engir óvinir eru fyrir.
Ekkert er slyslegra en að vera fljótráður til hernaðar. Því að þá eiga menn á hættu að missa það, sem mest er um vert.
Þess vegna mun sá verða sigurvegarinn, sem ber harm í brjósti, þegar lagt er til orustu.

Семьдесят

70. Misskilinn

Мои слова легко понять,
претворить в жизнь.
Оттого трудно взять в толк,
воплотить.
Слова несут древний смысл,
дела прозрачны, отчётливы.
Редко кто разумеет простые дела,
внятную речь.
Редко кто понимает меня.
Что редко встречается — ценится высоко.
Поэтому мудрый подобен скопцу.
Одет в рубище,
чтобы крепче хранить сокровище
от докучливых глаз.

Orð mín eru auðskilin, og auðvelt er að framkvæma þau. Og þó getur enginn skilið þau eða framkvæmt.
Orð mín eiga sér víðtæka uppsprettu, og verk mín stjórnast af máttugu lögmáli. Menn þekkja mig ekki, af því að þeim er þetta ókunnugt.
Fáir þekkja mig, og það er mér til lofs. Því að hinn vitri er fátæklega búinn en ber gimstein í barmi sér.

Семьдесят один

71. Þekkingarsýki

Умный не знает про ум
и становится умнее.
Глупый толкует о глупости,
глупеет и впадает в недуг.
Больной, знающий болезнь, излечился.
Мудрому мудрено захворать.
Уверен, что нездоров, оттого выздоравливает
с каждым восходом солнца.

Að þekkja fáfræði sína er hið æðsta. Að þekkja hana ekki, en hyggja sig fróðan, er sjúkdómur.
Eina vörnin gegn þessum sjúkdómi er að finna til sársaukans við hann. Hinn vitri þjáist ekki af þessum sjúkdómi. Hann þekkir sársaukann, sem fylgir honum, og er því laus við hann.

Семьдесят два

72. Að meta sjálfan sig

Когда народ теряет благоговение —
пропадает благо.
Но не тесните его жилищ,
не тревожьте понапрасну.
Кто вторгается — будет отторгнут.
Мудрый верит в себя, но не самоуверен.
Надеется на себя, но не самонадеян.
Любит себя, но не самолюбив.
Глубина глубока,
пока не стремится на поверхность.

Þegar menn óttast ekki það, sem þeir ættu að óttast, mun hið skelfilegasta koma yfir þá.
Menn skyldu ekki temja sér að láta hugsanarlaust eftir sér, né breyta eins og þeir væru þreyttir á lífinu.
Og ef menn sleppa ekki fram af sér beizlinu, mun lífsþreytan ekki koma í ljós.
Þess vegna þekkir hinn vitri sjálfan sig, en hreykir sér ekki. Hann kann að meta sjálfan sig, en ofmetnast ekki. Þannig hrokast hann ekki, en virðir þó sjálfan sig.

Семьдесят три

73. Ekki áleitinn

Смелый и отчаянный — несёт гибель и гибнет.
Смелый и безмятежный — хранит жизнь.
Вред или пользу приносит смелость?
Мотивы ненависти неба непостижимы,
и мудрый иногда бессилен помочь.
Небесное Дао не борется, но побеждает.
Не задаёт вопросов, но получает ответы.
Приходит без зова,
управляет без усилий.
Небесная сеть широка,
ячейки просторны,
но ускользнуть невозможно.

Sá, sem er djarfur til áleitni, mætir dauða. Hinn lifir, sem hefur dirfsku til að forðast hana. Hugdirfskan er því ýmist ýmist skaðleg eða gagnleg. En getur nokkur skorið úr því, hver ástæðan er, þegar menn verða fyrir reiði himinsins? Þess vegna er þarna erfirt viðfangsefni fyrir hyggindin.
Það er Vegur himnanna, að berjast ekki, en eiga þó vald á öllu; að tala ekki, en veita þó greið svör; að kalla ekki, og þó koma menn fúslega þangað.
Það er vegur himnanna, að berjast ekki, en eiga þó vald á öllu; að tala ekki, en veita þó greið svör; að kalla ekki, og þó koma menn fúslega þangað.
Alvaldið er kyrrlátt, en starfsemi þess örugg. Á neti himinsins eru víðir möskvar, en ekkert sleppur úr því.

Семьдесят четыре

74. Engin dauðarefsing

Кто не боится смерти —
тому глупо грозить смертью.
Кто угрожает и наслаждается страхом —
ходит по краю пропасти,
как тарантул по краю ладони.
Кто приводит приговор в исполнение —
всегда будет правой рукой.
Кто дерзнёт заменить правую руку —
замахнётся на правила Большого Искусства.
Кто замахнётся на правила Большого Искусства —
наткнётся рукой на лезвие топора.

Til hvers er að hræða menn með dauðanum, ef þeir óttast hann ekki? Ef mönnum stæði sífelld ógn af dauðanum, og jafnan væri unnt að handsama illvirkjana og taka þá af lífi, — ætti þá að gera það?
Það vald er jafnan yfir okkur, sem kveður upp dauðadóminn. Að setja í sæti þess, og taka af lífi, líkt því, að klaufi fari að höggva með öxi smíðameistara. Hann kemst sjaldan hjá því að höggva í hendurnar á sjálfum sér.

Семьдесят пять

75. Orsakir að ógæfu þjóðarinnar

Отчего народ голодает,
Оттого что налоги чрезмерны.
Вот почему народ голодает.
Народ выходит из подчинения,
потому что цари стремятся его подчинить.
Вот почему народ выходит из подчинения.
Люди не думают о смерти — поглощены заботой о жизни.
Вот почему смерть приходит внезапно.
Чем ниже ценишь жизнь,
тем выше цена каждого дня.

Þjóðin þolir hungur vegna þungra skatta, sem stjórnendurnir eyða. Þetta er orsök að hungursneyð.
Það er erfitt að stjórna þjóðinni vegna íhlutunarsemi stjórnendanna. Þetta veldur erfiðleikum við stjórnina.
Fólki veitist auðvelt að deyja, vegna þess að það erfiðar of mikið fyrir gæðum lífsins. Þess vegna lætur það sér dauðann í léttu rúmi liggja.
Þess vegna er betra að láta sér lífið í léttu rúmi liggja, en að gera of mikið úr því.

Семьдесят шесть

76. Fallveldi styrkleikans

Человек рождается слабым, гибким.
Умирает матёрым, окоченевшим.
Ростки пробиваются нежными, влажными,
уходят в землю твёрдыми, сухими.
Значит, сильное, упрямое — признаки смерти.
Слабое, уступчивое — признаки жизни.
Война без манёвра — обречена на провал.
Если дерево не гнётся — живёт до первой бури.
Прочное, крепкое — считает дни.
Мягкое, податливое — считает столетия.

Maðurinn er við fæðinguna mjúkur og máttvana, en við dauðann stirður og sterkur. Þannig er um alla hluti. Tré og jurtir eru mjúk og brothætt, þegar þau eru að byrja að vaxa, en að lokum hörð og visin.
Þannig eru stirðleiki og styrkur boðberar dauðans, en mýkt og veikleiki félagar lífsins.
Sá, sem treystir liðsafla sínum, mun því ekki sigra. Það tré verður höggvið, sem er orðið of stórvaxið og sterkt.
Því að hið fasta og sterka er neðar, en hið milda og mjúka ofar.

Семьдесят семь

77. Alvaldið jafnar

Небесное Дао подобно боевому луку.
Чем туже тетива — тем ниже верхняя тяга лука
и выше нижняя.
Выбери слабину —
ощутишь силу.
Чем тоньше искусство —
тем призрачней разница
меж верхом и низом
и сторонами света.
Небесное Дао избавляет от многого,
умножает малое.
Дао человека — другое.
Избавляет от малого, умножает многое.
Кто, имея многое и больше,
выберет лишнее?
Кто следует Дао.
Мудрый создаёт — и не использует,
побеждает — и не кичится.
Не наступает — потому не может оступиться.

Alvaldið himneska starfar á líkan hátt, sem menn benda boga. Það lækkar það, sem hátt er, og hækkar það, sem lágt er. Það tekur þar af, sem of mikið er fyrir, og bætir þar við, sem á vantar.
Það er Vegur himanna, að jafna ofgnótt og skort. Þannig er ekki vegur mannanna; þeir taka frá þeim, sem hafa ekki nóg, til þess að auka ofgnótt sjálfra sín.
Hver mun taka ofgnótt sjálfs sín og miðla henni til gagns öllum heimi? Aðeins þeir, sem fylgja Alvaldinu.
Þess vegna starfar hinn vitri, en krefst einskis handa sjálfum sér; hann framkvæmir sín góðu verk, en telur sér það ekki til gildis. Hann óskar ekki að sýnast öðrum fremri.

Семьдесят восемь

78. Máttur hins veika

Нет уступчивей под небом,
чем простая вода.
Нет равного воде под небом
в преодолении твёрдого, прочного.
Слабый одолеет сильного,
мягкое одолеет твёрдое.
Любой знает эту правду.
Никто не признаёт её за истину.
Потому мудрый говорит:
кто принял к сердцу унижение государства —
становится государем,
кто вынес бремя безвластия —
становится властелином.
Голая правда похожа на чистое заблуждение.

Ekkert er mýkra og gljúpara í heimi en vatnið, en ekkert kemst til jafns við það í því, að eyða hinu harða og sterka; — að því leyti ber það af öllu.
Hið mjúka vinnur bug á hinu harða, og hið veika á hinu sterka. Þetta vita allir en enginn breytir samkvæmt því.
Þess vegna hefur vitur maður sagt: "Sá fram ber fórn landsins, sem tekur á sig böl þjóðarinnar, er í raun og veru konungur hennar."
Orð sannleikans hljóma sem öfugmæli.

Семьдесят девять

79. Skyldur mikilsverðari en kröfur

После крупного разговора
остаются ссадины и уколы
вместо успокоения.
Мудрый бестрепетно сносит обиду,
не требует оправданий.
Молчаливый укор —
запасной колчан насилия.
Небесное Дао беспристрастно,
потому всегда на стороне отзывчивых.

Þegar sættir takast eftir mikinn fjandskap, mun áræðanlega eima eftir af óvild. Getur það haft góð áhrif?
Vitur maður uppfyllir því skyldu sína, en gengur ekki stranglega eftir rétti sínum. Dyggðugur maður hefur aðeins skyldur sínar fyrir augum, en hinn er heimmtufrekur, sem er án dyggðar.
Alvaldið sýnir enga hlutdrægni; það liðsinnir ávallt góðum mönnum.

Восемьдесят

80. Farsæl þjóð

В малом государстве мало людей.
Орудия сужают кругозор,
их следует оставить в стороне.
Нет смысла в путешествиях.
Лодки, колесницы жаждут покоя.
Воины любят мирный труд.
Лучше вязать узелки,
чем водить кистью по шёлку.
Пища проста, одежда удобна,
жилище уютно, жизнь радостна.
Сосед приветствует соседа,
слышит пение петуха за забором,
лай собаки.
Не идёт в гости,
спокойно встречает старость
и мирную смерть.

Lítið ríki, mannfátt. — Það hefði aðeins herbúnað fyrir tíu eða hundrað menn og þyrfti ekki á honum að halda. Fólkið mundi líta alvarlega á dauðann og alls ekki fara úr landi.
Þótt menn hefðu báta og vagna, mundu þeir ekki fara burt á þeim. Og þótt þeir hefðu brynjur og vopn, mundi ekki til þess koma, að það yrði notað.
Þeir mundu aftur fara að nota hnútaletur.
Þeim mundi smakkast fæðan og finnast óbrotinn klæðanður sinn fagur; þeir mundu eiga sér hvíldarstað heima og unna sínum venjulegu háttum.
Þó að nágrannalandið blasi við, og heyra megi þaðan hanagal og hundgá, mundi fólkið eldast og deyja, en aldrei langa þangað.

Восемьдесят один

81. Einkenni einfeldninnar

Точное слово некрасиво.
Красивая речь неточна.
Добрый много не говорит.
Говорливый редко добродушен.
Знающий не ищет доказательств.
Доказательство — верный знак заблуждения.
Мудрый — избавлен от поклажи.
Что отдал — принадлежит ему навсегда.
Небесное Дао — глубина без поверхности.
Дела его безвредны, благотворны.
Дао мудрого — пламенное бездействие.

Sönn orð eru ekki fögur; fögur orð eru ekki sönn.
Góður maður er ekki þrætugjarn; hinn þrætugjarni er ekki góður.
Þeir, sem þekkja Alvaldið, eru ekki hálærðir. Hinir hálærðu þekkja það ekki.
Hinn vitri safnar ekki auði. Því meiru sem hann ver öðrum til gagns, því meira á hann sjálfur. Því meira sem hann gefur öðrum, því ríkari er hann sjálfur.
Alvaldið himneska er heillaríkt í starfi sínu og veldur ekki skaða. Hinn vitri starfar, en forðast deilur.